اسامی علما و روحانیون شهرستان دزفول

اسامی علما و روحانیون شهرستان دزفول


https://chamadaneabi.ir/olama-rouhaiyoon-dezful/



شهر و دیار من دزفول که نام دیگرش حسینیه است از دیر باز زادگاه علماء و روحانیون زیادی بوده است که سابقه بیش از 500 ساله دارند.

این شهر زادگاه خاتم الفقهاء و المجتهدین حاج شیخ مرتضی انصاری دزفولی بوده است که هیچ مجتهدی به درجه اجتهاد نمی رسد مگر اینکه کتابهای فقهی ایشان را خوانده و درک کرده باشد و دیگر افتخار دزفولیها هم اینست که هرگاه به زیارت مزار شریف مولی الموحدین امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) به نجف اشرف می روند در ورودی باب القبله مزار نورانی شیخ مرتضی انصاری را زیارت کرده و به روح شریفش فاتحهای قرائت می کنند.

نویسنده و گردآورنده اسامی علماء و روحانیون شهرستان دزفول در استان خوزستان(محمدحسین دُرچین 09166422841) ، در این لیست توانسته است در حدّ توان نام روحانیون دزفولی را درج نماید، مخاطبین گرامی نواقص را فقط در خصوصی برای مدیر سایت و کانال چمدان آبی ارسال تا با افتخار به لیست اضافه شوند.



خاتم الفقهاء و المجتهدین حاج شیخ مرتضی انصاری دزفولی



( اسامی روحانیون و علمای دزفولی به ترتیب حروف الفباء )



( الف )



شیخ محمدحسین آتشی دزفولی

شیخ روح الله آخوندرجب

شیخ میلاد آخوندی

سیدمهدی آذرنگ

شیخ حسین آذرنیا

سیدمحمدباقر آشفته دزفولی(1267 ق – 1331 ق)

سیدمحمد امینا"آقامیری"(فرزند سیدمحمدرضا جدّ بزرگ خاندان آقامیر – متوفی 1143 ق مدفون در ورودی مسجد جامع دزفول – امامت مسجد جامع)

سیدمحمدحسین آقامیر(متوفی 1226 ق - امامت مسجد جامع)

سیدابوالحسن آقامیری

سیداسدالله آقامیری

سیداسماعیل آقامیری(1274 ق – 1314 ق)

سیدبزرگ آقامیری

سیدحسن آقامیری

سیدرضا آقامیری

سیدعبدالباقی آقامیری

سیدعبدالحسین"مسعود" آقامیری(متوفی دهه 1360)

سیدعبدالسلام آقامیری(1250 ق – 1327 ق – امامت مسجد جامع)

سیدعبدالکریم آقامیری(متوفی 1267 ق – امامت مسجد جامع)

سیدعبدالنبی آقامیری(1252 ق – 1321 ق – امامت مسجد جامع)

سیدعلی آقامیری(متولد 1250 ق)

سیدمحسن آقامیری(امامت مسجد محسنی)

سیدمحمد آقامیری(1328 ق – 1362 ش – امامت مسجد جامع)

سیدمحمد آقامیری(1288 ش – 1365 ش)

سیدمحمدابراهیم آقامیری

سیدمحمدحسن آقامیری

سیدمحمدحسین آقامیری(1240 ق – 1293 ق)

سیدمحمدحسین آقامیری(1266 ق – 1335 ش – امامت مسجد چوقابافان)

سیدمحمدحسین آقامیری(1265 ق – 1335 ق – امامت مسجدسیدمحسن)

سیدمحمدحسین آقامیری"آقا کوچک"(متوفی 1297 ق – امامت مسجد جامع)

سیدمحمدباقر آقامیری(متوفی 1302 ق)

سیدمحمدجعفر آقامیری(1244 ق – 1314 ق)

سیدمحمدرضا آقامیری(1284 ق – 1318 ق)

سیدمحمدرضا آقامیری(امامت مسجد امام حسن عسکری ع)

سیدمحمدصادق آقامیری

سیدمرتضی آقامیری(1283 ق – 1348 ق)

سیدمهدی آقامیری

سیدمحمدمهدی آقامیری

سیدمحمدهادی آقامیری

سیدمیرزا آقامیری(متوفی 1379 ش)

سیدنورالدین آقامیری(متوفی 1245 ق)

سیداسدالله آقامیری دزفولی"امام"(1279 ق – 1357 ق – امامت مسجد جامع دزفول و اهواز)

سیدمحمدجواد آقامیری دزفولی(1245 ق – 1327 ق)

سیدعلی آقامیری دزفولی(1267 ق – 1330 ق)

سیدمحمدنبی آقامیری دزفولی(1270 ق – 1341 ق)

سیدموسی آقامیری دزفولی(متوفی 1322 ق)

سیدمحمدی آل اطهار(1272 ق – 1357 ق)

سیدمحمدصادق آل طه(1276 ش – 1354 ش)

سیدمهدی آل طه(1308 ش – 1358 ش)

شیخ احمد آل مبارک

شیخ محمد آل مبارک

شیخ مرتضی آل مبارک

شیخ مصطفی آل مبارک

سیداسدالله آوائی(1261 ش – 1338 ش)

سیدسعید آوائی

شیخ علیمحمد ابن العلم(1298 – 29/9/1370)

سیدرضا ابوالقاسمی

شیخ رضا ابوالقاسمی پور

سید ابوتراب ...(قرن 12)

سید ابوالقاسم احمدی"موسوی"(1284 ق – 1346 ق – مزار مسجد ملاحاجی)

سیداحمد احمدی

سیدجابر احمدی

سیدرحیم احمدی

شیخ ... اخوان صباغ

شیخ رضا اخوان صباغ

ملا رحیم ادریش

شیخ احمد اسداللهی(متولد 1318 ق)

شیخ حسن اسدی

شیخ مجتبی اسماعیلی دزفولی

سیدحسن اعتمادزاده(1251 ش – 1334 ش)

سیدمحمدصادق اعتمادزاده(1296 ش – 1367 ش)

شیخ محمدامین افضل زاده

سیدعطاءالله امینی زاده(متولد 1282 ش)

شیخ وحید اکبرنیا

شیخ حسن الهی مجد

سیدعبدالجواد الیاسی

سیدعلیمحمد الیاسی

سیداسدالله امام

سیدحسین امام(1318 ق – 1353 ش)

سیدمحمد امام

سیدمحمدکاظم امام(1279 ش – 1399 ق مطابق با 4/1/1358 ش)

سیدنعمت الله امام(علم الهدی)

سیدهبت الله امام(1309 ق – 1350 ش)

سیدمحمد امامیان(1292 ش – 1/3/1352 ش)

سیدضیاءالدین امامی فر

سیدعلی امامی فر

سیدمحمدحسین امامی فر

سیدمحمدرضا امامی فر

شیخ اسماعیل امیرمعزی(1240 ش – 1360 ق)

شیخ اعظم مرتضی انصاری"خاتم الفقهاء والمجتهدین"(1214 ق – 1281 ق)

شیخ ابوالقاسم انصاری(ساکن اصفهان)

شیخ احمد انصاری

شیخ احمد انصاری(ساکن اصفهان)

شیخ احمدآقا انصاری

شیخ اسدالله انصاری

شیخ بدرالدین انصاری(ساکن اصفهان)

شیخ جمال الدین انصاری

شیخ حسن انصاری

شیخ شمس الدین انصاری

شیخ عباس انصاری(ساکن اصفهان)

شیخ عبیدالله انصاری

شیخ علی انصاری(متوفی 1337 ق)

شیخ علی اکبر انصاری()

شیخ قطب الدین محمد انصاری

شیخ مبارک انصاری

شیخ محمدامین انصاری(پدر شیخ اعظم – متوفی 1248 ق)

شیخ محمدباقر انصاری(فرزند شیخ مبارک)

شیخ محمدتقی انصاری(1258 ش – 1329 ش)

شیخ محمدجعفر انصاری(1287 ش – 1359 ش)

شیخ محمدجواد انصاری(1322 ق – 1396 ق)

شیخ محمدحسن انصاری

شیخ محمدرضا انصاری(1298 ق – 1381 ق)

شیخ محمدشریف انصاری

شیخ محمدصادق انصاری

شیخ محمدطاهر انصاری(1300 ق – 1358 ق - مطابق با 1318 ش)

شیخ محمدطاهر انصاری(فرزند شیخ محمدکاظم – امامت مسجد امام خمینی)

شیخ محمدعلی انصاری(1331 ق – 1395 ق)

شیخ محمدکاظم انصاری(دایی زاده شیخ اعظم)

شیخ محمدکاظم انصاری(1245 ش – 1312 ش)

شیخ محمدکاظم انصاری(امامت مسجد سیاهپوشان)

شیخ مرتضی انصاری(جدّ شیخ اعظم)

شیخ منصور انصاری(برادر شیخ اعظم – 1224 ق – 1294 ق)

شیخ منصور انصاری(ساکن اصفهان)

شیخ یعقوب انصاری(جدّ مادری شیخ اعظم)

شیخ یوسف انصاری

شیخ ابوالحسن انصاری دزفولی

شیخ ابوالفتح انصاری دزفولی(متوفی 1248 ق)

شیخ ابوالقاسم انصاری دزفولی(متوفی 1280 ق)

شیخ احمد انصاری دزفولی(متوفی 1330 ق – باجناق شیخ اعظم انصاری)

شیخ اسدالله انصاری دزفولی"امین الواعظین تهرانی"(1270 ق – 1352 ق)

شیخ حسین انصاری(متوفی 1253 ق)

شیخ عباس انصاری دزفولی(متوفی 1215 ق)

شیخ عبدالرزاق انصاری دزفولی(متوفی 1295 ق)

شیخ عبدالصمد انصاری دزفولی

شیخ عبداللطیف انصاری دزفولی(متوفی 20 فروردین 1402 در شیراز)

شیخ علی انصاری دزفولی( متولد 1318 ق)

شیخ محمدتقی انصاری دزفولی(متوفی 1320 ق)

شیخ محمدجعفر انصاری دزفولی(متوفی 1287 ق)

شیخ محمدحسن انصاری دزفولی(1254 ق – 1331 ق)

شیخ محمدصادق انصاری دزفولی(برادر شیخ اعظم – 1234 ق – 1298 ق)

شیخ محمدطاهر انصاری دزفولی

شیخ محمدمهدی انصاری دزفولی(1300 ق – 1374 ق)

شیخ میرزا محمدجعفر انصاری دزفولی(1312 ق – 1370 ق)

شیخ محمدرضا اولاد

شیخ عزیز(حبیب الله) ایسوندی(1339 ش – شهادت 25/12/1363)



( ب )



شیخ محمد بادروج

ملا حسین بادمی

شیخ اسدالله باقرزاده انصاری

شیخ عبدالرزاق باقرزاده انصاری(متوفی 1322 ش)

شیخ مهدی باقرزاده انصاری

سیدعلی باقری موسوی(1255 ش – 1329 ش)

ملا محمدجواد بتی(1274 ش – 1356 ش)

ملا محمدرشید بتی

شیخ حسن بخشی(1035 ش – 1353 ش)

شیخ عبدالرضا بدیعی دزفولی(1253 – 1/7/1324)

سیدحسین بزرگ دزفولی(1256 ق – 1322 ق – مزار مسجد ملاحاجی)

سیدمحمدی بزرگ دزفولی(1272 ق – 1357 ق - مزار مسجد ملاحاجی)

شیخ سجاد بزرگی

شیخ هادی بشارتی راد

شیخ محمدعلی بنگلی

شیخ عبدالمحمد بنی نجار(1276 – 1342)

شیخ احمد بهاءالدینی

شیخ محمد بهاءالدینی

شیخ عبدالحسین بهاالدینی(عاملی)

شیخ محمدهادی بهاءالدینی"عاملی"(1300 ش – 1366 ش)

شیخ عبدالکریم بهجت پور

شیخ محمدرضا بهدار

سیخ مسعود بهرام پور

شیخ ... بهرامی

شیخ علی بیدلی

شیخ نجفقلی بیگدلی"آقا نجفی"(جدّ خاندان بیگدلی)

شیخ ابوالحسن بیگدلی

شیخ ابواالقاسم بیگدلی

شیخ ابوتراب بیگدلی(فرزند آقانجفی)

شیخ جمال الدین بیگدلی(متوفی 1365 ش)

شیخ عبدالحسین بیگدلی(1278 ق – 1339 ش)

شیخ علاقلی بیگدلی"بیک زاده"(فرزند آقانجفی)

شیخ فخرالدین بیگدلی

شیخ محمد بیگدلی(1287 ش – 1365 ش – امامت مسجد باغبانان)

شیخ محمدتقی بیگدلی(بیک دزفولی)

شیخ محمدجعفر بیگدلی(1266 ش – 26/3/1347 ش)

شیخ محمدجواد بیگدلی( متولد1244 ش)

شیخ محمدحسین بیگدلی(1269 ش – 1231 ش)

شیخ محمدرضا بیگدلی

شیخ محمدعلی"بزرگ" بیگدلی

شیخ محمدعلی بیگدلی(1284 ش – 31/2/1362 ش)

شیخ محمدمهدی بیگدلی

شیخ مرتضی بیگدلی

شیخ موسی بیگدلی(نام پدر: شیخ جعفر)

شیخ مهدی بیگدلی

شیخ"میرزا" محمدحسن بیگدلی(1276 ش – 1366 ش)

شیخ محمدرضا بیگدلی"بیک زاده"(متوفی1290 ق)

شیخ محمدعلی بیگدلی"بیک زاده"(فرزند آقانجفی)

شیخ محمدکاظم بیگدلی"بیک زاده"(متولد 1258 ق)

شیخ عبدالمحمد بیگدلی دزفولی(1254 ق – 1325 ق)

شیخ محمدحسن بیگدلی دزفولی(1279 ق – 1344 ق)

شیخ مرتضی بیگدلی شاملو

شیخ محمدعلی بیگدلی شاملو

شیخ محمدی بیگدلی شاملو

شیخ محمدکاظم بیگدلی نجفی دزفولی(1328 ق – 30/8/1375 ش - مزار مسجد حاج فرج الله"پاسداران")

شیخ محمدمهدی بیگدلی نجفی دزفولی(1288 ق – 1370 ق - مزار مسجد حاج فرج الله"پاسداران"))

سیدمحمدکاظم بینا

سیدیحیی بینا

شیخ حسن بی نیاز



( پ )



شیخ محمدعلی پاپی زاده

شیخ عباس پازند

شیخ منصور پرهیزکار

سیدعلی پژوهیده

سیدمحمد پژوهیده

شیخ علیرضا پلارک(1345 ش – شهادت 7/12/1365)

شیخ ابراهیم پناهی

شیخ مسعود پوراکبری

شیخ عبدالعلی پورفخری

سیدمحمدرضا پورمرشد(متوفی 1310 ش)

شیخ حجت پیشداد



( ت )



شیخ ابوالحسن تجلی(1284 - 1362)

شیخ ملا یعقوب تدین(1256 – 1316)

شیخ محمدجواد تدین نژاد(1280 – 4/8/1369 )

شیخ محمدکاظم تدین نژاد(1293 – 17/8/1380)

شیخ مهدی تدینی

شیخ عبدالرضا تراب"ناصح" (1284 ش – 1336 ش)

شیخ مرتضی"تراب" ترابی زاده(1275 ش – 1372 ش)

شیخ محمدباقر تراب

شیخ آقاگپ تراب دزفولی(قرن یازدهم)

شیخ شرف الدین"ملا بزرگ" تراب دزفولی

شیخ مولا نصرالله تراب دزفولی(1243 ق – 1272 ق)

شیخ عبدالنبی تراب فنائی دزفولی(1322 ق – 1399 ق)

شیخ احمد ترابی(فرزند: ملا مرتضی)

شیخ شرف الدین ترابی دزفولی(فرزند ملا عبدالله – بزرگ خاندان ترابی)

شیخ محمد ترابی دزفولی

شیخ محمود ترابی دزفولی حویزی(متوفی 1050 ق)

شیخ امیر ترابی زاده

شیخ محمد تقوایی

سیدمحمدامین تقوی(1238 ش – 1319 ش)

سیدکمال تقوی(مسجد مقومی)

شیخ ... تقوی

شیخ رضا تقی پور

سیدمحمدکاظم تقی زاده(1291 ق – 1372 ق – مزار کاشفیه)

شیخ ... توسلی



( ج )



شیخ محمود جارون

سیدمحمدعلی جعفریان(متولد 1277 ش)

شیخ محمد جعفری افشاری

شیخ عباس جلائی(1343 ش – شهادت 5/12/1365)

شیخ عبدالرحمن جمال

شیخ عبدالرحیم جمال(1345 ش – شهادت 21/12/1363)

شیخ ... جمشیدی

شیخ علیرضا جوادی

عبدالکریم جوهرزاده



( چ )



شیخ عبدالحسین چراغی کوتیانی(1343 ش – شهادت 21/11/1364)

شیخ حمیدرضا چگنی

محمد چمایی



( ح )



شیخ احمد حاجی جعفرنمازی

شیخ مهدی حاجی جعفرنمازی

شیخ محمدجواد حاجی شیخ

شیخ احسان حاجیوند

سیدقاسم حائری دزفولی(متولد 1320 ق – مدتی ساکن مهران و مشهور به سیدالعراقین)

شیخ علی حبیب الهی

سیدحسین حجازی

سیدحسن حجت زاده

شیخ عبدالحسین حزین(1287 ش – 26/11/1370 ش)

شیخ علی حسن نژاد

شیخ سید ... حسنی

شیخ امین حسینوند

شیخ خداکرم حسینوند

شیخ علیرضا حسینوند

سیدرضا حسینی

سیدمحسن حسینی

شیخ رضا حسینی فر

سیداحمد حکمی"حکیم زاده - حکیمی"(1355 ق - 1376 ش)

سیدمحمدحسین حکمی"دزفولی"(1301 ق – 1362 ق)

سیدمرتضی حکمی(داماد آیت الله خوئی)

سیدمحمدباقر حکیم زاده

سیدمحمدکاظم حکیم زاده(1352 ق – 1381 ش)

سیدمحمدجعفر حکیمی"حکمی"(1284 ق – 1357 ق)

سیدمهدی حکیمی"حکمی"(1308 ق – 1392 ق)

شیخ علی حمدانی

شیخ ناصر حمزه نژاد(نیسی)

شیخ ... حمیدی

شیخ رضا حیاتی

شیخ سجاد حیدری



( خ )



شیخ محمدحسین خادم الشریعه دزفولی(1325 ق – 1374 ش)

شیخ محمود خادمعلی

شیخ امیر خادمعلیزاده

شیخ ... خادمعلیزاده

شیخ احسان خاکی

شیخ حبیب خاکی

شیخ محمد خاکی شانه ساز

شیخ علی خجسته زاده

شیخ مرتضی خدادزاده دزفولی

شیخ عبدالامیر خرمی(1347 ش – شهادت 28/2/1365)

شیخ علیمحمد خروسی نژاد(1346 ش – شهادت 6/12/1365)

شیخ کاظم خسرایی

شیخ عبدالحسین خسروپناه دزفولی

شیخ حمید خسروی

شیخ غلامرضا خسروی

شیخ محمد خشروانی

شیخ حسین خلیفه"رئیس الذاکرین"(1262 ق – 1347 ق)

شیخ ابراهیم خوش نویس انصاری

شیخ مصطفی خوشنویس انصاری(مدفون در کاشفیه)

شیخ اسدالله خوش نویس دزفولی(متوفی 1339 ق)



( د )



سیدعبدالله داعی دزفولی(جدّ اعلای سادات داعی – 1158 ق – 1257 ق)

سیدعبدالله"آقا سیدبزرگ" داعی(متوفی 1324 ق)

سیدعبدالرحمن داعی(امامت مسجد کرناسیان)

سیدعبدالمهدی داعی"قاضی" (10/10/1248 ش – 3/5/1312 ش)

سیدمحمدحسن داعی"وهاب زاده" (1251 ش – 1322 ش)

سیدمحمدعلی داعی

سیدمرتضی داعی"عزیزی زاده" (متولد 1272 ش)

سیدمهدی داعی"عزیززاده" 1299 ش – 1371 ش

سیدمهدی داعی نژاد

سیدمحمدکاظم دانش دزفولی(1318 ش – شهادت 7/4/1360)

سیدمحمود دانش دزفولی( متولد 1332 ق – پدر شهید: سیدمحمدکاظم دانش)

سیدجمال الدین دانشگر( متولد 1337 ق)

سیدمحمدجواد دانشگر(1297 ق – 1339 ق)

شیخ محمدعلی دانشیار(1282 ق – 1377 ق)

سیدمحمدباقر دانیالی(دانش)

شیخ موسی دبستانی(1326 ق – 1411 ق)

شیخ تقی درافشانی

شیخ ابراهیم دزفولی

شیخ ابوالحسن دزفولی

شیخ اسدالله دزفولی

شیخ بشیر دزفولی(متوفی 1270 ق)

شیخ حیدر دزفولی

شیخ مصطفی دزفولی(ساکن اهواز)

شیخ مهدی دزفولی(ساکن اهواز)

شیخ مولا شرف الدین دزفولی

شیخ عبدالرحیم دزفولی(1226 ق – 1313 ق)

شیخ عبدالکریم دزفولی

شیخ فرج الله دزفولی

شیخ محسن دزفولی(قرن دوازدهم – متوفی 1145 ق )

شیخ مولا محمد دزفولی(متوفی 1311 ش)

شیخ محمدحسن دزفولی(1246 ق – 1333 ق)

شیخ محمدعلی دزفولی

شیخ مهدی دزفولی(نیمه اول قرن سیزدهم)

شیخ مولا افضل دزفولی"قاضی"(متوفی 1126 ق)

شیخ مولی مجدالدین دزفولی"قاضی"(متوفی 1150 ق)

شیخ نظرعلی دزفولی

شیخ ولی دزفولی

شیخ اسدالله دزفولی کاظمینی(1186 ق – 1234 ق)

شیخ اسماعیل دزفولی کاظمی(1213 ق – 1247 ق)

شیخ باقر دزفولی کاظمی(1258 ق – 1326 ق)

شیخ محمدموسی دزفولی کاظمی(1246 ق – 1321 ق)

شیخ حسن دزفولی کاظمینی(1227 ق – 1298 ق)

سیدعبدالحسن دزفولی لاری"شاهرکنی"(1268 ق – 1358 ق)

سیدعبدالحسین دزفولی لاری"شاهرکنی"(1264 ق – 1342 ق)

سیدعبدالرسول دزفولی لاری"شاهرکنی"(1273 ق – 1333 ق)

سیدمهدی امین دزفولی لاری"شاهرکنی"(1292 ق– 1373 ق)

شیخ محمدتقی دزفولی ملاباشی(1223 ق – 1295 ق)

شیخ محمد دلپذیر

شیخ رضا دیاحسین

شیخ حسین دیبائی

شیخ حکیم دیلمی



( ذ )



شیخ سجاد ذات محمدعلی

شیخ عبدالنبی ذاکر(1260 ش – 1306 ش)

شیخ محمدی ذاکر(1211 ش – 1315 ش)

شیخ عبدالحسین ذاکرحسین

شیخ ملا ولی ذاکرصالحی

شیخ علی ذاکرقرآن

شیخ محمدرضا ذاکرقرآن(1258 ش – 1320 ش)

شیخ محمدعلی ذاکرمشفق(1264 ش – 5/10/1338 ش)

شیخ محمد ذاکرنژاد(1306 ش – 27/6/1365 ش)

شیخ محمدحسن ذاکرنژاد(1243 ش – 1332 ش)

شیخ حسین ذبیحی(1284 ش – 1328 ش)

شیخ محسن ذالی پور

سیدعبدالحسین ذکری"شاهرکنی"(1301 ق – 1378 ق)

سیدعبدالرحیم ذکری"شاهرکنی"(متولد 1300 ش)



( ر )



شیخ احمد راجی(1312 ش - 2/4/1365 ش)

شیخ علی راجی

شیخ یوسفعلی راجی(1250 ش – 1357 ق مطابق با 9/8/1317 ش)

شیخ محمود رأفتی(شهادت در عملیات کربلای 5)

شیخ عباس ربانی

شیخ علی ربانی مقدم

شیخ حمیدرضا ربانی منش

شیخ محمدحسن ربیعی

شیخ نعمت الله ربیعی

شیخ جواد رجب چغاسرخی

شیخ مصطفی رحمانی

شیخ محمدحسن رسولی نسب(مارسولی)

شیخ محمدعلی رشیدیان(1298 ق – 1354 ق)

شیخ حسن رضایی مهر

شیخ ابوالفضل رضوانی نیا

سیداحمد رضوی

سیدحسین رضوی زاده(1266 ش – 1346 ش)

سیدعبدالمحمد رضوی زاده(مزار بقعه علی مالک)

سیدمحمدرضا رضوی زاده(1311 ش – 1346 ش)

سیدمحمدرضا رضوی زاده(1262 ق – 1342 ق)

سیدحسین روحانی

سیدنعمت الله روحانی دزفولی(ساکن و مدفون در نجف)

شیخ بهمن رودبندی

سیدعبدالمحمد رودبندی(1251 ش - 1317 ش)

سیدمحمدحسین رودبندی"سیدمطال"

شیخ مهدی رودبندی زاده

شیخ حمیدرضا روشن نیا

شیخ خلیل روشنی

سیدجواد رکنی

سیدعلی رکنی زاده

شیخ حمید روضه سرا

شیخ حسین رئوفی(1342 ش – شهادت 25/11/1364)

شیخ اکبر رئیسی پور



( ز )



شیخ محمدرضا زارع

شیخ مهدی زارع

شیخ میرزا هادی زاهددزفولی(1213 ق – 1339 ش)

شیخ محمدتقی زاهدمعزی(1264 ق – 1303 ق)

شیخ محمدمهدی زرشناس(ساکن اهواز)

شیخ محمدهادی زرشناس(ساکن اهواز)

شیخ سعید زرنژاد

سیدمحسن زرنگ زاده

سیدمصطفی زرنگ زاده

سیدمحمدجواد زکیان(متولد 1258 ش)



( ژ )



شیخ حمید ژولانژاد



( س )



سیدمحمدشفیع سادات گوشه(نخستین فرد از سادات گوشه که در دزفول مقیم شد)

سیداسدالله سادات گوشه(متولد 1246 ق)

سیداسماعیل سادات گوشه(متوفی 1242 ق)

سیدحسنی سادات گوشه(1223 ق – 1313 ق)

سیدشاهمیر سادات گوشه

سیدعبدالله سادات گوشه

سیدمحمدتقی سادات گوشه(1318 ق – 1353 ش)

سیدمحمدحسین سادات گوشه

سیدعلی سادات گوشه

سیدمحمدصادق سادات گوشه(1265 ق – 1340 ق)

سیدمحمدعلی سادات گوشه(1261 ق – 1333 ق)

سیدهبت الله سادات گوشه(1263 ش – 1342 ش)

سیدتاج الدین ساکبی(1268 ش – 1327 ش)

شیخ فتح الله ساکی(متوفی 1366 ق)

شیخ میثم ساکی

شیخ عبدالحسین سبحانی(1321 ش – شهادت 3/7/1351 ش)

شیخ علی سبزه

سیدمحمدحسین سبط(1309 قث – 1361 ق)

سیدمحمدعلی سبط(1230 ق – 1322 ق)

سیدمرتضی سبط(متولد 1314 ق)

سیدموسی سبط(1327 ق – 1385 ق)

شیخ احمد سبط الشیخ(1280 ق – 1355 ق)

شیخ جلال سبط الشیخ(مدفون در کاشفیه)

شیخ محمد سبط الشیخ(مدفون در کاشفیه)

شیخ احمدآقا سبط الشیخ انصاری(1309 ش – 1416 ق)

شیخ رضا سبط الشیخ انصاری(فرزند آقا شیخ علی)

شیخ علی آقا سبط الشیخ انصاری(متولد 1318 ق)

شیخ محمد سبط الشیخ انصاری(فرزند آقا شیخ علی - متوفی 1380 ش)

شیخ محمد سبط الشیخ انصاری(1272 ق – 1344 ق)

شیخ محمدعلی سبط الشیخ انصاری(1286 ق – 1311 ق)

شیخ مرتضی سبط الشیخ انصاری(1289 ق – 1322 ق)

شیخ منصور سبط الشیخ انصاری(1307 ق – 1392 ق)

شیخ میرزا سبط الشیخ انصاری(1311 ق – 1353 ق)

شیخ محمدعطاء سجادی تبار

سیداسمعیل سجادی(متوفی 1320 ق)

سیدمحمد سجادی(1276 ق – 1365 ش)

سیدمحمدکاظم سجادی دزفولی(1306 ش – 1380 ش)

شیخ احسان سراش

شیخ داود سرخه

شیخ محمد سرکمریان(1268 ش – 1315 ش)

شیخ محمدجواد سرکمریان(متولد 1243 ش)

شیخ مهدی سرکمریان"زائر مهدی"(1286 ش – 1356 ش)

ملا رمضان سرورزاده

سیدتقی سزاری(موسوی)

شیخ محمد سعادت مهر

شیخ احمد سعد

شیخ صالح سعد

شیخ طعیمه سعد

شیخ عبدالحسین سعد

شیخ علی سعد(1347 ش – شهادت 4/10/1365)

شیخ عیسی سعد

شیخ رحیم سعدیان

شیخ محمد سلمان خاکسار

شیخ صادق سلیمانی

شیخ صادق سلیمانی فر(ساکن اهواز)

شیخ هادی سلیمانی فر(ساکن اهواز)

شیخ محمدصادق سمسار

سیدمرتضی سنادی الاسلام(1293 ق – 1350 ق)

شیخ غلامعلی سنگری(1250 ش – 1319 ش)

شیخ احسان سهرابی

سیدسلطانعلی سیاهپوش"آقارودبند"

سیدعبدالباقی سیدآقامیر

سیدمحمدامینا سیدآقامیر

سیدابراهیم سیدآقامیری

سیدابوالقاسم سیدآقامیری(متولد 1302 ق)

سیدابوطالب سیدآقامیری

سیداحمد سیدآقامیری(1252 ش – 1323 ش – امامت مسجد محسنی)

سیداسدالله سیدآقامیری(1307 ش - 17/6/1367 ش – مسجد امام حسن عسکری ع)

سیدحسن سیدآقامیری

سیدعبدالحسین سیدآقامیری"نیرومند"(1269 ش – 1322 ش)

سیدعبدالحسین سیدآقامیری(1299 ق – 1370 ق)

سیدعبدالرزاق سیدآقامیری(1323 ق 1373 ش – امامت مسجد جامع)

سیدعبدالصمد سیدآقامیری(1268 ق – 1328 ق – امامت مسجد جامع)

سیدعبدالوهاب سیدآقامیری(1274 ش – 1335 ش)

سیدعلی سیدآقامیری(1298 ق – 1374 ق)

سیدمحمد سیدآقامیری(1258 ق – 1328 ق)

سیدمحمدحسن سیدآقامیری(1276 ق – 1326 ق)

سیدمحمدحسن سیدآقامیری(1310 ق – 1347 ق)

سیدمحمدطاهر سیدآقامیری(1246 ق – 1318 ق)

سیدمحمدعلی سیدآقامیری"امام جمعه"(1300 ق – 18 رمضان 1371 ق مطابق با 14/4/1331 ش امامت مسجد جامع)

سیدمیرزا سیدآقامیری(متوفی 1263 ق)

سیدمحمدعلی سیدالحکماء

سیدحسین سیدامامی(متوفی 1383 ق)

سیدعلی سیددزفولی(1296 ق – 1376 ق)

سیدعلی سیدصدر( متولد 1301 ق)

سیدعلی اکبر سیدصدر(1316 ق – 1350 ش)

سیدامین سیدمعصوم

سیدیونس سیدی



( ش )



شیخ محمدعلی شاه آبادی

سیدعلی شاهرکن الدین(متوفی 807 ق – بقعه شاهرکن الدین)

سیدحسن شاهرکن الدین(1233 ق – 1305 ق)

سیدسلطانعلی شاهرکنی(1270 ق – 1346 ق)

سیدعبدالحسین شاهرکنی"لطیفی"(1323 ق – 1369 ق)

سیدعبدالرحمن شاهرکنی(متولد 1293 ش)

سیدعبدالرزاق شاهرکنی(1234 ق – 1273 ق)

سیدعبدالکریم شاهرکنی(متوفی 1278 ق)

سیدعبدالنبی شاهرکنی"وصالی"(1285 ق – 1325 ق)

سیدفخرالدین شاهرکنی(باباخان)

سیدمحمدنبی شاهرکنی(1295 ق – 1359 ق)

سیدمحمود شاهرکنی(1220 ق – 1254 ق)

سیدمهدی شاهرکنی(1260 ش – 1338 ش)

سیدحسین شاهرکنی موسوی(1295 ق – 1365 ق)

شیخ محمد شرف آبادی

سیدمحمد شریعت(متوفی 1314 ش – مدفون در بقعه دانیال نبی ع)

سیدمحمود شریعتی"بزرگ دزفولی"(1271 ش مطابق با 1314 ق – 1325 ش مطابق با 1366 ق – مزار مسجد ملاحاجی)

سیدمحمدباقر شریعتی

سیدمحمدجعفر شریعتی(1298 ق – 1328 ق)

سیدمحمدجواد شریعتی

سیدمحمود شریعتی(1314 ق – 1366 ق)

شیخ محمد شریف دزفولی

شیخ محمدرضا شریف زاده

شیخ رضا شریفی

شیخ علی شریفی

شیخ محمدباقر شریفی

سیدعبدالحسین شریفی زاده(متولد 1281 ش)

سیداسدالله شفیعی(مدفون در نجف)

سیدحسین شفیعی

سیدعلیرضا شفیعی(ساکن اهواز)

سیدکاظم شفیعی

سیدمحمدامین شفیعی(ساکن اهواز)

سیدمحمدرضا شفیعی(ساکن اهواز)

سیدمحمدطاهر شفیعی(مدفون در نجف)

سیدمحمدعلی شفیعی(مدفون در مقام علی)

سیدمحمدمهدی شفیعی(ساکن اهواز)

سیدمحمدهادی شفیعی(ساکن اهواز)

سیدمرتضی شفیعی(شهادت عملیات کربلای 4)

سیدعلی شفیعی دزفولی

سیدمحمدرضا شفیعی دزفولی(1287 ش – 1343 ش)

سیدمحمود شفیعی دزفولی

سیدمحسن شفیعی دزفولی

شیخ مهدی شلیلیان

شیخ ملا محمدجواد شمس آبادی

سیدمهدی شمس الدین(مدفون در بقعه علی ابن مهزیار اهواز)

شیخ علی شنگرنیا

شیخ محمدعلی شوشی نسب(1341 ش – شهادت 9/9/1360)

شیخ حبیب شیخ

شیخ یوسف شیخ

شیخ احمد شیخ الاسلام"عاملی"

شیخ سلیمان شیخ الاسلام"عاملی"(متولد1296 ق )

شیخ محسن شیخ الاسلام"عاملی"

شیخ محمدباقر شیخ الاسلام"عاملی"(متوفی 1166 ق)

شیخ محمدجواد شیخ الاسلام"عاملی"(متوفی1334 ق)

شیخ محمدحسین شیخ الاسلام"عاملی"(مزار بقعه شیخ اسماعیل قصری)

شیخ محمدحسین شیخ الاسلام"عاملی"(جدّ مادری شیخ مصطفی عاملی)

شیخ محمدرضا شیخ الاسلام"عاملی"( (متوفی 1180 ق)

شیخ محمدعلی شیخ الاسلام"عاملی"(متوفی 1334 ق)

شیخ منصور شیخ الاسلام"عاملی"

شیخ مهدی شیخ الاسلام"عاملی"

شیخ نورالدین محمد شیخ الاسلام"عاملی"(قبل از سال 1051 ق – نامش در وقفنامه مسجد جامع مکتوب است با مُهر"یارال احمد نورالدین محمد")

شیخ عبدالحسن شیخ الاسلامی"بهاءالدینی - عاملی"

شیخ علی شیخ الاسلامی(نوه شیخ بهائی عاملی)

شیخ محمدامین شیخ انصاری

سیدعبدالله شیرازی(متولد دزفول 1309 ق – متوفی مشهد 1405ق)

شیخ سجاد شیربتی

شیخ غلامرضا شیرزادکرملکی(1343 ش – شهادت 23/2/1365)

شیخ حسن شیری

شیخ حسین شیری

شیخ محمدکاظم شیری زاده



( ص )



شیخ حمید صاحب محمدی

سیدشمس الدین صاحبی(1269 ق – 1349 ق)

شیخ ... صادق نیا

شیخ روح الله صادقی سرابی

سیدمحمد صادقی

شیخ حسین صادقی فر

سیدعلی صادقی نژاد(1256 ش – 1322 ش)

سیدمحمدباقر صادقی نژاد(1277 ش – 1368 ش)

سیدمحمدباقر صادقی نزاد"آهوقلندری"(۱۲۹۲ ش - ۱۰ تیر ۱۳۶۸ ش)

سیدمحمدصادق صادقی نژاد

سیدمحمدعلی صافی(1281 ش – 1359 ش)

سیدمرتضی صافی

شیخ مسعود صالح فر

شیخ احمد صالحی انصاری(1278 ش – 1360 ش)

شیخ احمد صالحی انصاری

شیخ عزیزالله صالحی انصاری

شیخ محمد صالحی انصاری( متولد 1268 ش)

شیخ محمد صالحی انصاری

شیخ مصطفی صالحی انصاری

شیخ علی صائب نژاد

سیدمجتبی صائبی نیا(1347 ش – شهادت 4/10/1365)

سیدحسن صدرالسادات(1244 ش – 1326 ش)

سیدحسین صدرالسادات(1274 ق – 1328 ق)

سیدمحمدامین صدرالسادات(1269 ش – 1364 ش)

سیدکاظم صدرالسادات

سیدهبت الله صدرالسادات(نام پدر: سیدمحمدامین)

سیدمصطفی صدرنیا

سیدحسن صدری(متولد 1302 ق در کربلا)

شیخ غلامحسین صدوقی فر

شیخ سجاد صفربنا

شیخ علی اصغرصفرنژاد

شیخ علیرضا صلواتی زاده(1341 ش – شهادت 23/12/1363)

شیخ مسعود صلواتی زاده

سیدفخرالدین صمدی"سیادت - شاهرکنی"(متولد 1300 ق)



( ض )



شیخ محمدرشید ضیائی دزفولی(1274 ق –1332 ق – مزار مسجد ملاحاجی)

سیدمحمدمهدی ضیائیان(1263 ش – 1337 ش)



( ط )



سیداسدالله طبیب

سیدنعمت الله طبیب(متوفی 1311 ق – امامت مسجد ملاعلیشاه)

سیدمحمدعلی طبیب

سیدمهدی طبیب(مزار مسجد ملاحاجی)

سیدنورالله طبیب"سیدآقامیر"(امامت مسجد جامع)

شیخ محمدعلی طیبی پور



( ظ )



شیخ محمد ظاهرطحان

شیخ حسین ظفری نژاد

شیخ عبدالحسین ظهوریان

سیدحسین ظهیرالاسلام(1274 ق – 1337 ق)

سیدرضی الدین ظهیرالاسلام(1311 ق – 1337 ق)

سیدصدرالدین ظهیرالاسلام

سیدمحمدحسین ظهیرالاسلام



( ع )



سیدعبدالصمد عارف(متوفی 1321 ق)

شیخ عبدالحسین عارفیان"عارف دزفولی"(1296 ق – 1373 ق)

شیخ... عارفی"عارفیان"

شیخ ... عاصمی انصاری

شیخ محمدجواد عالم زاده انصاری(متوفی 1350 ش)

سیدآقا عالمشاه(جدّ اعلایش سادات عالمشاه)

سیدمحمد عالمشاه دزفولی(1225 ق – 1315 ق)

سیداسدالله عالمشاه(1274 ق – 1346 ق)

سیدمحمدرضا عالمشاه(1253 ش – 1313 ش)

سید عطالله عالمشاه(1255 ق – 1343 ش)

سیدمحمدعلی عالمشاه(1266 ش - 1327 ش – امام جماعت مسجد میان دره)

سیدمهدی عالمشاه(1295 ش – 1314 ش)

سیدمحمدحسن عالمشاه(1300 ش – 1371 ش - امام جماعت مسجد میان دره)

سیدحسین عالمشاه

سیدمحمدجعفر عالمشاه

سیدموسی عالمشاه

سیدعبدالحسین سیدعالمشاه(1220 ش – 1311 ش)

شیخ ابراهیم عالمی"جاموسی"

شیخ ابوالقاسم عاملی

شیخ احمد عاملی

شیخ حبیب الله عاملی

شیخ حسین عاملی

شیخ داود عاملی"شیخ الاسلام"(وکیل مجلسس مؤسسان)

شیخ عبدالحسین عاملی" بهاء الدینی "(1294 ق – 1353 ق)

شیخ عبدالکریم عاملی

شیخ عبدالمنعم عاملی(1262 ش – 1320 ش)

شیخ عزیزالله عاملی

شیخ عزیزالله عاملی"شیخ الاسلام"(1230 ق – 1313 ق – مزار بن جعفر)

شیخ فخرالدین عاملی

شیخ فخرالدین علی عاملی(قبل از سال 1190 ق)

شیخ محمد عاملی"شیخ الاسلام"(متوفی 1345 ق)

شیخ محمد عاملی"بهاءالدینی"(متولد 1292 ش)

شیخ محمدباقر عاملی

شیخ محمدتقی عاملی(1230 ق – 320 ق)

شیخ محمدعلی عاملی(فرزند شیخ عبدالمنعم)

شیخ محمدعلی عاملی(مشهور به محمدعلی آقا داود)

شیخ مرتضی عاملی(1302 ش - 1362 ش – فرزند شیخ عبدالمنعم)

شیخ مصطفی عاملی(1300 ش - 1380 ش – فرزند شیخ عبدالمنعم)

شیخ موسی عاملی(نام پدر: شیخ احمد)

شیخ منصور عاملی

شیخ هادی عاملی(1300 ق 1389 ق برابر با 1348 ش)

شیخ محمدباقر عاملی دزفولی(متوفی 1168 ق)

شیخ حسین عبداللهی

شیخ محمدتقی عبداللهی

شیخ محمد عرب(1248 ش – 1329 ش)

شیخ محمدحسین عروه(متوفی 1347 ق)

شیخ عبدالله عصاره

شیخ مصطفی عطارروشن

شیخ محمدحسین عطارزاده

شیخ محمدصادق عظیمی

سیدحسین علم الهدی

سیداسماعیل علوی

سیدتاج الدین علوی"هاشمی"(1250 ش – 1330 ش)

سیدعبدالصمد علوی(1315 ق – 1350 ش - مزار مسجد حاج شیخ سلیمان)

سیدعلی علوی(1243 ش – 1334 ق)

سیدمحمدعلی علوی(متوفی 1334 ق – مزار مسجد حاج شیخ سلیمان)

سیدمصطفی علوی(1309 ش – 1380 ش - مزار مسجد حاج شیخ سلیمان)

شیخ محسن علیخانی

شیخ مهدی علیزاده اصل

شیخ محمد علی نژاددزفولی

شیخ سعید عنبرسر

شیخ علی عیدی شرف آبادی(1343 ش – شهادت 4/10/1365)

شیخ امیر عیدی عطارزاده

شیخ محمدحسین عیدی عطارزاده



( غ )



شیخ عبدالرضا غافلی کوتیانی"عارفی نژاد"(1343 ش – شهادت 2/1/1361)"

سیدابوالحسن غفاری

سیدابوالقاسم غفاری"بزرگ"

سیداحمد غفاری

سیدابراهیم غفاری(1271 ق – 1341 ق – مزار مسجد نور)

سیداسدالله غفاری(سده سیزدهم)

سیدتاج الدین غفاری(1250 ق – 1315 ق)

سیدحسن غفاری(1265 ق – 1340 ق)

سیدحسین غفاری(1270 ق – 1335 ق)

سیدعبدالحسین غفاری(1273 ش –1363 ش )

سیدعبدالسلام غفاری(1258 ش – 1315 ش)

سیدعیسی غفاری(1311 ق – 1366 ق)

سیدمحمد غفاری"طبیب غفاری"

سیدمحمدجعفر غفاری(1231 ق – 1311 ق)

سیدمحمدجواد غفاری(1245 ق – 1299 ق)

سیدمصطفی غفاری"موسوی"(1245 ق – 1315 ق)

سیدموسی غفاری

سیدنورالله غفاری(متوفی 1313 ق)

سیدنورالله غفاری(1230 ق – 1310 ق)

سیداسمعیل غفاریان(1257 ش – 1320 ش)

سیدعبدالحسین غفوری(شاهرکنی)

سیدعیسی غفوری"شاهرکنی"(1226 ق – 1280 ق)

شیخ امیر غلامعلی پور



( ف )



سیدجعفر فارغ

سیدمهدی فارغ(1263 ق – 1323 ق – مزار شبستان مسجد فولادیان)

سیدهدایت الله فارغ(مدفون در کاشفیه)

سیدحبیب الله فارغ دزفولی

سیدحسین فارغ دزفولی(1260 ش - 1321 ق برابر با 1338 ش)

سیدمصطفی فارغ دزفولی

سیدمحمدجواد فارغی(1300 ق - 1344 ش)

سیدمحمد فاضل زاده همدانی"قاضی"(متوفی 1252 ش)

سیدمحمدعلی فاطمی(متوفی 1310 ق)

سیدمحمدجواد فاطمی دزفولی(1297 ق – 1361 ق)

شیخ نورالدین فانی(1256 ش – 1340 ش)

شیخ احمد فتحی(1344 ش – شهادت 4/10/1365)

شیخ امین فتحی

شیخ محمدعلی فتحی دزفولی(1271 ق – 1358 ش)

شیخ موسی فتی

شیخ حسین فروغی نسب

شیخ ناصر فرهی

شیخ قاضی فصیح الدین"قاضی"

شیخ محمدتقی فصیح زاده"فصیحی دزفولی"(1311 ق – 1337 ش)

سیداسدالله فقیه دزفولی(1278 ق - 1361 ق)

سیدمحمدحسین فقیه(1325 ق – 1371 ش)

سیدمحمدرضا فقیه دزفولی( متولد 1337 ق)

شیخ عبداله فلسفی دزفولی

شیخ عبدالنبی فنائی

سیدفخرالدین فیض(ساکن تهران)

سیدعلی فیض(ساکن تهران)

شیخ احمد فیض الاسلام

سیدفخرالدین فیض دزفولی(1311 ق – 1394 ق)

سیدعلی فیض موسوی دزفولی(متولد 1308 ش مقیم تهران)



( ق )



ملا ابراهیم قاری قرآن(قاری)

ملا علی قاری قرآن

ملا غلامحسین قاری قرآن(1297 ش – 5 آبان 1378 ش – چهل سال امام جماعت مسجد آقاحبیب)

ملا غلامرضا قاری قرآن(دائی شیخ اعظم انصاری)

ملا محمد قاری قرآن(متولد 1263 ش)

ملا محمدحسن قاری قرآن(1223 ش – 1315 ش)

ملا محمدعلی قاری قرآن(قاری)

مولا علیخان قاری قرآن(معاصر با شیخ مرتضی انصاری)

سیداحمد قاضی

سیدفاخر قاضی(1313 ق – 1352 ش – مدفون در شهیدآباد)

سیداسدالله قاضی دزفولی

سیدعبدالحسین قاضی دزفولی

سیدفاضل قاضی دزفولی(متوفی 1347 ق در همدان)

سیدفرج الله قاضی دزفولی

سیدمجدالدین قاضی دزفولی(1279 ش -13/11/1364 – مدفون در شهیدآباد)

سیدمحمد قاضی دزفولی(متوفی 1289 ق)

سیدمحمدباقر قاضی دزفولی (متوفی 1321 ق)

سیدمحمدعلی قاضی دزفولی

سیداسدالله قبله

سیدمحمدباقر قبله(متولد 1238 ش)

سیدحسین قدسی مآب(1250 ش - 1321 ش)

شیخ محسن قربانی

شیخ مهدی قصاب توفیقی

شیخ علیرضا قلمبردزفولی(1344 ش – شهادت 4/10/1365)

سیدعبدالمحمد قلندرزاده(1262 ش – 1334 ش)

سیدمحمود قلندری

شیخ ناصر قمر

شیخ محسن قمرزاده

شیخ ناصر قیلاوی



( ک )



سیدمحمدباقر کاشف"عارف"( متولد 1208 ق)

سیدصدرالدین کاشف دزفولی(1174 ق – 1258 ق)

سیداحمد کاظمی

سیدهاشم کاظمی

شیخ محمدحسن کاوری

شیخ محمد کاهوکار

شیخ رضا کایدخورده

سیدمحمد کبیر(دانش دزفولی)

سیدحبیب الله کبیر(دانش دزفولی)

شیخ عبدالرحمن کثیری

شیخ محمد کج فروش

شیخ حسین کردنژادیان

شیخ حسین کرمی

شیخ مصطفی کرمی نژاد

شیخ فرزاد کریمان

شیخ ناصر کریمی

سیداحمد کلانتر(ساکن قم)

سیدمحمد کلانتر(ساکن قم باجناق آیت الله سیدعلی سیستانی)

شیخ مجتبی کلانتری

سیدعلی کمالی دزفولی

شیخ اکبر کوچک

شیخ عبدالرضا کوچک کوتیانی(1344 ش – شهادت 21/11/1361)

سیدعبدالسلام کهفی(1256 ش – 1330 ش)

شیخ منصور کیانی



( گ )



شیخ محمد گلاب(قرن سیزدهم قمری)

شیخ محمد گلپیچی

شیخ محمد گلزار(نام پدر: مقداد)

شیخ مقداد گلزار

سیداسدالله گوشه گیر(1253 ش – 1325 ش)



( ل )



سیدعبدالحسین لاری"دزفولی - مجتهد لاری – شاهرکنی"(1264 ق – 1342 ق)

سیدسلطان حسین لطیفی(1277 ق – 1231 ق)

ملا شیخ محمدی لواف(باغ گازری)



( م )



شیخ داود مالچی

شیخ محمدطاهر متقی(1278 ش – 1359 ش)

شیخ عباس مثنوی"سلطان الذاکرین"(1250 ق – 1311 ق)

سیدمحمدعلی مجاب(مزار کاشفیه)

سیدمحمدکاظم مجاب

سیدقاضی مجدالدین دزفولی"قاضی"(متوفی 1167 ق)

شیخ محمدطاهر"آقا کوچک" مجدالاسلام"عاملی"( متوفی 1318 ق)

شیخ ابوالحسن مجدعاملی(1244 ش – 1309 ش)

شیخ محمدرضا مجنون دزفولی(متولد 1305 ق)

شیخ علی محجوب انصاری(1279 ش – 1364 ش)

شیخ مصطفی محجوب زاده

سیدتاج الدین محدث(1273 ش – 1342 ش)

شیخ محمد محمدی راد

سیدعبدالعظیم محمودی منزوی

سیدمحمدحسین محمودی نژاد دزفولی(1263 ش – 1353 ش – مزار کاشفیه)

شیخ علیرضا محول

شیخ غلامعلی مخبر"رکاب ساز"(1294 ق – 1371 ق)

شیخ ملا حسن مخبردزفولی(1303 ش - 1372 ش)

شیخ محمدحسین مخبردزفولی(1284 ش – 16/3/1372 ش)

شیخ سعید مخبردزفولی

شیخ عباس مخبردزفولی(1347 ق – 1408 ق - مطابق با 8/1/1365 ش)

شیخ علی مخدوم

شیخ محمدحسن مخمل(1263 ش – 1358 ش)

شیخ محمدحسین مخولی خزاعی

سیدمحمدعلی مدرس(1317 ق – 1390 ق)

شیخ محمدجواد مدرسیان(1302 ش – 1381 ش)

شیخ محمدطاهر مدعو(1277 ش – 1320 ش)

شیخ عادل مدیری

شیخ عبدالامیر مدیری زاده(1344 ش – شهادت 4/10/1365)

شیخ محمدجعفر مرادی پور

سیدحسن مرتاض(1276 ش – 1350 ش)

شیخ محمدرشید مرثیه(1238 ش – 1311 ش)

شیخ احمد مردخدا

شیخ محمد مرشدی

شیخ محمدعلی مرشدی(1265 ش – 1320 ش)

سیداحمد مروج

سیدعلی مستجاب الدعوه(1260 ق – 1322 ق)

شیخ غلامرضا مسکر زاده(1346 ش – شهادت 26/12/1363)

سیدمحمدتقی مصطفوی(متوفی 1324 ش)

سیدمحمدرشید مصطفوی

سیدمحمدرضا مصطفوی

سیدمحمدعلی مصطفوی

شیخ مطیع الدین فرزند قاضی جعفر(قرن 12)

شیخ محمدصادق مطیع الرسول

شیخ محمدطاهر مطیع دزفولی(متوفی 1360 ق)

شیخ محمدعلی مطیعی

شیخ میرزا جان مطیعی

شیخ میرزا عبدالغفور مطیعی

شیخ میرزا علی مطیعی

شیخ میرزا مرتضی مطیعی(1286 ش – 1350 ش)

شیخ میرزا مهدی مطیعی(1256 ش – 1324 ش)

ملا محمدرضا معرف زاده

شیخ معزالدین(فرزند قاضی جعفر - بزرگ خاندان معزی قرن 11)

شیخ ملا محسنا معزی(1083 ق – 1223 ق)

شیخ اسماعیل معزی(متوفی 1212 ق)

شیخ باقر معزی(متوفی 1255 ق)

شیخ جلال الدین معزی(1261 ش – 1337 ش)

شیخ صدرالدین معزی(1308 ق – 1345 ش)

شیخ محسن معزی

شیخ محمد معزی(1264 ش – 1339 ش)

شیخ محمدباقر معزی

شیخ محمدجواد معزی(1327 ق – 1349 ق)

شیخ محمدرضا معزی(1302 ق – 1360 ق)

شیخ محمدعلی معزی(1298 ق – 1391 ق – مطابق با 1349 ش)

شیخ محمدکاظم معزی( متولد 1295 ش)

شیخ مصطفی معزی(1300 ش – 1366 ش)

شیخ اسدالله معزی دزفولی(متوفی 1318 ق)

شیخ عبدالحسین معزی دزفولی(1284 ق – 1339 ق)

شیخ محمدتقی معزی دزفولی(1252 ق – 1327 ق)

شیخ محمدجواد معزی دزفولی(متولد 1242 ق)

شیخ محمدحسن معزی دزفولی(1268 ق – 1335 ق)

شیخ محمدحسین معزی دزفولی(1282 ق – 1329 ق)

شیخ محمدرضا معزی دزفولی(1273 ق – 1352 ق)

شیخ محمدباقر معزی دزفولی(1238 ش – 1356 ق)

شیخ محمدطاهر معزی دزفولی(1230 ق – 1315 ق)

شیخ محمدعلی معزی دزفولی(متوفی 1343 ق)

شیخ محمدعلی معزی دزفولی(1281 ق – 1311 ق)

شیخ محمدمهدی معزی دزفولی(متوفی 1264 ق)

سیدتاج الدین معصوم زاده(1267 ش – 28/1/1364 ش)

شیخ عبدالحسین مفاخر(متولد 1254 ش)

شیخ محمدعلی مفاخر

سیدحسین مفید"موسوی دزفولی"(1257 ش – 1328 ش)

شیخ رضا مقامی

شیخ عبدالمجید مقامی

شیخ حسین مقدس(1238 ش – 1314 ش)

شیخ حمیدرضا ملتجی

شیخ محمد ملک محمدی

سیدمحمدرضا منتظری(مزار بقعه علی ابن مهزیار اهوازی)

سیدابوالقاسم منزوی( متولد 1268 ش)

سیدعبدالوهاب منزوی(متوفی 1317 ش)

سیدفخرالدین منزوی

سیدمحمد منزوی(متولد 1300 ش)

شیخ محمدحسن منزوی

شیخ علی منصوری

سیدمحمود موحدیان(1294 ق – 1367 ق)

ملامحمدعلی موزون

شیخ علیرضا موسایی

سیدحسین موسوی"بزرگ"(1241 ق – 1331 ق)

سیدآقاجان موسوی(1280 ق – 1360 ق)

سیدابراهیم موسوی(متولد 1252 ق)

سیداسحاق موسوی

سیدتاج الدین موسوی

سیدثامر موسوی"شاهرکنی"(1268 ق – 1346 ق)

سید عبدالله موسوی"شاهرکنی"(1236 ق – 1318 ق)

سیدعبدالحسین موسوی(1303 ق – 1328 ق)

سیدعبدالغفار موسوی(متولد 1178 ق – مزار بقعه شاهرکن الدین)

سیدعلی موسوی

سید فرج الله موسوی

سیدمحمدحسین موسوی(متوفی 1335 ق)

سیدمحمدرضا موسوی" سادات گوشه"(1237 ق – 1300 ق)

سیدمحمدعلی موسوی(1223 ق – 1303 ق)

سیدمحمدطاهر موسوی(1255 ق – 1321 ق)

سیدمحمود موسوی

سیدهادی موسوی

سیدابوالقاسم موسوی دزفولی(1284 ق – 1346 ق)

سیداحمد موسوی دزفولی(نبوی دزفولی)

سیداحمد موسوی دزفولی(1258 ق – 1312 ق)

سیداسدالله موسوی دزفولی

سیدحسن موسوی دزفولی(مزار مسجد لب خندق)

سیدعبدالله موسوی دزفولی(1252 ق – 1325 ق)

سیدعبدالکریم موسوی دزفولی(متولد 1275 ق)

سیدعلی موسوی دزفولی(متوفی 1263 ق)

سیدمحمدباقر موسوی دزفولی(مزار مسجد لب خندق)

سیدمحمدباقر موسوی دزفولی(متوفی 1223 ق)

سیدمحمدصادق موسوی دزفولی(متوفی 1220 ق)

سیدمحمدعلی موسوی دزفولی(1275 ق – 1333 ق)

سیدمرتضی موسوی دزفولی"آقامیری"(قرن دوازدهم – متوفی 1165 ق)

سیدمحمدطاهر موسوی دزفولی"آل معصوم"(متولد 1256 ش)

سیدمحمدعلی موسوی دزفولی"نبوی دزفولی"(متوقی 1303 ش)

سیدمحمدکاظم موسوی دزفولی(متوفی 1303 ق)

سیدعلی موسوی دزفولی"شاهرکنی"(متوفی 1263 ق)

سیدفخرالدین موسوی دزفولی"شاهرکنی"(متوفی 1263 ق)

سیدمعصوم موسوی دزفولی"شاهرکنی"(متوفی 1263 ق)

سیدنعمت الله موسوی دزفولی"امام"(1283 ق – 1336 ق)

سیدابراهیم موسوی دزفولی کرمانشاهی(متوفی 1300 ق در کربلا)

سیدمحمد موسوی دیلم

سیدعلی موسوی طبیب دزفولی(متوفی 1200 ق)

سیداسماعیل موسوی فرد

سیدکاظم موسوی فرد

سیدعبدالحسین موسوی فرد

شیخ افشین موسی زاده

شیخ مولا محمد مومن دزفولی"قاضی"(متوفی 1150 ق)

شیخ علیمحمد مؤمنی(1254 ش – 1318 ش)

شیخ محمدحسین مؤمنی"نجفی"(1293 ش – 1352 ش)

شیخ احمد مهتدی

شیخ محسن مهربان زاده

سیدحسین مُهرساز

شیخ محسن میرزاپور

شیخ خلیل الله میوه چی



( ن )



شیخ احمد ناجی( متولد 1280 ش)

شیخ حسینقلی ناجی(1243 ش – 1316 ش)

شیخ عبدالمحمد ناجی (1273 ش – 1322 ش)

شیخ علی اکبر ناجی

شیخ محمدرضا ناجی(1260 ش – 1331 ش)

شیخ محمدکاظم ناجی

شیخ حمید نادریان

شیخ سینا ناصری

شیخ میرزامحمد ناطقی(1260 ش – 1323 ش)

شیخ شکری ناهیدی

شیخ محمدتقی ناهیدی(1306 ق – 1372 ق)

سیدبزرگ نبوی(1243 ش – 1317 ش)

سیدحسنی نبوی(1318 ق – 1356 ش)

سیدعبدالحسین نبوی(1275 ق – 1322 ق)

سیدمحمدحسن نبوی(1300 ق – 1391 ق)

سیدمحمدرضا نبوی(1303 ق – 1378 ق)

سید اسدالله نبوی دزفولی(1313 ق – 1362 ش)

سیدحمید نبوی دزفولی

سیدمحمدی نبوی دزفولی

شیخ ... نجفوند

سیدحسن نجفی

سیدضیاء الدین نجفی(متوفی 1322 ش)

سیدمحمدجعفر نجفی(1288 ق – 1352 ق)

سیدمحمدعلی نجفی(1266 ق – 1346 ق – مدفن مسجد بازار"مفید")

شیخ سهراب(سجاد) نداف پور(1346 ش– شهادت 24/12/1363)

شیخ علی ندایی

سیدرکن الدین نقیبی رکنی"شاهرکنی"(متولد 1261 ش مطابق با 1298 ق)

شیخ رحیم نوروزی

سیدمجید نوری زاده(1345 ش– شهادت 4/10/1365)

شیخ عباس نوری منش

شیخ حسین وحیدنیا

شیخ محمد وحیدنیا



( و )



شیخ محمدجواد واصل دزفولی(1290 ق – 1355 ق)

سیدمرتضی واعظ(1261 ش – 1349 ش)

شیخ علی واعظ دزفولی گرجی



( هـ )



سیدمحمدطاهر هاشمی"آل معصوم"(1295 ق – 1360 ق)

سیداسدالله هاشمی دزفولی(1314 ق – 1376 ق)

سیدمحمدصادق هاشمی دزفولی(متولد 1286 ش)

سیدموسی هاشمی دزفولی"قاضی"(متوفی 1283 ق)

سیدضیاء الدین هاشمی نسب(1343 ش – شهادت 24/2/1365)

ملامحمدرشید هجری(ساکن اهواز)

شیخ محمدرضا هدایت پناه

شیخ محمدرضا هفت تنانیان

شیخ مرتضی همت پور

سیدحسن هندی

سیدعبدالمحمد هندی

سیدمحمدعلی هندی



( ی )



شیخ محمدعلی یاقدوس

شیخ حسین یوسفی





علما و خطبای مداح و ذاکر و شاعر دزفولی

حجج اسلام ...

شیخ علیمحمد ابن العلم - ملارحیم ادریش - سید عبدالجواد الیاسی – سیدنعمت الله امام - ... بینا - شیخ محمدجواد تدین نژاد - شیخ محمدکاظم تدین نژاد - ملایعقوب تدین نژاد – شیخ احمد ترابی - ملامرتضی ترابی زاده - سیداحمد حکیم زاده - شهید سیدمحمدکاظم دانش - سیدعبدالمحمد رودبندی - سیدتقی سزاری(موسوی) – ملارضا شریفی - سیدکاظم شفیعی - سیدمحمدرضا شفیعی - سید مصطفی علوی - سیدعبدالحسین غفاری(نابینا) - سیدحسین فارغ دزفولی - سیدمصطفی فارغ دزفولی – ملا ابراهیم قاری قرآن(قاری) - ملا غلامحسین قاری قرآن(قاری) - ملا محمدعلی قاری قرآن(قاری) - سیدعلی کمالی دزفولی - ملامحمدی لواف(باغ گازری) - سیدمحمدکاظم مجاب(نابینا) - سیدتاج الدین محدث - شیخ حسن مخبردزفولی - شیخ حسین مخبردزفولی - شیخ عباس مخبردزفولی - سیدمحمدعلی مصطفوی - سیدتاج الدین معصوم زاده – میرزا مهدی مطیعی – ملا محمدعلی موزون - سیدتاج الدین موسوی - سیدحسین موسوی - سیدحسین مُهرساز – شیخ محمدجواد واصل دزفولی



روحانیون شهید دزفول

عبدالحسین سبحانی - نام پدر: حسن – 1322 شهادت 3/7/1351 شکنجه توسط ساواک دزفول

سیدمحمدکاظم دانش دزفولی - نام پدر: سیدمحمود – 1318 شهادت 7/4/1360 – حزب جمهوری اسلام تهران

**************

محمدعلی شوشی دزفولی - نام پدر: محمد – 1341 شهادت 11/9/1360 عملیات طریق القدس - شهر بستان

عبدالرضا عارفی نژاد(غافلی) – نام پدر: محمد – 1343 شهادت 2/1/1361 عملیات فتح المبین - شوش

عبدالرضا کوچک – نام پدر: محمدعلی – 1344 شهادت 21/11/1361 عملیات والفجر مقدماتی - فکه

مسعود صالح فر – نام پدر: احمد – 1340 شهادت 11/12/1362 عملیات خیبر - پاسگاه زید

عبدالرحیم جمال – نام پدر: غلامرضا – 1345 شهادت 21/12/1363 عملیات بدر - جزیره مجنون

علیرضا صلواتی زاده - نام پدر: یوسفعلی - 1341 شهادت 24/12/1363 عملیات بدر - جزیره مجنون

سجاد(سهراب) نداف پور – نام پدر: عزیز – 1346 شهادت 26/12/1363 عملیات بدر - شرق دجله

غلامرضا مسگر زاده – نام پدر: رجب – 1347 شهادت 26/12/1363 عملیات بدر - جزیره مجنون

عزیز(حبیب الله) ایسوندی - نام پدر: جهانبخش – 1339 شهادت 26/12/1363 عملیات بدر - شرق دجله

عبدالحسین چراغی کوتیانی – نام پدر: علی – 1343 شهادت 21/11/1364 عملیات والفجر 8 - جزیره ام الرصاص

حسین رئوفی – نام پدر: عبدالرحیم - 1342 شهادت 25/11/1364 عملیات والفجر 8 - اروند رود

عبدالامیر خرمی – نام پدر: غلامرضا – 1347 شهادت 24/2/1365 عملیات تک یا مهدی - پیچ انگیزه

سیدضیاء الدین هاشمی نسب - نام پدر: سیدتقی - 1343 شهادت 24/2/1365 – عملیات تک یا مهدی - پیچ انگیزه

غلامرضا شیرزادکرمعلی - نام پدر: نبی– 1343 شهادت 24/2/1365 عملیات تک یا مهدی - پیچ انگیزه

صالح سعد – نام پدر: خشان – 1347 شهادت 3/10/1365 عملیات کربلای 4 - جزیره سهیل

سیدمجتبی صائبی نیا – نام پدر: سیدمحمدی – 1347 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4

علی سعد – نام پدر: طعیمه – 1347 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4 – جزیره سهیل

سیدمجید نوری زاده – نام پدر: سیدحسین – 1345 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4 - جزیره ام الرصاص

احمد فتحی – نام پدر: نظام – 1344 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4 - اروند رود

علیرضا قلمبردزفولی – نام پدر: محمدحسن – 1344 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4 - جزیره ام الرصاص

عبدالامیر مدیری زاده – نام پدر: نبی - 1344 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4 - جزیره ام الرصاص

علی عیدی شرف آبادی – نام پدر: چراغ – 1343 شهادت 4/10/1365 عملیات کربلای 4 - جزیره ام الرصاص

عباس(محمد) جلائی – نام پدر: مجید – 1343 شهادت 5/12/1365 عملیات کربلای 5 - شلمچه

علی محمد خروسی نژاد – نام پدر: محمدعلی – 1346 شهادت 6/12/1365 عملیات کربلای 5 - شلمچه

علیرضا پلارک - نام پدر: محمود – 1345 شهادت 7/12/1365 عملیات کربلای 5 - شلمچه



منبع: وب سایت چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)

https://chamadaneabi.ir/olama-rouhaiyoon-dezful/

اسامی مدیران ادارات دزفول(خوزستان) پس از انقلاب اسلامی

اسامی مدیران ادارات دزفول(خوزستان) پس از انقلاب اسلامی

با همین موضوع در سایت چمدان آبی(دانشنامه دزفول)

https://chamadaneabi.ir/modiran-edarat-dezful/

در این پست از پست های سایت چمدان آبی (دانشنامه دزفول) پس از تلاشی چند ساله و با هماهنگی فرماندار ادوار گذشته دزفول و مطبوعات و رسانه های گروهی به جمع آوری اسامی مسئولین شهری، مدیران، رؤساء و سرپرستان ادارات و فرماندهان مقرهای نظامی این شهر پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ پرداخته ایم باشد که مورد استفاده علاقمندان قرار گیرد.

یادآور می شود هرگونه کم و کاست و یا اضافات و اگر عزیزی از قلم راقم(محمدحسین دُرچین) افتاده است را در خصوصی ۰۹۱۶۶۴۲۲۸۴۱ اطلاع دهید . قبلا از یاریگران این نوشتار ممنونم.

فرمانداری دزفول

۱ – غلامعلی کیانی(سال ۱۳۵۸ – فروردین ۱۳۵۹)

۲ – علیرضا شرفی(۱۳۵۹)

۳ – عبدالمحمد(امیر) سلمان خاکسار(خرداد ۱۳۵۹ تا شهریور ۱۳۶۰)

۴ – محمدجواد بافقی یزدی(شهریور ۱۳۶۰ تا …)

۵ – محمدجواد محمدی زاده(… تا تیر ماه ۱۳۶۴)

۶ – جعفر نوری موسی(۲۸ روز – تیر ماه ۱۳۶۴ تا مرداد ۱۳۶۴)

۷ – غلامرضا بصیری پور(مرداد ۱۳۶۴ تا اسفند ۱۳۶۷ )

۸ – علیرضا شهبازی(اسفند ۱۳۶۷ تا اردیبهشت ۱۳۷۳)

۹ – حمیدرضا رضائیان(دوم اردیبهشت ۱۳۷۳ تا پایان تیرماه ۱۳۷۶)

۱۰ – سیدمحمدمهدی کاظمینی(اول مردادماه ۱۳۷۶ تا … )

۱۱ – حیدرعلی نورایی

۱۲ – مهدی سالاری

۱۳ – سیدخلف موسوی

۱۴ – حمید حداد قناعتی

۱۵ – غلامرضا اخوان صباغ

۱۶ – عبدالرضا احسانی نیا(… تا اسفند ۱۳۹۲))

۱۷ – حبیب الله آصفی(۲۷ اسفند ۱۳۹۲ تا ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵)

۱۸ – رضا نجاتی”سرپرست”(۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ تا ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۵)

۱۹ – حبیب اله آصفی(۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۵ تا ۵ دی ۱۳۹۶)

۲۰ – ارسلان شهنی” سرپرست”(۵ دی ۱۳۹۶ تا ۱۴ بهمن ۱۳۹۶)

۲۱ – امیر عیسی زاده”سرپرست”(۱۴ بهمن ۱۳۹۶ تا ۱۹ آبان ماه ۱۳۹۷)

۲۲ – محمد حیدری(۱۹ آبان ماه ۱۳۹۷ تا ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۸)

۲۳ – امید بن عباس”سرپرست”(۲۱ آذر ماه ۱۳۹۸ تا اول تیر ۱۳۹۹)

۲۴ – علی فرهمندپور(اول تیرماه ۱۳۹۹ تا پنجشنبه ۱۴۰۲.۱.۲۴)

۲۵ – علیرضا خردمند(پنج شنبه ۱۴۰۲.۱.۲۴ تا … )

بخشداری مرکزی دزفول

سیدنورالدین”سیدکاظم” قاضی زاده

ناصر عطارنژاد

عبدالعلی امیدی

شکرالله قارم

غلامعلی سعادتی

نصرالله فخرمجدیان

مرتضی جودی فر

بخشداری سردشت دزفول

عیدی فعال

حمید قناعتی

عزیز مرداسی

عبدالرضا احسانی نیا

علی قربانی

علی عبداللهی شاه آبادی

باقر سوزنگر

بخشداری سردشت دزفول

… رحیمی

ناصر عطار

… سعادتی

بخشداری چغامیش دزفول

صیدرضا تونس

عزیز مرداسی

اسحاق حموله(۵/۹/۱۳۸۰ تا ۱۸/۳/۱۳۸۲)

گودرز مرادی(۱۳/۵/۱۳۸۲ تا ۲۳/۱/۱۳۸۵)

حسنعلی علیدوست(۱۸/۳/۱۳۸۵ تا ۱۰/۷/۱۳۸۶)

امامقلی زریمیدانی(۲۳/۸/۱۳۸۶ تا ۲۰/۶/۱۳۹۲)

نجف راهنورد(۱۲/۹/۱۳۹۲ تا … )

مرتضی جودی فر

سیدعلی پژمان

شورای اسلامی شهر دزفول(دوره اول)

حمید آستی

احمد آل کجباف

یوسف پریدار

سعید تابش

هوشنگ زلقی

علیرضا زمانی راد(پس از استعفای احمد آل کجباف)

مصطفی سخاوت

حسن سیاهپوش

محمد صالحی انصاری

پوران صمصامی

حسین یوسفی(پس از استعفای حمید آستی)

شورای اسلامی شهر دزفول(دوره دوم)

علی انصاری(پس از استعفای هوشنگ زلقی)

یوسف پریدار

هوشنگ زلقی

عظیم سرافراز

حسن سیاهپوش

محمد طرانی ملا

محمدی گیلانی

حسن نبوتی

ماندانا نوین

حسین یوسفی

شورای اسلامی شهر دزفول(دوره سوم)

میرزاعلی آستی(پس از استعفای حسن نبوتی)

رضا رجو

محسن ریاضی

هوشنگ زلقی

علیرضا زمانی راد

عظیم سرافراز

غلامعلی سلیم گندمی

سیدمصطفی عظیمی فر

حسین گلستانباغ

حسن نبوتی

شورای اسلامی شهر دزفول(دوره چهارم)

حمید آستی

سعید آیینه افروز

فرهاد جاموسی

محمد حاجی خلف

رسول دوائی فر

عادل دوائی فر

محسن ریاضی

هوشنگ زلقی

عظیم سرافراز

محمدحسن فضیلت پناه

حسین گلستانباغ

ایرج نادبی زاده

ماندانا نوین

شورای اسلامی شهر دزفول(دوره پنجم)

میرزا علی آستی

تورج بختیاری

فرهاد جاموسی

حمید چمن آرا

عزت اله حاجیوندرشیدی

عادل دوائی فر

عظیم سرافراز

غلامعلی سلیم گندمی(پس از استعفای عظیم سرافراز)

سیدمصطفی عظیمی فر

حمید کلانتری

شورای اسلامی شهر دزفول(دوره ششم)

زهرا آدینه

محمدحسن پرآور

غلامعلی پوررضایی

مهدی حاجی جعفرنمازی

عادل دوایی فر

غلامعلی رسالتی

علیرضا زمانی راد

علیرضا مجدی نسب

سیدباقر موسوی فخر

نمایندگان ادوار شورای اسلامی دزفول

زهرا آدینه – حمید آستی – میرزاعلی آستی – احمد آل کجباف – سعید آیینه افروز – علی انصاری – تورج بختیاری فرد – محمدحسن پرآور – یوسف پریدار – غلامعلی پوررضایی – سعید تابش – فرهاد جاموسی – حمید چمن آرا – مهدی حاجی جعفرنمازی – حمید چمن آرا – محمد حاجی خلف – عزت اله حاجیوند رشیدی – علی انصاری(حسینوند) – رسول دوائی فر – عادل دوائی فر – رضا رجو – غلامعلی رسالتی – محسن ریاضی – هوشنگ زلقی – علیرضا زمانی راد- مصطفی سخاوت – عظیم سرافراز – غلامعلی سلیم گندمی – حسن سیاهپوش – محمد صالحی انصاری – پوران صمصامی – محمد طرانی ملا – سیدمصطفی عظیمی فر – محمدحسن فضیلت پناه – حسین گلستانباغ – محمدی گیلانی – علیرضا مجدی نسب – سیدباقر موسوی فخر – ایرج نادبی زاده – حسن نبوتی – ماندانا نوین – حسین یوسفی

شهرداری دزفول

۱– خليل مهرابيان(۲۶/۴/۱۳۵۷ – ۸/۱/۱۳۵۸ )

۲– عبدالحسين باقری مقدم”مقدم نیا”(سرپرست) ۸/۱/۱۳۵۸- ۵/۸/۱۳۵۸

۳ – سيدمحمدرضا سيدكاووسي(۵/۸/۱۳-۱۳۵۸/۱۱/۱۳۶۰

۴ – حسين صميمي فر (۱۹/۱۱/۱۳۶۰ -۵/۹/۱۳۶۳

۵ – مجتبي صادقيان(۱۲/۹/۱۳۶۳ ۷/۶/۱۳۶۶

۶ – محمدحسين باغبان كوچك(۱۰/۶/۱۳-۱۳۶۶/۷/۱۳۶۷

۷ – بهرام نظام الملكي(۱۴/۷/۱۳۶۷- ۱۳/۹/۱۳۷۰

۸ – جواد كماسي (۱۴/۱۲/۱۳-۱۳۷۰/۷/۱۳۷۲

۹– محمدحسن پرآور(۲۶/۷/۱۳۷۲- ۳۱/۵/۱۳۷۴

۱۰ – محمدعلي هلاكويي (۱/۱۰/۱۳۷۴- ۲۸/۹/۱۳۷۸ )

۱۰ – عبدالرضا ديدار(سرپرست) ۲۸/۹/۱۳۷۸- ۱۸/۳/۱۳۷۹

۱۱ – محمدكاظم فرزاد(۱۸/۳/۱۳۷۹- ۲۸/۴/۱۳۸۲ )

۱۲ – مرتضي همايون نسب(سرپرست) ۲۸/۴/۱۳۸۲- ۱/۸/۱۳۸۲

۱۳ – حسن ارادي(۱/۸/۱۳۸۲ -۳۱/۳/۱۳۸۶ )

۱۴ – رجبعلي فولادنژاد(سرپرست) ۳۱/ ۳/۱۳۸۶- ۲۰/۱۰/۱۳۸۶

۱۵ – محمدعلي دوايي فر(۲۰/۱۰/۱۳۸۶ -۱/۸/۱۳۹۲ )

۱۶ – رجبعلي فولادنژاد(سرپرست) ۲۸/۷/۱۳۹۲- ۱/۱۰/۱۳۹۲

۱۷ – محمدرضا كرمي نژاد(۱/۱۰/۱۳۹۲- ۱۳۹۶)

۱۸ – … کناری زاده(سرپرست) ۱۳۹۶

۱۹ – محمدعلی دوایی فر(دو نوبت) ۱۳۹۶

۲۰ – علی انصاری(سرپرست) دهم تیرماه ۱۴۰۰

۲۱ – محمد مهرآفرین(سرپرست) مرداد ۱۴۰۰

۲۲ – سیدحسن عیسی زاده(۱۰ شهریور ۱۴۰۰ تا دی ماه ۱۴۰۱ )

۲۳– عباس یوسفی نژاد(سرپرست) دی ماه ۱۴۰۱تا ۲۳/۱۲/۱۴۰۱

۲۴ – محمد عتاب اهوازی(یکشنبه ۲۳/۱۲/۱۴۰۱ تا … )

امامان جمعه دزفول

آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی( ۱۳۵۸/۵/۲۶ تا ۱۳۶۴/۱۱/۱۳)

آیت الله شیخ محسن اراکی(۱۳۶۵/۱/۲۹ تا ۱۳۷۵)

حجت الاسلام والمسلمین شیخ محمدحسین شریعتی(۱۷/۱۲/۱۳۷۵ – ۱/۷/۱۳۷۹)

حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین تقوی(۱/۷/۱۳۷۹- ۱۳۸۶)

حجت الاسلام والمسلمین شیخ اصغر عسکری( ۱۳۸۶ – ۱۳۸۷)

حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدعلی قاضی دزفولی(۵/۱۲/۱۳۸۷ تا ۲۹/۴/۱۴۰۲)

حجت الاسلام والمسلمین مسعود بهرام پور( ۲۹/۴/۱۴۰۲ تا …)

امامان جمعه موقت دزفول

حجت الاسلام والمسلمین شیخ عباس مخبردزفولی

حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود امامیان

حجت الاسلام والمسلمین شیخ طعیمه سعد

حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدعلی قاضی دزفولی

حجت الاسلام والمسلمین شیخ محمد صالحی انصاری

حجت الاسلام والمسلمین شیخ عزیزالله صالحی انصاری

حجت الاسلام والمسلمین دکتر شیخ عبدالحسین خسروپناه

حجت الاسلام والمسلمین شیخمرتضی بیگدلی شاملو

حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسین عبداللهی

آموزش و پرورش دزفول

۱ – حبیب الله ضریحی(نوبت اول ۱۳۵۹- ۱۳۵۸)

۲ – سیدمحمدحسین حکیم زاده(۱۳۶۱-۱۳۵۹)

۳ – رجبعلی داوری زاده(۱۳۶۷-۱۳۶۲)

۴ – حبیب الله ضریحی( نوبت دوم ۱۳۶۹ -۱۳۶۷)

۵ – عبدالمجید کرمی نژاد(۱۳۷۵-۱۳۶۹)

۶ – علی سیاهپوش( ۱۳۷۶-۱۳۷۵)

۷ – اسدالله سرافراز(۱۳۸۲-۱۳۷۶)

۸ – محمود قنبرزاده( ۱۳۸۴-۱۳۸۲)

۹ – عبدالکریم جمال( ۱۳۸۷-۱۳۸۴)

۱۰ – میرزاعلی آستی( ۱۳۸۹-۱۳۸۷)

۱۱ – محمدحسین فرحمند(۱۳۹۲-۱۳۸۹)

۱۲ – غلامرضا نصراله پور(۱۳۹۲- ۳۱/۵/۱۳۹۵)

۱۳ – عبدالمحمد جرجانی(۱/۶/۱۳۹۵ – ۲۶/۱۲/۱۳۹۸)

۱۴ – رضا محمدی خباز(۲۶/۱۲/۱۳۹۸ تا ۳۱/۶/۱۴۰۰)

۱۵ – امیر ظاهرطحان(۱/۷/۱۴۰۰ تا … )

آموزش وپرورش منطقه سردشت از سال ۷۴

محمد بزرگي(۳۱/۳/۱۳۷۴ تا ۱۰/۴/۱۳۸۲ (۸ سال و ۱ ماه)

حشمت اله احمدي(۱۰/۴/۱۳۸۲ تا ۷/۶/۱۳۸۳(یک سال و ۲ ماه)

احمد شهراني(۱۵/۶/۱۳۸۳ تا ۱۶/۴/۱۳۸۶ (دو سال و ۱۰ ماه)

غلامرضا نصراله پور(۱۴/۴/۱۳۸۶ تا ۳۱/۲/۱۳۹۲(۵ سال و ۸ ماه)

حسين عيسوند حاتمي”سرپرست”(۷/۳/۱۳۹۲ تا ۲۴/۲/۱۳۹۳)

محمدرحيم كريمي(۲۴/۲/۱۳۹۳)

… دینارانی

حسین اورکی(… تا شهریور ۱۴۰۲)

روح اله رمضانی(از شهریور ۱۴۰۲)

آبیاری قدیم دزفول

… حسینی

سادات شاهرکن الدین

عبدالرحمن جمشیدی

آب و فاضلاب (آبفای شهری دزفول)

محمدرضا کرمی نژاد

… صمیمی

… درویش خادم

… جلدی

… سفیدگر(۱۳۸۷ تا ۱۳۹۰)

… امجد(۱۳۹۰ تا ۱۳۹۱)

جمال الدین برفر(۱۳۹۱ – تا شنبه ۲۱ تیرماه ۱۳۹۹)

مصطفی اسماعیل سالم(شنبه ۲۱ تیرماه ۱۳۹۹ تا ۳۰ خرداد ۱۴۰۲)

حسین سعادتی فر(۳۰ خرداد ۱۴۰۲ تا … )

آبیاری ناحیه شمال استان خوزستان

مدیران شبکه آبیاری دز پیش از تشکیل شرکت بهره برداری از شبکه های آبیاری شمال خوزستان

مک کالک (mc collock) 1346-1341

علی اصغر اژدری ۱۳۴۸-۱۳۴۶

مهدی یزدی ۱۳۵۱- ۱۳۴۸

احمد آل یاسین(مدیر اجرائی شبکه) ۱۳۵۳-۱۳۴۸

هدایت اله طبیب ۱۳۵۵-۱۳۵۱

بهمن شارونی زاده ۱۳۶۰-۱۳۵۵

حسین مظفر ۱۳۷۲-۱۳۶۰

آبیاری دز ناحیه شمال استان خوزستان

… فروغی

محمدحسین شیروی(… تا شهریور ۱۳۷۲)

عبدالرضا حسینی فر(شهریور ماه ۱۳۷۲ لغایت مردادماه ۱۳۷۷)

مصطفی شبه(شهریور ماه ۱۳۷۸ لغایت مردادماه ۱۳۸۳)

فتح اله داوری دهکردی(مردادماه ۱۳۸۳ لغایت مهرماه ۱۳۸۵)

غلامرضا صفرنژادیان(مهرماه ۱۳۸۵ تا آذرماه ۱۳۹۳)

محمد اسلامی(آذر ماه ۱۳۹۳ تا آذر ماه ۱۳۹۷)

یعقوب کرمی(آذر ماه ۱۳۹۷ تا اردیبهشت ۱۳۹۹)

محسن سعادت فر(از اردیبهشت ۱۳۹۹ تا …)

ارشاد اسلامی دزفول

سیدمحمود سیادت(۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹)

عبدالرضا بسی خواسته(۱۳۵۹-۱۳۶۱)

سیدمرتضی حیاتی رکنی(۱۳۶۱-۱۳۶۲)

حسن پورکیانی(۱۳۶۲ – ۱۳۷۶)

علیرضا آژنگ(۱۳۷۶-۱۳۸۰)

غلامعلی تاج(۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲)

محمدحسین طهماسبی(۱۳۸۲ تا ۱۳۸۶)

حسن پورکیانی(۱۳۸۶ تا۱۳۹۰)

غلامعلی تاج(۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴)

نادر سعادتی فرد(۱۳۹۴ تا مهر۱۴۰۰)

علیرضا چرخابی(مهر ۱۴۰۰ تا … )

امور عشایری دزفول

رجبعلی قپانچیان(… تا ۱۳۶۲)

هادی کیانی( ۱۳۶۲ – ۱۳۶۵)

مظفر قائمی نسب(۱۳۶۵ – ۱۳۶۷)

عزیز حسنقلی مرداس(۲۷ خرداد ۱۳۶۷ – ۱۳۶۹)

علیرضا بختیاروند(۱۳۶۹ – ۴ اردیبهشت ۱۳۷۰)

علی جوهری( ۷ اردیبهشت ۱۳۷۰ – ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۶)

غلامرضا دیناری(۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۶ – اول شهریور ۱۳۹۲)

محسن پورفرخی( ۲۷ مرداد ۱۳۹۲ لغایت … )

انتقال خون دزفول

ابراهیم آرمات( … تا ۱۳۸۶)

… هاتف نیا(سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۹)

سیدجعفر صادقی نساج(سال ۱۳۹۹ تا … )

اوقاف و امور خیریه دزفول

حجت الاسلام … محمودی

غلامعلی سخاوت

عبدالعلی پورفخری

سیدمحمد غفاری

حجت الاسلام محمدطاهر انصاری

حجت الاسلام فائز فائزی(… تا ۲۲ خرداد ۱۳۹۵)

حجت الاسلام مجتبی خمیدی(۲۲ خرداد ۱۳۹۵ تا ۲۹ مرداد ۱۳۹۹)

محمدحسن”علیرضا” پورنعمت(۲۹ مرداد ۱۳۹۹ – ۱۴۰۰)

مصطفی عباس نژاد(۱۴۰۰)

امیرعباس نظیری

برق و نیروگاه سد دز دزفول

اونز آمریکایی

رؤسای طرح(۱ – … یزدی ۲ – … طبیب ۳ – … اخلاقی ۴ – … مبین)

بعد از انقلاب سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ تا سالهای دفاع مقدس(حسین مظفر)

برق دزفول – ناحیه شمال استان خوزستان

فریدون شفیعی فرد

… فاضلی(… تا ۱۳۷۱)

محمدعلی گلچین(۱۳۷۱ تا ۱۳۷۷)

… مؤمنی(۱۳۷۷ تا ۱۳۸۴)

… رحیم خانی(۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶)

… قربانی زاده( ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰)

محسن نمازی(دو نوبت ۱۳۹۰ – ۱۳۹۷)

… طیب طاهر(۱۳۹۷)

محسن پیامفر(… تا ۱۴ تیر ۱۴۰۰)

محسن نمازی( دو نوبت ۱۵ تیرماه ۱۴۰۰ تا …)

… شرف آبادی()

بنیاد امور مهاجرین جنگ تحمیلی و جنگ زدگان دزفول

عبدالرحیم پورعابد

ابوالحسن صادقی پور ۱۳۵۹

عبدالحمید نمازی

بنیاد پانزده خرداد دزفول

حجت الاسلام سیدمصطفی فارغ دزفولی

شهید سیدهبت اله قاضی دزفولی

حجت الاسلام سید سعید آوایی(۱۳۶۴ تا ۱۳۶۵)

حجت الاسلام سیدمحمدعلی قاضی دزفولی(۱۳۶۵ تا …)

بنیاد شهید و امور ایثارگران دزفول

عبدالکریم هودگر(۱۳۵۸ – ۱۳۶۴)

حمید علامه(۱۳۶۴ – ۱۳۶۸)

علی جعفرخادم(۱۳۶۸ – ۱۳۷۱)

مصطفی پوررکنی(۱۳۷۱ – ۱۳۸۸)

سیدمحمدرضا زرندزاده(۱۳۸۸ -۱۳۹۲)

محمد سبزواری(۳۱/۶/۱۳۹۲ – )

سید مجید موسوی( … – بهمن ۱۳۹۹)

محمدحسن بلبلی جولا (بهمن ۱۳۹۹)

بنیاد مستضعفان و جانبازان دزفول

محمدعلی نصیرباغبان

محمدحسن روغنی زادگان

بنیاد مسکن دزفول

ناصر ایزدی

محسن مرواریدنژاد

بسیج مستضعفین سپاه پاسداران(۱۳۵۹)

سیدمجید موسوی(فروردین تا آبان ماه ۱۳۵۹)

رجبعلی قپانچیان

عظیم آل بخیت(اولین مسئول بسیج نوجوانان)

شورای بسیج هماهنگی مردمی(شهید ابوالحسن آل اسحاق – علی راجی – عبدالحمید سلمان خاکسار – رضا جدیدساز و سیدمجید موسوی)

شهید ابوالحسن آل اسحاق

عبدالحمید سلمان خاکسار(اوایل مهرماه ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰)

عبدالکریم فضیلت پور(۱۳۶۰)

هادی کیانی

… قاسم زاده

مجید جوکار

اداره بهزیستی دزفول

سیدمحمدحسن حکیم زاده(۱۳۵۹ لغایت ۱۳۶۰)

محمد ذاکرحسین(۱۳۶۰ لغایت ۱۳۶۳)

حسین رشادتیان(۱۳۶۳ لغایت ۱۳۶۷)

محمد کاظم ابراهیمی نسب(۱۳۶۷ لغایت ۱۳۷۸)

حسن رشادتیان(۱۳۷۸ لغایت ۱۳۹۱)

سعید ایثاری(نوبت اول – ۱۳۹۱ لغایت ۱۳۹۴)

سوسن صباغ(۱۳۹۴ لغایت ۱۳۹۵)

فریدون عبدی(۱۳۹۵ لغایت ۴ بهمن۱۳۹۹)

سعید ایثاری(۴نوبت دوم – بهمن ۱۳۹۹ لغایت …)

پشتیبانی منطقه ۶ جنوب نزاجا

سرهنگ … عزیزی

تیپ زرهی ۲۹۲ شهید سرلشکر غلامرضا آزادی دزفول

… پاوند پور

امیر سرتیپ دوم بابک جلالی(سال ۱۳۹۵)

امیر سرتیپ … دلسوزی

پادگان شهید مهدی باکری دزفول(۱۳۷۱)

سردار رحیم یوسف آبادی

سرهنگ سیدمهدی اشتاء

سرهنگ … ابراهیمی

سرهنگ عباس خادمی

سرهنگ حسن شهاوند

سردار مسعود عبدالله پور

سردار حجت اله صالح نژاد

سردار فضل اله آبسری

پایگاه هوایی چهارم شکاری وحدتی دزفول

۱ – خلبان … مهدوی (۱۳۵۹)

۲ – سید احمد آوائی(۱۳۵۹)

۳ – خلبان … عابدینی (۱۵/۹/۱۳۶۰)

۴ – امیر سرتیپ موسوی (دو مرحله در سالهای ۱۳۶۴ و ۱۳۷۱)

۵ – امیر سرتیپ خلبان حبیب الله بقایی ( از سال … تا سال ۱۳۷۲)

۶ – امیر سرتیپ خلبان … عباسیان (از ۱۳۷۲ تا …)

۷ – امیر سرتیپ خلبان نادر یعقوبی

۸ – امیر سرتیپ خلبان … زارع شاهی

۹ – امیر سرتیپ خلبان … زعیم

۱۰ – امیر سرتیپ خلبان حسین شاه صفی

۱۱ – امیر سرتیپ دوم خلبان سیدحمیدرضا آشنا( سال۱۳۹۲ تا ۱۳۹۸)

۱۲ – امیر سرتیپ بهمن بهمرد( ۱۳۹۸ تا مرداد ۱۴۰۰)

۱۳ – امیر سرتیپ جواد ولدی(مرداد ۱۴۰۰)

پدافند هوایی دزفول

سرهنگ … رستمی

پزشکی قانونی دزفول

… گل گل

علیرضا عترت خواه

پُست دزفول

عبدالحمید خلقتی(۱۳۶۲ تا ۱۳۷۱)

… محمدی خباز

غلامرضا ستایش مهر

مهران عابدزاده

تامین اجتماعی دزفول

علی بساک

… …

… مشیری

تبلیغات اسلامی دزفول

علی درویشی(از بدو تأسیس)

… اسلامی

… فرجی(۱۳۶۶ تا ۱۳۶۷)

عبدالکریم بهجت پور(۱۳۶۸ تا نیمه دوم ۱۳۷۰) – دو نوبت

… روحانی

سیدکاظم موسوی(یک هفته)

… زین العابدینی(دو ماه)

شیخ مهدی بیگدلی(اواسط ۱۳۷۰ تا اواسط ۱۳۷۲)

احمد مردخدا(۱۳۷۲)

مرتضی بیگدلی شاملو (۱۳۷۲ تا سه شنبه ۱۷/۴/۱۳۹۹)

احسان خاکی (سه شنبه ۱۷/۴/۱۳۹۹ تا …)

تعاون ، کار و رفاه اجتماعی دزفول

خسرو کیارسی(نوبت اول)

… غلامی

… آریانپور

عبدالمجید ابراهیمی زاد

… نوروزی()

خسرو کیارسی(نوبت دوم – … تا ۱۳۹۸)

مجتبی ظفری پور (از ۱۳۹۸ تا ۲۷/۲/۱۴۰۲)

علی فیروزکوهی (از ۲۷/۲/۱۴۰۲تا … )

تیپ ارتش ۲۹۲ زرهی (تیپ ۲) دزفول

… پاوند پور

امیر سرتیپ دوم بابک جلالی(سال ۱۳۹۵)

سرهنگ بابک جلائی علیزاده

تیپ حضرت مهدی(عج) سپاه حضرت ولی عصر(عج) از سال ۱۳۶۷

سردار عبدالکریم فضیلت پور

سردار حبیب سعید فر

سردار حسن شاهوارپور

سردار عبدالمحمد کوچک

سردار عبدالرحمن پورجوادی

سردار علی رجبی پور

سردار حسن نجفوندی

اداره ثبت احوال دزفول

ماشاالله طاهردناک

احمد افشار

… گلقرانی

محمدرضا زرشناس

اداره ثبت اسناد و املاک دزفول

غلامعلی یوری

… تفرقی

جهاد کشاورزی – جهاد سازندگی دزفول

عیدی فعال(مسئول ستاد پشتیبانی جبهه و جنگ جهاد سازندگی)

غلامعلی بهرنگ

حسن کاوسی

… شاکرزاده

غلامرضا تقویان

… مهران زاده

احمد زارعی

… کلانتر

بهروز قمرزاده (۱۴۰۲)

حفاظت محیط زیست دزفول

فرهاد قلی نژاد (۱۳۹۶)

مصطفی استادچینی گر

رضا قپانچیان(قپانچی پور)

مسعود نوری پور

حوزه هنری دزفول

علیرضا مهدویان

دادگاه انقلاب دزفول

حجت الاسلام محمدهادی یوسفی

سیدعلی آوایی

دادگستری شهرستان دزفول

محمدرضا الهی منش”بادزنچی”

سیدحسن رجبی

حجت الاسلام … ابوهلال

محمدیار ممبینی

فیصل مزرعه

دادستانی شهرستان دزفول

سیدعلی آوائی

بهزاد بهزادی

منصور محمدی خباز

مهدی آماده

دارایی دزفول

… جمشیدی

حمید چله مال

مظفر راشدی

حمیدرضا تختایی

دامپزشکی دزفول

… زمانی( ۱۳۵۶- ۱۳۵۹)

عباس حبیبی( ۱۳۵۹- ۱۳۶۰)

اسماعیل احراری(۱۳۶۰- ۱۳۶۳)

حسن بخشی( ۱۳۶۳- ۱۳۶۷)

اسماعیل احراری(۱۳۶۷- ۱۳۶۸)

صفرعلی عادلخواه(۱۳۶۸ به مدت شش ماه)

کرمعلی شمس آبادی(۱۳۶۸- ۱۳۷۱)

… جعفری(۱۳۷۱- ۱۳۷۴)

… پاک نژاد(۱۳۷۴- ۱۳۷۷)

عبدالحسین کرمی زاده(۱۳۷۷- ۱۳۹۲)

محسن ورجاوند(از ۱۳۹۲ تا …)

دانشکده اصول الدین دزفول

حجت الاسلام عبدالامیر عیدی عطارزاده

دانشکده فنی و حرفه ای پسران(دکتر عصاریان) دزفول

علیرضا مشعلچی(۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵)

سیدعنایت اله نوری زاده(۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷)

علیرضا آلاله(۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵)

سیدبهزاد علوی(۱۳۹۵ تا ۱۳۹۶)

غلامرضا صندوق ساززاده(۱۳۹۶ تا …)

دانشگاه آزاد اسلامی – واحد دزفول

علیرضا عصاره(۱۷ سال)

علیرضا شکوه فر(۲ سال)

غلامحسین محمدی زاده(۲ سال)

قدرت الله متین(۳ سال)

کریم رضادوست(یک سال)

ناصر سراج خرمی(۱۳۹۲تا ۱۳۹۶)

علی افروس( ۱۳۹۶ تا آذر ۱۴۰۰)

محمدمهدی صافی(آذر ۱۴۰۰تا …)

دانشگاه پیام نور دزفول

رضا یوسفی حاجی آبادی(۹/۸/۱۳۹۵)

سیدمجتبی فارغ دزفولی

محمدحسین لطفی(۱۳۸۵ )

حیدررضا مهتدی

مهرداد اکبری(… تا آبان ۱۳۹۹)

عبدالکریم شاحیدر(از آبان ۱۳۹۹ تا …)

دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول

مهدی رضا درویش زاده

… رشیدیان

امیرحسین”همایون” شیروی

محمدحسن کرمی(… تا ۱۳۸۷)

علیمحمد آخوندعلی(دور دوم ۱۳۸۷-۱۳۹۲)

محمدرضا عصاری(سال ۱۳۹۲تا ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱)

مهدی بدیعی(۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۱)

دانشگاه جامع علمی کاربردی دزفول

علیرضا یوسفی

دانشگاه علوم پزشکی دزفول

عبدالرحیم صائمی نیا

یوسف پریدار

علی قمیشی

علیرضا خسروپناه

دانشگاه فرهنگیان دزفول – مرکز آموزش عالی شیخ مرتضی انصاری

حسین پوربختیار

عبدالکریم جمال

علیرضا افشاری

… ناصرپور

رادیو دزفول

علیرضا عصاره(۱۵ آبان ماه ۱۳۵۹ تا ۱۴ اسفند ۱۳۶۱ )

محمدهادی عارفیان(۱۵ اسفند ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۵ )

محمدرضا صابرزاده(… تا آخر تیر ماه ۱۳۶۵)

عبدالامیر مطیع رسول(اول مرداد ۱۳۶۵ تا ۳۰ فروردین ۱۳۷۴ )

احمد فرجاد”دل زنده”( اول اردیبهشت ۱۳۷۴ تا ۳۰ شهریور ۱۳۷۴ )

مهدی خواجه دزفولی(نوبت اول – اول مهر ۱۳۷۴ تا ۷ اسفند ۱۳۷۹ )

سیدعنایت اله کاظمینی(۸ اسفند ۱۳۷۹ تا ۱۲ تیر ۱۳۹۰ )

مهدی خواجه دزفولی(نوبت دوم – ۱۳ تیر ۱۳۹۰ تا ۱۴ اسفند ۱۳۹۱ )

محمدهادی مقدسیان(۱۵ اسفند ۱۳۹۱ تا ۱۵ آذر ۱۳۹۹)

سیدمحمدکاظمینی(۱۳ آذر ماه ۱۳۹۹ تا … )

راهداری و حمل و نقل جاده ای دزفول

علی مبارکه(… تا ۱۳۸۴)

سهراب دیباچی(۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹)

بهزاد روحانی( اواخر اسفند ۱۳۹۸ تا شهریور ۱۳۹۹)

منصور نظریان سیاهپوش(شهریور ۱۳۹۹ تا آبان ۱۴۰۰)

محمدمهدی شریف(از آبان ۱۴۰۰ تا …)

راه و شهرسازی دزفول

… مردانی()

ابوذر موحدی(شهریور ۱۳۹۹ تا …)

ژاندارمری (فرماندهان) دزفول

غلامعلی کیانی

سرهنگ … آذری

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی”ناحیه مقاومت بسیج دزفول” (فرماندهان)

سید احمد آوائی(۱۳۵۸ تا ۳۱/۶/۱۳۵۹)

عبدالحسین مقدم نیا”باقری مقدم”(مهر ۱۳۵۹ تا پایان اسفند ۱۳۵۹)

علیرضا عندلیب(۱۳۶۰ – ۱۳۶۱)

مهدی رضا درویش زاده(۱۳۶۱)

ناصر سعد

حمید مبین فر

حسن حائری نیا

محمدکاظم رسولیان

ایرج نادبی زاده(… تا ۱۳۸۴)

محمدحسن فضیلت پناه(۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱)

عبدالامیر محتشمی راد(۱۳۹۰ تا اسفند ۱۳۹۶)

هادی سعادت زاده(اسفند ۱۳۹۶ تا …)

محمدرضا لیلی زاده(.. تا فروردین ۱۴۰۱)

بهروز حکمت پور(از فروردین ۱۴۰۱تا …)

شبکه بهداشت، درمان و علوم پزشکی(تا سال ۱۳۸۷)

محمدتقی بیگدلی شاملو

… محمدی

امیر تویسرکانی

محمدعلی اخوان(دوران دفاع مقدس)

… رنگچی

عباس قندرچی محمره

امیر حاتمی کیا

حیدرعلی مهتدی

مسعود اسدی نیا(دانشکده پزشکی از سال ۱۳۸۲)

عبدالرحیم صائمی نیا

یوسف پریدار

علی قمیشی

علیرضا خسروپناه

صنعت، معدن و تجارت”صمت”(۱۳۹۲)

(اداره بازرگانی سابق)

حمید صافدل

… طیب

حمید اژدری

ماشاالله علیپورلباف

میثم شکرچیان

سعید تابش

کیومرث چادرهانی”مهدی سعیدی نیا”

نصراله جایمند

مهراب عبداللهی

محمد غلامی

فرودگاه دزفول

امیر سرتیپ خلبان عبدالکریم عصاره(… تا ۱۳۹۳)

سعید عزتی(۱۳۹۳ – ۱۳۹۵)

علیرضا آئینی(۲/۱۰/۱۳۹۵ تا … )

مهدی قدرتی

فرآورده های نفتی

مهدی سعیدی نیا

فنی و حرفه ای دزفول

… صفار

محمدکاظم پورمند

… اوژن

… محمدی پناه

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دزفول

فاطمه جامعی (۱۳۵۹ لغالیت ۱۳۶۲)

رضا گلچین (۱۳۶۳ لغایت ۱۳۶۴)

کاظم بهنام فر (۱۳۶۵ لغایت ۱۳۶۹)

مرضیه اخلاقی (۱۳۷۰ لغایت ۱۳۷۵)

پروین وفایی (۱۳۷۶ لغایت ۱۳۹۵)

کمیته امداد امام خمینی دزفول

عبدالکریم هودگر

کاظم اردو

امیر ظاهرطحان

… خوشبخت

مسعود رحیمی

کمیته انقلاب اسلامی دزفول

کمیته انقلاب اسلامی دزفول از بدو پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ تا نیمه دوم سال ۱۳۵۸ تحت مسئولیت شورایی مرکب از برادران:(غلامعلی رشید – حمید آستی – سيداحمد آوائي – غلامرضا خلف رضايي – سیداحمد زرهانی – حميد صفري – محمود عنایتي)

محمود عنایتی(۱۳۵۸ تا ۱۳۶۷) – منصور عطارنژاد(جانشین ۱۳۶۶ -۱۳۶۷)

غلامحسین صدوقی”بلغار”

عزیز خدادادی”عبدالعزیز خدادادی زاده دزفولی”(۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹)

رضا اسدمسجدی(۱۳۶۹ تا ۱۳۷۰)

و بعد از آن کمیته انقلاب اسلامی در سال ۱۳۷۰ با نیروی انتظامی ادغام شد.

اداره گاز دزفول

حسین سروش(۱۳۷۲)

احمدرضا مهتدی(۱۳۷۳ تا ۱۳۸۴)

عبدالرحیم ملکی(۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵)

علیرضا توفیق زاده(۱۳۹۶ تا مرداد ۱۴۰۲)

سیدمهدی صادقی”صادق نساج”(از مرداد ۱۴۰۲ تا …)

لشکر ۷ حضرت ولی عصر(عج)

محمد رئوفی نژاد

مهدی کیانی

… دانایی

احمد سوداگر

… رودکی

… نوعی اقدم

… کاظمینی

… یزدان

حسن شاهوارپور

مخابرات دزفول

… افشار

… عظیمی

… عبدالملکی

محمد مخبردزفولی

مجید قنداق سازان”ترابی کیا”

مجید سمسار

هادی قلمبر ( … تا اردیبهشت ۱۳۸۵)

ناصر اسدمسجدی ( خرداد ۱۳۸۵ تا خرداد ۱۳۹۱ بمدت ۷ سال)

محسن ارجمندیان ( خرداد ۱۳۹۱ تا … )

مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول

محمدکاظم رسولیان(۱۳۸۱ تا نیمه سال ۱۳۸۸)

بهزاد جولایی(نوبت اول – ۱۳۸۸ تا اول دی ماه ۱۳۹۰)

محمدرضا صفارپور(اول دی ماه ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳)

عبدالرحیم حسینی فر”سرپرست”(۱۳۹۳ تا اول دی ماه ۱۳۹۴)

بهزاد جولایی(نوبت دوم – اول دی ماه ۱۳۹۴ تا ۳ بهمن ۱۴۰۱)

هادی سعادت زاده(۳ بهمن ۱۴۰۱ تا …)

منابع طبیعی و آبخیزداری دزفول

… رکنی(۱۳۷۰ تا ۱۳۷۸)

… پولادزاده(۱۳۷۸ تا ۱۳۸۴)

… خامه گیر(۱۳۸۴ تا ۱۳۹۱)

علی درخشانی فر(۱۳۹۱ تا ۱۳۹۴ – ۱۷ سال معاونت )

بهمن شلال شاه آبادی(۱۳۹۴ تا …)

علیرضا فتح الهی زاده(تا خرداد ۱۴۰۱)

محمد شفیعی زاده(از خرداد ۱۴۰۱ تا …)

میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دزفول

… اقتداری

یعقوب زلقی

حجت اله آریایی نیا(۱۳۹۹)

مهدی چناری(۱۳۹۹ تا ۱۷/۸/۱۴۰۰)

عباس چراغ چشم ( از ۱۷/۸/۱۴۰۰ تا ۱۷/۱۰/۱۴۰۱)

حمیدرضا خادم ( از ۱۷/۱۰/۱۴۰۱ تا … )

نمایندگان مجلس شورای اسلامی دزفول

دوره اول مجلس – سیداحمد زرهانی – ۱۳۵۸ – ۱۳۶۲

دوره دوم مجلس-حجت الاسلام سیدمصطفی فارغ – ۱۳۶۲ – ۱۳۶۶

دوره سوم مجلس-حجت الاسلام سیدمصطفی فارغ – ۱۳۶۶ – ۱۳۷۰

دوره چهارم مجلس – علیرضا صدرا – ۱۳۷۰ – ۱۳۷۴

دوره پنجم مجلس – مهدی رضا درویش زاده – ۱۳۷۴ – ۱۳۷۸

دوره ششم مجلس – سیدعلی سیدآقامیری – ۱۳۷۸ – ۱۳۸۲

دوره هفتم مجلس – سید احمد آوایی – ۱۳۸۲ – ۱۳۸۶

دوره هشتم مجلس – سید احمد آوایی – ۱۳۸۶ – ۱۳۹۰

دوره نهم مجلس – عباس پاپی زاده پالنگان – ۱۳۹۰– ۱۳۹۴

دوره دهم مجلس – عباس پاپی زاده پالنگان – ۱۳۹۴ – ۱۳۹۸

دوره یازدهم مجلس – سید احمد آوایی – ۱۳۹۸ – ۱۴۰۲

نهضت سوادآموزی(آموزش وپرورش دزفول)

سیدصدرالدین کاظمینی

غلامحسین ژولاپور

سیدعنایت الله کاظمینی

غلامحسین ژولاپور

امیر رافع

علیرضا شیرین صحرایی

نیروی انتظامی دزفول (فرماندهان) دزفول

کاظم مجتبایی

مرتضی دیبایی

… مشهدی غلام

ایرج نادبی زاده

احمد چنداز

علی الهامی

عبدالعلی زارع

… عیدی

روح اله گراوندی

ورزش و جوانان (تربیت بدنی) دزفول

… کیهانی(…)

غلامرضا فقیهی(…)

عبدالحمید کاشی(از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۳۹۰)

پرویز رنگرز

ناصر نظری

خادمعلی تهذیبی

هلال احمر دزفول

حاج سیداسماعیل آوایی

حجت الاسلام سیدمصطفی فارغ دزفولی

… یگانه

عبدالعظیم رضای مرساق(نوبت اول)

علی بهزادی پور

عبدالعظیم رضای مرساق(نوبت دوم)

مصطفی طحان دزفولی

دوستان گرامی هرگونه کم و کاست و تغییر و اضافات در اسامی و مسئولیت ها را فقط از طریق قسمت نظرات همین پست و یا ارسال پیام خصوصی از طریق پیامرسان های ایتا و واتساپ (و نه در گروه) به اینجانب “محمدحسین دُرچین” (۰۹۱۶۶۴۲۲۸۴۱) گزارش داده تا با سند به لیست اضافه گردد. ممنونم

منبع : وب سایت چمدان آبی – دانشنامه دزفول

محور مقاومت دزفول“سردار دکتر محمد رئوفی نژاد“

محور مقاومت دزفول“سردار دکتر محمد رئوفی نژاد“

(فرمانده لشکر ۷ حضرت ولی عصر(عج) در دوران دفاع مقدس)

انگیزه‌ای که باعث مقاومت مردم دزفول شد، حفاظت از شهر نبود بلکه به دلیل حفظ دین و نگاه دینمداری آنها بود که تن به مقاومت دادند، زمانی در دزفول ۴۰ مجتهد صاحب رساله داشتیم و هنوز بسیاری از محله‌های این شهر مانند بیگدلی‌ها، معزی‌ها و … به نام این بزرگان است. مردم دینمدار دزفول به تبعیت از آیت‌الله قاضی در شهر ماندند و صحنه جنگ را ترک نکردند. آیت‌الله قاضی حتی یک هفته نماز جمعه را در دزفول تعطیل نکرد و حضور مردم دزفول در شهر موجب تقویت روحی رزمندگان و رقم خوردن پیروزی‌های بزرگ در عملیات مختلف دفاع مقدس شد.

مقاومت دزفول مقاومتی ناگفته و نانوشته بود؛ آن زمان که شهر زیر آتش موشکها و خمپاره‌ها و گلوله‌ها بود نگاه همه مردم به آیت‌الله قاضی امام ‌جمعه این شهر معطوف شد و تأکید آیت‌الله قاضی بر این بود که هرجایی تخریب می‌شود فوراً بازسازی شود و بقدری مردم با هم همکاری داشتند که اگر مجروحی به بیمارستان می‌رفت بسیاری از دزفولی‌ها خود را برای دادن خون و یا انجام هر کمکی به بیمارستان می‌رساندند. یک عامل بنام دیگر هم، در ایجاد روحیه و بالا بردن مقاومت مردم نقش داشت و آن وجود شخصیتی همانند آیت الله قاضی در شهر دزفول بود. که با حضور مؤثر، پررنگ و فعالش در شهر، به نمادی از مقاومت و ایستادگی تبدیل شد.

از سمت راست: سردار رئوفی نژاد - سپهبد شهید صیاد شیرازی - آیت الله قاضی - سردار محمدعلی صبور

پیش از انقلاب، آیت الله قاضی با حمایتش از مبارزان انقلابی یک پشتوانه محکم برای انقلابیون به شمار می آمد. مسجد ایشان پایگاهی برای افراد انقلابی بود و آنها می دانستند که می توانند روی حمایت های همه جانبه آیت الله قاضی حساب کنند. با شروع جنگ، ما باز نقش محوری و تأثیرگذار آیت الله قاضی را در شهر می بینیم. ایشان نماز جمعه را اقامه می کردند و رزمندگان با حضور در نماز جمعه های شهر با روحیه ای بالا و مضاعف به جبهه ها باز می گشتند. حضور شخصیتی همچون آیت الله قاضی روحیه بسیار زیادی به مردم می داد.

در روزهایی که حجم موشک ها و گلوله های دشمن جان انسان های بی گناه زیادی را می گرفت، آیت الله قاضی استوار در شهر می ماند و فعالیت هایش را با قوت ادامه می دهد. از ۲۶۱۰ شهید شهر دزفول فقط ۹۰۰ نفر شهدایی هستند که در مناطق شهری و مسکونی زندگی می کرده اند و شهید می شوند. ۱۲۰ شهید از طفل شیرخواره سه روزه تا نوزاد یکماهه و زیر یک سال است. ۱۲۰ شهید هم کودکان یک سال به بالا تا زیر ۱۰ سال است و حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ شهید هم دختران و زنان بی گناه هستند. رقمی که شدت حملات و قساوت صدام در بمباران شهر دزفول را نشان می دهد.

در روزهای موشکباران و گلوله باران، نگاه همه مردم به آیت الله قاضی بود و او یک الگوی تمام عیار برای همه به شمار می رفت. یک بار در اوج موشک باران شهر، عده ای نزد آیت الله قاضی می روند و با اعتراض و گلایه می گویند: مردم به خاطر شما در شهر مانده اند و شما مردم را به ماندن تشویق می کنید الان این همه شهید می دهیم آخر جواب این شهدا را چه کسی می خواهد بدهد. ایشان هم در جواب می گوید: من به هیچ وجه کسی را مجبور و ملزم به ماندن در شهر نکرده ام. من فقط اختیار خود و خانواده ام را دارم و به کسی اجبار نمی کنم که در شهر بماند. اما خود و خانواده ام در شهر خواهیم ماند و شهرمان را ترک نمی کنیم.

آیت الله قاضی تأکید داشت هر جا تخریب و خرابی است باید به سرعت بازسازی شود. نمی خواست مردم خرابی شهر را ببینند و این ویرانه ها بر روحیه شان تأثیر بگذارد. به همین دلیل مردم نوبتی مشغول به کار می شدند و اگر موشک به جایی اصابت می کرد سریع کار بازسازی را انجام می دادند. گاهی مجبور می شدند محلی را در دو هفته چند بار بازسازی کنند. دیگر گروهی متخصص این کار شده بودند.

نگاه می کردند تا ببینند موشک به کجا خورده و بعد با پای پیاده و با بیل و کلنگ به محل خرابی می رفتند و آثار خرابی را از بین می بردند. گروهی هم مشغول آوار برداری و نجات زیر آوار مانده ها و بیرون کشیدن شهیدان می شدند.

اگر آن روزها مقاومت همه جانبه مردم دزفول نبود، شاید هیچ گاه خرمشهر از دست دشمن آزاد نمی شد. پس از مقاومت مثال زدنی مردم دزفول خبرگزاری های جهان لب به تحسین می گشایند و با تعجب و شگفتی روی تلکس خبرهای خود می آورند:

«شهری که تنها یک بیمارستان و یک جراح دارد با تمام قوا ایستاده است و مقاومت می کند.»

سردار دکتر محمد رئوفی نژاد فرمانده لشکر 7 ولی عصصر (عج) - نفر نشسته محمدحسین درچین مجری برنامه

برگرفته از کتاب: خطبه های مقاومت ص ۳۳ (محمدحسین دُرچین)

منبع : وب سایت چمدان آبی – دانشنامه دزفول

شهید عظیم اسدی مشکال

شهید عظیم اسدی مشکال، شهید دزفولی

دانشجوی ریاضی دانشگاه شهید چمران اهواز


شهید عظیم اسدی مشکال دانشجوی رشته ریاضی دانشگاه شهید چمران اهواز سال ۱۳۳۶ در شهرستان دزفول متولد شد و در سیزدهمین روز از فرودین ماه سال ۱۳۵۷ به دست ساواک دزفول به شهادت رسید.

شهید عظیم اسدی مشکال را اولین شهید انقلاب اسلامی دزفول لقب داده‌اند. او دانشجوی دانشگاه شهید چمران اهواز بود و زمانی که دانشجویان دانشسرای تربیت دبیر و شهید چمران(جندی‌شاپور) اهواز تصمیم می‌گیرند که در روز نهم فروردین‌ماه ۱۳۵۷ ، که برابر با چهلم شهدای ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ تبریز است ، بانک‌ها و مراکز اقتصادی وابسته به شاه را در دزفول به آتش بکشند، قرار بر این می‌شود که عملیات در قالب چند تیم انجام شود که در هر تیم، یک نفر شیشه بانک را شکسته و دیگری بنزین ریخته و نفر سوم آتش بزند. عظیم مأمور آتش زدن بانک ملی چهارراه سی‌متری شریعتی می‌شود. اما عملیات لو رفته و عظیم بی‌خبر از این موضوع که مأموران لباس شخصی در کمین آن‌ها هستند، ساعت شش صبح اقدام به آتش زدن بانک می‌کند و بلافاصله با رگبار مسلسل مأموران مواجه و دستگیر می‌شود. عظیم را به شهربانی منتقل کرده و در هوای سرد اوایل فروردین‌ماه، با آب سرد بدنش را خیس کرده و شروع به شکنجه می‌کنند سپس دستبند می‌زنند و به تنه درخت می‌بندند. سرپاسبان محمدتقی حاجی عیدی از شکنجه گران شهربانی (حاجی عیدی در تاریخ ۲۳ /۱۲/۵۷ به جرم شهادت عظیم به سزای عمل خود می‌رسد و اعدام می‌شود) آنقدر عظیم را شکنجه می‌دهد که عظیم، زیر شکنجه از هوش رفته و پس از انتقال به سلول که پزشک ساواک او را معاینه می‌کند رو به سرگرد نوید می‌گوید :«کارش تمام است». نام شهید عظیم اسدی مشکال که مظلومانه و به بی‌رحمانه‌ترین وجه ممکن توسط نیروهای فاسد رژیم به شهادت می‌رسد، به عنوان طلایه‌دار خط سرخ شهادت انقلاب اسلامی دزفول همیشه می‌درخشد.

هاشم ستاری رئیس وقت ساواک دزفول بعد از اطلاع از شهادت عظیم، به شهربانی زنگ‌زده و می‌گوید: «باید جنازه او را از بالای پل حمید آباد به رودخانه می‌انداختید که جنجال به پا نشود. ما خیلی از افراد سیاسی را که زیر شکنجه می‌میرند به رودخانه می‌اندازیم»

بعد از تحویل جنازه شهید، آثار شکنجه از قبیل : ضربات باتوم، سوختگی در پشت به وسیله اتو، خون‌مردگی اطراف چشم‌ها، شکسته شدن دندان‌ها، کبودی تمامی قسمت‌های بدن به دلیل ضربات شلاق کاملاً مشهود بوده است.

در اسناد ساواک برای سرپوش گذاشتن به شکنجه‌های وحشیانه، مرگ عظیم را در اثر اصابت سر او به جدول کنار خیابان مطرح می‌کنند و اینکه او را به بیمارستان انتقال داده و معالجات مؤثر نبوده است و وی فوت‌شده است.

فردای روز سیزدهمین روز از فروردین ماه، مردم قدرشناس دزفول، تشییع بسیار باشکوهی برای او برگزار کرده به طوری که خیل جمعیت را تانک‌های رژیم شاه مشایعت می‌کنند؛ مردم از درب “مسجد جامع” تا شهیدآباد پیکر او را تشییع می‌کنند. مرحوم علامه مخبر با گریه بر پیکر عظیم نماز می‌خواند و عظیم مهمان بهشت می‌شود. سپس مردم درب منزل شهید اسدی مشکال رفته و شعار سر می‌دهند.

مرحوم علامه مخبر ۱۵ فروردین‌ماه ۱۳۵۷ در مجلس ترحیم عظیم شرکت می‌کند و منبری آتشین می‌رود که جملات سخنرانی او در اسناد محرمانه ساواک آمده است. مجلس ترحیمی که در محاصره تانک‌های دشمن در مسجد جامع برگزار می‌شود و بعد از این مراسم علامه مخبر ممنوع المنبر می گردد.

منبع : وب سایت چمدان آبی – دانشنامه دزفول

پنجاه پُست اول سایت چمدان آبی در وبلاگ چمدان آبی

پنجاه پُست اول سایت چمدان آبی

**********************************

جهت مشاهده هر کدام از پست ها، بر روی لینک مربوط به آن، کلیک نمایید.

1 - آغاز به کار سایت چمدان آبی

https://chamadaneabi.ir/site-chamadane-abi/

2 - وجه تسمیه و علت نامگذاری چمدان آبی

https://chamadaneabi.ir/ellat-namgozari/

3 - مسجد جامع دزفول با قدمتی 1000 ساله

https://chamadaneabi.ir/masjed-jame-dezful/

4 - زندگی نامه شیخ اعظم انصاری دزفولی

https://chamadaneabi.ir/zendeginame-sheikh-morteza-ansari/

5 - اسامی فرمانداران شهرستان دزفول پس از انقلاب اسلامی

https://chamadaneabi.ir/asami-farmandaran-dezful/

6 - سردار شهید لطفعلی لطفی‌خلف، اولین مداح شهید دزفول

https://chamadaneabi.ir/shahid-lotfikhalaf/

7 - اصلیت و نژاد دزفولی ها

https://chamadaneabi.ir/asliyat-dezfuliha/

8 - اداره ی آموزش و پرورش دزفول + اسامی مدیران

https://chamadaneabi.ir/amouzesh-va-parvaresh-dezful-modiran/

9 - از میدان فوتبال تا میدان مین خاطره ای از شهید عبدالکریم پورمقامی به نقل از خواهرِ شهید

https://chamadaneabi.ir/shahid-pourmaghami-football-min/

10 - بُمبِرَه تِرُّو(دره ی ارواح دزفول) حکایت اول از حکایات دزفولی

https://chamadaneabi.ir/hekayat-1-bomberah-terroo/

11 - نویسندگان و شاعران دزفولی

https://chamadaneabi.ir/nevisandeh-shaer-dezfuli/

12 - خلبان ناکام عراقی در دزفول

https://chamadaneabi.ir/khalaban-nakam-araqi-dar-dezful/

13 - رادیو دزفول

https://chamadaneabi.ir/radio-dezful-start/

14 -قدمت شهرداری دزفول + اسامی شهرداران دزفول

https://chamadaneabi.ir/shahrdari-dezful-asami-shahrdaran/

15 - مشاغل قدیمی مردم دزفول و ایران

https://chamadaneabi.ir/mashaghel-ghadimi/

16 - فرزندان دزفول (مسئولین کشوری بعد از انقلاب اسلامی)

https://chamadaneabi.ir/farzandene-dezful-masoulin/

17 - امامزاده حضرت سبزقبا(ع) دزفول، برادر امام رضا(ع)

https://chamadaneabi.ir/emamzade-sabze-ghaba/

18 - استاد حسن عباسی دزفولی پیشکسوت ورزش دزفول

https://chamadaneabi.ir/hasan-abbasi-dezfuli/

19 - حاج محمدرضا قصری(مؤسس دعای ندبه سیار دزفول)

https://chamadaneabi.ir/haj-mohammadreza-ghasri/

20 - اسامی 72 تن شهدای حزب جمهوری اسلامی در سرچشمه تهران هفتم تیرماه 1360

https://chamadaneabi.ir/72-tan-hezb-jomhoori/

21 - زندگینامه شهید علیرضا چراغ زاده دزفولی (نماینده مردم رامهرمز و هفتکل در مجلس شورای اسلامی)

https://chamadaneabi.ir/shahid-cheragh-zadeh-dezfuli/

22 - شهید حجت الاسلام سید محمدکاظم دانش دزفولی (نماینده شوش و اندیمشک در مجلس شورای اسلامی)

https://chamadaneabi.ir/shahid-danesh/

23 - نشریات دزفول

https://chamadaneabi.ir/nashriyat-dezful/

24 - اسامی کارگزاران حج و زیارت دزفول و مدیریت مرکز خوزستان اهواز

https://chamadaneabi.ir/asami-kargozaran-haj/

25 - هنرمندان دزفول

https://chamadaneabi.ir/honarmandane-dezful/

26 - ورزشکاران دزفولی

https://chamadaneabi.ir/varzeshkarane-dezful/

27 - وجه تسميه و پيشينه تاريخي نام دزفول

https://chamadaneabi.ir/vajhe-tasmieh-dezful/

28 - دزفول، شهری با شهرتی جهانی

https://chamadaneabi.ir/dezful-shohrat-jahani/

29 - مساجد دزفول و حومه

https://chamadaneabi.ir/masajed-dezful/

30 - محرم و سابقه ی عزاداری در دزفول

https://chamadaneabi.ir/pishine-moharram-dezful/

31 - مداحان و شاعران آئینی شهرستان دزفول

https://chamadaneabi.ir/maddahan-zakeran-dezful/

32 - مراسم محرم در دزفول

https://chamadaneabi.ir/marasem-moharram-dezful/

33 - اسامی خبرنگاران دزفول

https://chamadaneabi.ir/khabarnegaran-dezful/

34 - اسامی پزشکان دزفولی

https://chamadaneabi.ir/simaye-moharam/

35 - سیمای محرم در دزفول

https://chamadaneabi.ir/simaye-moharam/

36 - مفاتيح الحسين(ع)

https://chamadaneabi.ir/mafatihol-hossein/

37 - عنایات امام حسین(ع) کربلایی ملا سالار خامسی

https://chamadaneabi.ir/enayat-emam-hossin/

38 تاریخ شفاهی مسجد حضرت امیرالمؤمنین(ع) دزفول

https://chamadaneabi.ir/masjed-amiralmomenin-dezful/

https://chamadaneabi.ir/masjed-amiralmomenin-dezful/

39 - اسامی خانواده بزرگ رادیو دزفول

https://chamadaneabi.ir/asami-radio-dezful/

40 - خاطره مقام معظم رهبری از فعالان فرهنگی دزفول

https://chamadaneabi.ir/khatereh-rahbari-farhangi-dezful/

41 - چند برادری های جبهه ای

https://chamadaneabi.ir/chand-baradariha/

42 - جن های حمام گربه = اَجِنّه هایِ حَمُومِ گُربَه

https://chamadaneabi.ir/jen-hamam-gorbeh/

43 - عمليات كربلاي چهار اسامی شهدای دزفول

https://chamadaneabi.ir/karbala-4-dezful/

44 - محله ها و اماکن قدیمی دزفول

https://chamadaneabi.ir/mahallate-dezful/

45 -عملیات کربلای پنج شلمچه(اسامی شهدای دزفول)

https://chamadaneabi.ir/karbala-5/

46 - چهارشنبه سیاه دزفول ( 1357/10/27 )

https://chamadaneabi.ir/choharshanbe-siyah-dezful/

47 - جن و باور دزفولی ها

https://chamadaneabi.ir/jin-bavar-dezfuliha/

48 - آخرین خطبه آیت الله قاضی دزفولی

https://chamadaneabi.ir/akharin-khotbe-ayatollah-ghazi/

49 زندگینامه آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی

https://chamadaneabi.ir/zendeginame-ayatollah-ghazidezfuli/

50 - لیست موضوعی پُستهای اول تا پنجاهم سایت چمدان آبی

https://chamadaneabi.ir/50post-aval/

منبع : وب سایت چمدان آبی - دانشنامه دزفول

آخرین خطبه آیت الله قاضی دزفولی

آخرین خطبه آیت الله قاضی دزفولی

(آخرین خطبه آیت الله قاضی دزفولی – جمعه ۴ بهمن ۱۳۶۴)

مناسبت و ریدادهای این روز:

سالروز شهادت دخت پیامبر گرامی اسلام(ص) بی بی دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س)

حضور آیت الله شیخ ابوالحسن شیرازی امام جمعه مشهد در جمع نمازگزاران جمعه در دزفول

اقامه آخرین نماز جمعه به امامت آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی امام جمعه دزفول

موضوعات آخرین خطبه آیت الله قاضی دزفولی:

تقدیر از نمازگزاران، مردم، نیروهای مسلح، شهدا و خانواده شهیدان – قرائت سوره مبارکه کوثر – مطالبی درباره شهادت حضرت صدیقه طاهره(س) و شرح زندگانی آن حضرت – بازتاب سفر ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، حجت الاسلام والمسلمین خامنه ای به کشورهای آسیایی و افریقایی

آیت الله قاضی در خطبه های نماز جمعه درباره تفسیر سوره مبارکه کوثر فرمودند:

در سال ۱۳۲۲ و در مسیر بازگشت از سفر حج بیت الله الحرام به همراه آیت الله میزا محمدعلی بیگدلی در یکی از منازل بین راه با عالمی عرب، برخورد و با وی مباحثه کردیم.

ایشان در میان مباحثه، شروع کردند به تلاوت آیاتی از سوره مبارکه یونس و بنده از حفظ، ایشان را همراهی کردم. او از من پرسید: مگر تو حافظ قرآنی؟ آقای بیگدلی به او گفت: مگر می شود کسی که قرآن در منزل او نازل شده است، حافظ قرآن نباشد؟

آن عالم پرسید: مگر از محمد(ص) نسلی بر جای مانده است؟ من با اشاره به سوره کوثر به او گفتم: اگر از پیامبر اکرم(ص) نسلی بر جای نمانده است پس نعوذاً بالله یا پیامبر، سوره کوثر را از جانب خود آورده است و یا اینکه خداوند خُلف وعده کرده است. آن عالم عرب با قاطعیت گفت: نه، هیچکدام از این موارد نیست. او سپس مجاب شد و ما با سرافرازی از این مباحثه بیرون آمدیم.

مدیر سایت چمدان آبی و نویسنده کتاب خطبه های مقاومت و مجری نماز جمعه دزفول در کنار آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی

برگرفته از کتاب خطبه های مقاومت – نویسنده: محمدحسین دُرچین

منبع : وب سایت چمدان آبی - دانشنامه دزفول

عمليات كربلاي چهار ( 4 ) و اسامی شهدای دزفول در این عملیات و در تاريخ  ( 1365/10/3 )

عمليات كربلاي چهار ( 4 ) و اسامی شهدای دزفول در این عملیات و در تاريخ ( 1365/10/3 )

* نام عملیات: کربلای چهار ( 4 )

* رمز عملیات: یا محمد(ص)

* منطقه عملیاتی: ابوالخصیب – جزیره سهیل و ام الرصاص

(در جبهه جنوب غربی کشور اروندرود نوار مرزی کشور عراق جنوب شهر بصره)

* زمان عملیات: ۱۳۶۵/۱۰/۳

* مدت عملیات: ۱۱ روز

* سازمان رزم: سپاه

* نیروی عمل کننده: سپاه، فرماندهی عملیات: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

* تلفات عراق: ۸۰۰۰ کشته و مجروح، ۶۰ اسیر و انهدام ۷۰ دستگاه تانک و نفربر

* هدف عملیات: تصرف ابوالخصیب و محاصره نیروهای مستقر در شبه جزیره فاو و تهدید بصره از جنوب

* نتایج عملیات: هر چند عملیات منجر به شکسته شدن خطوط پدافندی مستحکم دشمن گردید ولی اجرای انبوه آتش عراق روی نقاط حساس و خاص اروند سازمان غواص های خط شکن و قایق سواران را که در مرحله دوم و سوم قرار بود به پای کار بیایند بر هم زد و عملیات را مختل نمود. نیروهای خط شکن از تنگه عملیات گذشته و در جزیره بلجانیه پیاده شدند حتی قسمتی از جزایر سهیل و ام الرصاص به تصرف درآمد بنا به دلایل ذکر شده ادامه عملیات میسّر نشد و به منظور حفظ قوا و طرّاحی عملیات آتی از ادامه نبرد اجتناب شد و عملیات موفقیت آمیز نبوده است.

* قرارگاههای شرکت کننده:

۱ـ قرارگاه کربلا: مقابله با پاتک دشمن از مقابل جزیره ام الرصام و پیشروی تا جاده دوم و سوم. این قرارگاه تأمین کل منطقه عملیاتی را نیز بر عهده داشت.

2 - قرارگاه نوح: تأمین جناح چپ و پیشروی در مقابل جزیره مینو که شامل لشگرهای: تیپ ۳۳ المهدی(ع)، لشگر ۷ حضرت ولی عصر(عج)، قرارگاه قدس عبور از تنگه و پیشروی در پتروشیمی. نیروی مورد نیاز برای عملیات ۳۵۲ گردان برآورد شد. اما تنها ۲۵۰ گردان مهیّا شدند که در سازمان ۱۳ لشگر و ۱۲ تیپ مستقل وارد عملیات شدند.

* استعداد نیروهای خودی:

1 - قرارگاه نجف: لشکرهای ۱۹ فجر، ۵ نصر، ۱۷ علی بن ابیطالب(ع)، ۱۵۵ ویژه شهدا و ۲۱ امام رضا(ع) و تیپ‌های ۵۷ حضرت ابوالفضل(ع) و ۱۲ قائم(ع) بعلاوه چهار گردان توپخانه.

2 - قرارگاه قدس: لشکرهای ۲۵ کربلا، ۴۱ ثارالله و ۱۰ سید الشهداء(ع).

3 - قرارگاه کربلا: لشکرهای ۲۷ محمد رسول الله(ص)، ۱۴ امام حسین(ع)، ۸ نجف اشرف، ۳۱ عاشورا و ۳۲ انصار الحسین(ع) و تیپ ۴۴ قمر بنی هاشم(ع)، بعلاوه چهار گردان توپخانه.

4 - قرارگاه نوح: لشکرهای ۷ حضرت ولی عصر(عج)، ۳۳ المهدی(ع) و تیپ ۱۸ الغدیر ناو تیپ امیرالمؤمنین(ع) بعلاوه چهار گردان و یک آتشبار توپخانه، همچنین تیپ های توپخانه ۶۳ خاتم الانبیاء(ص) و ۱۵خرداد تحت امر قرارگاه مرکزی.

* اهداف مانوری یگان های شرکت کننده:

در ساعت ۲۴:۱۰ دقیقه لشکر امام حسین(ع) خبر داد این یگان نتوانسته است در جزیره بلجانیه قایق های حامل نیرو را پیاده کند و دشمن از سمت جزیره بُوارین و کانال ماهی مانع عبور این قایق ها شده و تعدادی از آنها نیز منهدم شده اند قرارگاه قدس نیز اطلاع داد نوک جزیره ماهی پاکسازی شده است و دشمن روی تنگه به شدت تیراندازی می کند. در جزیره ام الرصاص لشگرهای ۸ نجف، ۱۴ امام حسین(ع)، ۲۵ کربلا و ۴۱ ثارالله وارد عمل شده و ضمن شکستن خط های اول دشمن پیروزی در عمق را آغاز کردند. در محور قرارگاه نجف لشگر ۱۹ فجر توانست وارد پنج ضلعی شود در محور دیگر نیز لشگر ۵۷ حضرت اباالفضل(ع) پیشروی کرد. وضعیت در منطقه شلمچه از شرایط بهتری نسبت به سایر محورها برخوردار بود.

* علل عدم موفقیت عملیات:

۱ـ آگاهی عراق از مکان و زمان عملیات که بیشتر مرهون اطلاعاتی بود که آمریکا به تلافی ماجرای مک فارلین در اختیار این کشور قرار داده بود. منابع اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا دقیق ترین و جزئی ترین خبرها را در باره عملیات کربلای ۴ در اختیار عراقی ها قرار دادند.

۲- تجربه دشمن از عملیات فاو و عبور غواص ها از اروند و نیز مسلّح کردن زمین در محورهای محلی آن گونه که امکان مقابله با مهاجمان را برای آنها فراهم می ساخت.

* آمار نیروها عبارت بودند از:

۲۳۷۳۳ پاسدار رسمی، ۶۶۸۴۷ سرباز و ۱۱۱۳۲۳۱ نیروی بسیج. در مجموع ۲۰۳۸۱ تن نیروی اضافی برای عملیات در اختیار سپاه پاسداران بود.

* تعداد شهدای گردان های عملیات کربلای ۴:

در این عملیات ۱۹۸۵ از نیروهای خودی شهید و ۸۰۷۱ تن مجروح شدند.

اسامی شهیدان شهرستان دزفول در عملیات کربلای ۴

بترتیب حروف الفبا

« الف »

علی آخته

عبدالمحمّد آژنگ

محمّدحسن آهونمدي

ماشاالله ابراهيمي پور

سيّدعبّاس ابوالقاسمي فر(بنواري)

عبدالرحيم اسماعيلی طحان

محسن(ايرج) اسماعيلي دزفولي

شاپور اصول زاده

یونس اکبری حاجی نظر

مجيد انبري(شهیدی)

« ب »

حسن بادپا

غلامحسين باقرشم آقا

عبدالرحيم بختياري(خاضعي نيا)

محمدرضا برمكي

عبدالمحسن بزرگي

علي بصيري فر

حسين بيفان

« پ »

حبیب پاک بين

خليل پشم فروش

رضا پورحجت

احمد پورگليان

ماشاالله پوست كنان

« ت »

علي اكبر تخته

نجات توكلي فرد

« ج »

جانمحمد جاري

مسعود جاموسي زاده

رضا جلالي نيا

« چ »

عليرضا چراغ چشم

حسين چهارلنگ

« ح »

عليرضا حاتمي نسب

حجت اله حاجیونددلوراني

حبيب حسين پورخياط

محمّدرضا حسين عدسي(لیاقت مهر)

احمد حلمي

« خ »

نعمت الله خادمعليزاده

مسعود خالقي

غلامرضا خیری

محمدرضا خيري بنه

« د »

عليرضا درگاهي

مهراب دلگرم

حسنعلي دوبري

عليرضا دوبري

« ذ »

عبدالحمید ذاکرنیا

محمد ذاكرنيا

منصور ذوالنون شمس آبادي

« ر »

عبدالامير رَمي

« ز »

مجید زارع قلعه عبدشاه

« س »

ناصر سبزي ديلمي

منصور سعادت بخش

سعيد سعاده

صالح سَعَد

علي سَعَد

حسن سگوند(مسعودی یکتا)

« ش »

امیر شاهوارپورنجف آبادی

محمّدعلي شايقي

عبدالرضا شريفي پور

مسعود شكوهي نسب

« ص »

سيّدعيدي محمد صالحی دره باریک

سيدمجتبي صائبي نيا

عليرضا صباغ زاده

حسن صفري نژاد

سيدجمشيد صفويان

« ط »

امير طحان پوريان

« ع »

اميرحسين عادل زاده

محمّدحسن عارفیان

عبدالرضا عباس حویزاوی

حميد عبّاس دمي

حبيب عباّس مقبل

نورعلی عبدالوند

عزت الله عبداللهي کوتیانی

عليرضا عبدي جولك

غلامعباس عدالتي زاده(گرفته)

عليداد عشيري

سیدمهدی(سیّدماشاءالله) علوي

عبدالعلي عليخاني

محسن عیدک زاده

علي عیدی شرف آبادی

عبدالعلي عيدي فراش

محمّدعلي عیسوندجهانبخشي

هوشنگ عیسوندرحمانی

« غ »

منصور غراوي

محمود غلام سفيد

« ف »

احمد فتحي

مسعود فتحي نيا

عبدالرضا(غلامرضا) فعله زاده

« ق »

عبدالمحمّد قاسمي نجف آبادي

حسين قربانپورنجف آبادی

حميد قربان لوينه

علیرضا قلمبردزفولی

عبدالرحمن قمري

منصور قمري نژاديان

« ک »

هاشم كاروان مسجدي

مصطفي کایدخورده

رحيم كريمي

« گ »

مسعود گُل گُل

علي گُلچين پور

هادي گندمچين

« ل »

محمّدحسن لايقي

خلیل ليراويان پورعلي

« م »

محمّدرضا مُجلل

مجید محمّدزاده قلعه عبدالشاهی

سیّدولی محمّدنژادگماری

محمّد محمّدی قلعه عبدالشاهی

عبدالامير مديري زاده

محمّدحسين معيني زاده

سیّدمرتضي مكّي نيا

سيدمرتضي ملارجبي(سیدملارجبی)

مسعود مهدوي تبار

« ن »

عبدالرضا نصيرباغبان

پرويز نصيري

كيارش نظري نژاد

عبدالمجید نوروزی

سيدمجيد نوري زاده

« و »

حبيب وكيلي

عليرضا ولي خلف

« ه »

احمد هدايت پناه

منبع : وبلاگ چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)

سیمای محرم در دزفول

سیمای محرم در دزفول

محرم دزفول در کتاب «سیمای دزفول» اثر علمی ـ فرهنگی علامه سیدعلی کمالی دزفولی(ره)، در سی فصل، چهار مقدمه و بخش تصاویر، به کوشش هوشنگ بوستان افروز و تصحیح و تحقیق سید مجتبی مجاهدیان(تقوی) و سید مهدی میرمسیب، در ۶۱۶ صفحه قطع وزیری توسط انتشارات پیک سروش قم، در تیرماه ۱۴۰۱ چاپ و منتشر شد. اینک برشی از فصل چهاردهم این کتاب:

« سرآغاز بعضی از مراسم در دزفول دور نیست؛ مانند زنجیرزنی که اکنون هم متداول و نمایش نقش شهدا که متروک است، اما سینه‌زنی‏، شمشیربازی به نام عَلَم یراق، چوب‌زنی، عَلَم‌رانی، سنج و دُهُل و کرنا زدن، مشعل روشن کردن، ساختن نخل و شیدانه (شهیدانه) از زمان‌های دور معمول بوده که بعضی از آن‌ها اکنون متروک و به فراموشی سپرده شده است.

تاسوعا و عاشورا

در تاسوعا و عاشورای امام حسین(ع)، گروه‌ گروه عزاداران مرد، در حالی‌ که فقط شلواری پوشیده و جلو آن‌ها سنج و دُهُل نواخته می‏‌شد و علمدار با گروهی دستیار با عَلَم، دنبال آن‌ها حرکت می‌‏کرد و در کوچه‏‌ها به راه می‌افتادند‏. در محل روضه‌خوانی‌های بزرگ با فریاد یا حسین یا حسین، حیدر حیدر، وا اماما وا امام و امثال آن‌ها به حیاط این مجالس می‌رفتند و پس از شعار دادن، روی زانو می‌‏نشستند. اول یک نفر که مهیای این کار بود فریاد می‌‏زد: «بر حسین شهید رحمت باد، بر شمر و یزید و … لعنت» تا شمردن و لعن کردن شصت، هفتاد نفر از ظالمان، مسلسل‌وار و سریع، آخر هر لعنت، همه با هم می‏‌گفتند: «بیش باد» آن‌گاه شروع به نوحه‌خوانی در سیلاب‌های تند و سریع و کوتاه و مهیج می‌‏کرد و گروه با دست‌های خود به نوبت، سینه می‌‏زدند تا مجلس گرم و آماده ‏شود. ناگهان سیلاب نوحه تندتر می‌‏شد و سینه‌زنان در حال نیم‌خیز و دو دستی محکم به سینه می‌‏زدند. در فواصل و فرازهایی از نوحه، نوحه‌خوان ساکت می‌‏شد؛ سکوت او بر هیجان می‌‏افزود و سینه‌زنان یک نواخت دو دستی به سینه می‌‏زدند و جز صدای مهیب سینه زدن چیزی شنیده نمی‌‏شد مگر بانگ شیون بانوان‌ از پشت بام‌ها یا چند نوبت سینه زدن محکم. پس از آن، مراسم ختم می‌شد و گروه‌های عزادار به مجلس دیگری می‏‌رفتند.

عصر تاسوعا و روز عاشورا که همه دسته‌‏ها به راه می‌‏افتادند، افراشتگی صدها عَلَم در فضا، شکوه بی‌نظیری به مراسم می‌‏داد. از سنج که همان چنگ است (و متشکل از دو دایره فلزی غالباً از جنس برنز و به شعاع سی و پنج (۳۵) سانت که دو منگوله وسط آن را می‌‏گرفت و به هم می‏‌نواخت) صدای زنگ‌دارِ با شکوهی بر می‌‏آمد. دهل‏‌هایی بزرگ از پوست گاو (به قطر یک‌متر و ضخامت پنجاه سانت که از دو طرف با پوست کشیده شده به هم بسته می‏‌شد) که غالباً یک نفر جلوی دهل‌زن آن را بغل می‌‏کرد‏، نوای مخصوصی می‏‌نواخت.

سُرنازن‌‏های درجه اول، بختیاری بودند که عادت داشتند همیشه برای جنگ‌های محلی آماده باشند. از نوای سُرنای ایشان و سنج و دهل، مو بر بدن راست می‌‏شد.

شمشیربازی یا عَلَم یراق

شمشیربازی یا عَلَم یراق که اخیراً ممنوع شده به این صورت بود که دو نفر هماورد با نوای سنج و دهل و کرنا ابتدا دور از هم می‌ایستادند و شمشیر برهنه خود را به نوع مخصوصی تکان می‏‌داد؛ کم‌کم نوای سازها تند و مهیج می‌‏شد و هماوردان به هم نزدیک‌تر و حرکات موزون ایشان سریع‏تر می‏‌گشت. وقتی سازها نوای جنگ را سر دادند، با هم روبرو می‌شدند و با شمشیر برهنه به هم حمله می‏‌کردند، البته این حمله با تردستی چنان انجام می‌‏شد که شمشیرها از پهلوی چهره‌‏ها رد می‌شد اما آسیبی نمی‏‌رساند. شمشیربازی (علم یراق) سمبلی از تمرین اصحاب اباعبدالله‌الحسین(ع) در شب عاشوراست.

شیدانه یا شهیدانه

شیدانه یا شهیدانه از چوب به شکل یک اتاق مکعب ساخته می‌شد که چهار گل‌دسته و یک گنبد وسط آن قرار داشت که همه مطلا بود و نمونه حرم‌‏های مقدس است که با همان ترتیب حرکت داده می‌‏شد.

در مراسم شیدانه، رسم بود که خانِ محل بر سر تیر نخل، سوار می‌‏شد و سر پا می‏‌ایستاد و با ترکه نازکی، گاهی نخل‌برداران را می‏‌زد که کوتاهی نکنند.

شبیه‌سازی

گروهی از روضه‌خوان‌ها برای نمایش وقایع کربلا آماده بودند، که ایشان را «شبی دِرار» می‌‏گفتند. «شبی» در ایام سال معمول بود؛ با لباس‌ها یا عمامه و قبای سبز و شمشیری بر کمر برای اهل‌الله و کلاه‌خود و زره و پیراهن و شلوارک قرمز و شمشیری هم برای طاغوتیان و گفت‌وگوی همه با اشعار بود که غالباً از روی نوشته می‌‏خواندند.

اخیراً در ماه محرم نمایش نعش‌های شهدا و حجله حضرت قاسم(ع) معمول شده بود‏. حجله قاسم مانند شیدانه کوچکی بود، با پوشش سبز و پولک‌دار به عنوان حجله عروس. چند طبق‌کش که طبق‌های شیرینی و کاسه حنا به عنوان جهیزیه با روپوش‌های سبز نازکی داشتند، با خواندن اشعاری سوزناک به طرف محل‌ روضه‌خوانی حرکت می‌کردند.

نعش‌های معرکه شبیه را با پنبه می‌‏ساختند و گل‌های قرمز به عنوان خون در آن‌ها می‌گذاشتند. چند پیکان تیر فرو رفته در آن‌ نعش‌های گلو‌ بریده و خونین، سرهای روی نیزه‌ (که از پنبه یا گچ درست می‌‏کردند و نقاش آن‌ها را نقش می‏‌کرد) و گروه اسیران که مردهایی در لباس زن بودند که سواره با خواندن اشعار مناسب پیش می‌رفتند؛ صحنه‌های این نمایش بود.

در شبیه، یک نفر سواره در لباس حضرت عباس(ع) بود که دست‌های او را زیر لباس پنهان کرده بودند و دو دست بریده از بازو (از پنبه خونین) برای او گذاشته بودند که با شیون بانوان، منظره مهیجی داشت. شبیه حضرت عباس(ع) که دارای کلاه‌خود، زره، ساعدبند، زانوبند، شمشیر و سپر بود سوار بر اسب فقط روز عاشورا جنگی نمایش می‌‏داد.

روز عاشورا حوضی از چوب و حلبی پر از آب می‌ساختند؛ موکلین آب، نیزه به دست و با لباس رزم اطراف آن می‌ایستادند. شبیه عباس(ع) از فاصله پانصدمتری ـ در حالی‌که سوار بر اسب تیزرو بود و نیزه‌داری دونده با منگول‌ه‏ای بر روی نیزه، در جلو اسب او به همان سرعت می‌‏دوید ـ خود را که به حوض می‌رساند، پیاده می‌‏شد. بعد از زد و خورد با موکلین آب، مشک کوچکی را پر می‏‌کرد و به دوش می‏‌کشید و برمی‌‏گشت. عباسِ جنگی، عصر تاسوعا هم بیرون می‏‌آمد و زنان، کودکان خود را برای تبرک در آغوش او می‌گذاشتند. طرفین مسیر حرکت او، همه اسب‌های عزادار عاشورا صف می‌کشیدند و شعار می‌‏دادند.

یک شبیه استثنایی در چهار فرسخی دزفول برگزار می‌شد. شیخی عرب به نام حیدر و بعد پسر او به نام خلف (واقع در آبادی خلف) از همه واردین خود و قبیله‌‏اش پذیرایی می‏‌کرد. چند سوار با لباس عربی و اسلحه، به عنوان ابن‌سعد و اصحاب او و شمر و امثال آن‌ها را مجهز می‏‌کرد. همچنین امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) و حضرت علی‌ اکبر(ع) و چند تن از اصحاب را با لباس مناسب؛ و اسرا را با شتران و موکلان و چند خیمه نمایش می‌دادند. روز عاشورا کارگردان صحنه خودشان بودند، که تقریبا نمایش روز عاشورا را به صورت کامل حتی آتش زدن خیمه‏‌ها و سوار کردن اسیران در آخر آن برگزار می‌کردند.

سال‌های اخیر، زنجیرزدن به عنوان عزاداری از شهرهای شمالی ایران اقتباس شده که در آن به جای دهل، از طبل و شیپور استفاده می‌شود. طرز سینه‌زدن‌ها، دیگر هیجان سابق را ندارد و به طور کلی شکوه مراسم محرم هر چند منطبق بر آداب و رسوم امروزی است، کمتر شده است. شام غریبان شب یازدهم، معمول بود که بدون چراغ و عبا به سر ـ که کاه بر روی آن می‌ریختند ـ در کوچه‌ها راه می‌افتادند.

مشعل‌برداری

مشعل‌برداری یکی از کارهای پهلوانی در محرم بود. مشعل، عبارت بود از دو قطعه چوب و آهن صلیب‌شکل شبیه به طوق که به جای نصب عَلَم روی آن به تناسب ده، دوازده محفظه آهنین مشبّک نصب شده بود که آن‌ها را با تفاله کنجد پُر می‌کردند و پایه آن را در سوراخ سنگی بزرگ واقع در محله فرو می‌‏نمودند. شب آن را آتش می‏‌زدند که شعله‌ور می‌شد؛ و اگر فروکش می‏‌کرد، دوباره تفاله کنجد در آن می‌‏انداختند تا موقعی‌که شب‌هنگام، هیئت سینه‌زن حرکت می‌کرد. فردی قوی‌هیکل که قبلا سر، صورت، سینه و پشت او را با چندین پارچه خیس بسته بودند، مانند علمدار کاسه می‌‏بست و ناگهان با یک حرکت، پایه مشعل را از جا می‌‏کند و در کاسه قرار می‌‏داد و به راه می‏‌افتاد. چندین نفر در اطراف او با لُنگ مرطوب، مرتب آتش‌هایی را که بر سر و گردن او می‏‌افتاد، جارو می‌‏کردند. وقتی سینه‌زنی در آن محل تمام می‌‏شد، نوبت به هنرنمایی مشعل‌دار می‌رسید. پایه گرد مشعل در بین کاسه‌گردی بود. علمدار در بین جمعیت یک گوشه مشعل را می‌گرفت و می‌‏چرخاند. آن وقت بود که آتش بر سر و روی مردم و فرش‌ها پرت می‌‏شد و لنگ به دست‌ها و دیگران، آن‌ها را خاموش می‌‏کردند.

روضه‌خوانی

یکی از مراسم مهم مذهبی در دزفول بلکه مهمترین آن‌ها از حیث اعتقاد و گسترش، مجالس روضه‌خوانی بوده است. کمتر خانه‌ای یافت می‌شود که در طول سال، هر چند یکی دو روز، روضه در آن خوانده نشود؛ مخصوصاً در دهه آخر ماه صفر که تقریباً همه خانه‌ها روضه‌های نذری دارند و تعداد روضه‌خوان‌ها هرچند زیاد هم باشد باز کفایت نمی‌کند؛ هر چند زمان هر منبری از دو، سه دقیقه بیشتر نباشد.

روضه‌ها سه قسمت هستند:

«روضه سالانه» که از پانزدهم ربیع‌الاول تا آخر ذی‌الحجه، معمولاً یکی از روزها _ و بیشتر، شب‌ها _ در خانه‌ها برگزار می‌شود و آن را «سالونه» می‌گویند.

«روضه دهه‌ای» و «روضه خمسه‌ای» که ماه‌های محرم و صفر به مدت پنج يا ده روز یا شب برگزار می‌شود.

«روضه‌های موسمی» و « نذری» که غالباً در دهه آخر ماه صفر و گاهی فقط یک مجلس اجرا می‎‌شود.

روضه‌خوان‌ها باید نفس‌زنان، پیاده و گاهی با اسب و الاغ و امروزه با ماشین و موتورسیکلت، خود را از مجلسی به مجلس دیگر روضه می‌رساندند.

روضه‌های کوتاه

روضه‌های کوتاه با ذکر مصیبت مختصر و احیاناً چند شعر و گاه به طرز نواخوانی، اجرا می‌شوند؛ اما تا چند سال قبل، مراسم روضه‌خوانی‌های بزرگ و مفصل دایر بود. دو نفر به نام مَدِگر (دَم‌گیر) پای منبر می‌نشستند و وقتی روضه‌خوان بالای منبر می‌رفت، با آهنگ خاصی دو شعر می‌خواندند. اگر روضه‌خوان خوش صدا بود پس از پایان کارِ او همان دستگاه را مدگران از او تحویل می‌گرفتند و می‌خواندند. بعضی از روضه‌خوان‌ها که از موسیقی خبر داشتند، شاگردانی خوش‌آواز داشتند که پایان منبرشان نوحه می‌خواندند و معرکه را گرم و انگیزه‌دار می‌کردند.

برای مجالس مهمی مانند مجالس علما، واعظانی سخنرانی می‌کردند که مدگر و نوحه‌خوان و آوازخوانی در کارشان نبود، بلکه چند آیه و حدیث یا تاریخ اسلام می‌گفتند و گریزی به کربلا می‌زدند و مصیبتی می‌خواندند. گاهی در پایان، یک نفر مداح، اشعاری به مناسبت آن مصیبت، با آهنگ می‌خواند. در این مجالس بسیار اتفاق می‌افتاد که افرادی در اثر هیجان و تأثر شدید بی‌هوش می‌شدند و آن‌ها را از مجلس بیرون می‌بردند.

مشاهیر واعظان قرن اخیر دزفول عبارتند از: سلطان‌الذاکرین آقا سید عبدالمحمد رودبندی، آقا شیخ عبدالحسین معزی، آقا سید تاج‌الدین، ملا یعقوب و پسرش ملامحمدجواد تدیّن و اخیراً حاج آقا سید حسین فارغ، ملاعبّاس مُخبر و حاج سیدمصطفی فارغ.

برای بعضی از مجالس تجّار معتبر (مانند روضه‌خوانی خانواده فتحی در مسجد بازار) ده‌ها چراغ پایه‌دار و سرپوش‌دار با شکل‌های بدیع که عتیقه بود، بر سر پله‌هایی چیده می‌شد و مجالس برگزار می‌گردید.

عَلَم

«عَلَم» عبارت است از چوب محکم و مستقیمی که غالباً از درخت چنار و دست‌کم به ارتفاع ده متر، با قطر هشت سانتی‌متر است که انتهای آن ضخیم‌تر می‌باشد و سر آن پنج سانتی‌متر تراشیده و باریک می‌شود. نوک آن منجوقی از طلا به شکل انگشتان دست نصب است و از زیر آن تا یک‌متر به آخر در فواصل نیم‌متری، تکّه‌ پارچه‌های سیاهی به طول هشتاد و عرض شصت سانتی‌متر از ابریشم و معمولاً به رنگ سیاه، بر آن بسته شده و چین‌چین روی هم افتاده و حشمت بی‌نظیری به آن داده است. وزن عَلَم با پارچه‌ها، حدود صد کیلو و نگهداری آن در هوا به شکل عمودی است و کار هر پهلوانی نیست.

انتهای چوب، به شکل مکعب مستطیل تراشیده شده تا در کاسه جا بگیرد. کاسه عَلَم عبارت است از چوبی به طول سی و قطر هشت سانتی‌متر که وسط آن بریدگی مکعبی به‌اندازه ته عَلَم تعبیه شده است. این چوب از دو طرف با بند محکمی به کمر و شانه‌های علمدار بسته می‌شود به طوری‌که سوراخ مکعب یا کاسه، روی ناف او قرار می‌گیرد. مشکل‌ترین کار علمدار، نشاندن عَلَم در کاسه است؛ زیرا باید خم شود و این هیکل ده‌متری را به سرعت در هوا بلند کند و یک آن، ته آن را در کاسه بگذارد که با اندکی جا به جا گذاردن یا انحراف‌ عَلَم از حال عمودی، در کاسه نمی‌رود بلکه واژگون شده و خطراتی بار می‌آورد.

علمدار در آخر دسته سینه‌زن حرکت می‌کند. با یک دست چوب عَلَم و با دست دیگر یکی از آن پارچه‌ها را می‌گیرد تا تعادل آن به شکل عمودی حفظ شود و در صورت بی‌حرکت ماندن، عَلَم واژگون می‌شود. او باید با مختصری جَست و خیز، هم‌آهنگ با آواز دهل و کرنا و چنگ، با نرمش در حال رقص باشد.

بعضی علمداران اگر بتوانند در انتهای مجلس تعزیه، شاهکار خود را نشان می‌دهند؛ یعنی به سرعت خیلی زیاد عَلَم را از کاسه بیرون می‌آورند، روی دندان فک پایین رها می‌کنند و در یک چشم برهم زدن دوباره در کاسه جا می‌دهند! مشهدی قاسم، علمدار کرناسیان ـ که رحمت خدا بر او باد ـ این شاهکار را مکرر انجام می‌داد و من دیده‌ بودم.

عَلَم عباس

«عَلَمِ عباس» در میان مردم وجهه خاصی دارد. این عَلَم در طول سال که لباس‌هایی به اطرافش می‌پیچانند و روی میخ‌هایی بر دیوار قرار می‌دهند، در خانه‌ای که به خانه عَلَم مشهور و محل زیارت و بردن نذورات است استقرار دارد.

مشهور است که عَلَمَکیِ عَلَم عباس به صورت پنجه دست بوده که نیای بزرگ خانواده علمدار (مرید علم‌ عباس) حدود دویست سال پیش در گِل کَن آن را پیدا می‌کند و چون آن را در اتاق انباری گندم‌ها می‌گذارند، فردای آن روز به طور معجزه‌آسا گندم‌ها افزایش می‌یابند. پس از آن واقعه، مراسم آراستن عَلَمِ عباس در بین آن خانواده برپا می‌شود.

نخل کلبی‌خان

بزرگترین و باسابقه‌ترین نخل دزفول «نخل کلبی‌خان» بوده است. «نخل»، ساختمان چوبی و مزین به شکل ایوان‌های طلای اماکن مقدسه است که به شرح زیر است:

ساختن اسکلت و چوب‌بست آن به این ترتیب بود که دو صفحه به شکل ایوان طلا با طاق بیضی و زیبا که ارتفاع هر یک پنج‌متر و پهنای آن چهارمتر باشد و ارتفاع با نوک طاق مجموعاً به هفت متر برسد را به فاصله چهارمتر برابر هم می‌گذاشتند و با چوب و میخ به هم متصل می‌کردند. بعد آن دو صفحه مستطیل که بالای آن‌ها هلال طاق کسرایی بود را با چوب مرغوب و گل و بوته‌ با حاشیه دندانه‌دار به شکل برگ ساخته و با طلای اکلیل زینت داده و به دیواره‌های اسکلت چوبی در دو طرف با پیچ و مهره می‌چسباندند آن‌گاه همه این دو صفحه را با اکلیل طلا و نقره و آینه آرایش می‌دادند و چوب‌بست اتصالی آن‌ها را با پارچه‌های غالباً سبز می‌پوشاندند و بر نوک طاق‌نماها، منجوق‌های طلایی و هم‌چنین وسط و مرکز بالای آن منجوق‌ها و پرچم‌ها می‌افراشتند. این نخل چنان زیبا می‌شد که مردم راه رفتن زیبایان را به آن مَثَل می‌زدند و می‌گفتند: «مَری نَلخیه» گویی نخلی است. این هیکل ستبر و عظیم و زیبا را که صدها کیلو وزن داشت به روی چوب‌بست و چهارپایه‌ای به ارتفاع یک‌متر سوار می‌کردند که برای حرکت آماده بود. چهارتیر به طول ده متر و قطر بیست و پنج سانتی‌متر از چوب‌های محکم موازی هم با طناب در زیر آن می‌بستند و حدود چهارصد مرد نیرومند که شلوارهای کوتاه و ضخیم به پا داشتند و کمربند یا شال روی آن بسته و غالباً لخت و بدون پیراهن بودند، هر یک با بالشی کوچک بر روی دوش چپ یا راست (مناسب با طرفی که بودند) شانه‌ها را به زیر تیرهای نخل می‌دادند و علی‌رغم کم بودن جا، به کمک همدیگر و نوبتی، یک‌باره نخل را از روی چهارپایه بلند می‌کردند و برای بردن به مصلّی و محلی که خارج شهر بود، از داخل کوچه‌ها ـ که گاهی پهنای آن کمی بیش از پهنای نخل بود ـ حرکت می‌دادند.

ده یا دوازده نفر در فواصل زمان گرداندن نخل، بر روی چهارچوب وسط آن خود را نگه می‌داشتند؛ بعضی مناجات می‌خواندند و بعضی حاملین را تشویق می‌کردند و بعضی با چوب‌های در دست، آماده بودند که اگر نخل کج می‌شد به دیوارهای اطراف فشار می‌آوردند تا تعادلش برقرار گردد. معمولاً یکی از بزرگان محل با آن‌که پیر بود خود را بالای چوب‌بست محل نگه می‌داشت؛ که در این اواخر مرحوم حاج محمدباقر قلم‌بُر این وظیفه را به عهده داشت. خانِ محل با ترکه‌ای در دست، سرپا جلو نخل، روی چوب‌بست می‌ایستاد و تکیه می‌داد و برای اظهار قدرت خود و این‌که اگر او نباشد نخل به منزل نمی‌رسد، با ترکه بر سر و روی حاملان نخل می‌زد و آن‌ها را تهییج می‌کرد.

جلوی نخل، دسته‌های سینه‌زن در حرکت بودند و جلوی ایشان دهل‌ها و کرناها و چنگ‌ها، که آهنگ شعارها گوش‌ها را کر می‌کرد. شمشیربازان هم جلو دسته‌ها و بعد از گروه نوازندگان، شمشیربازی می‌کردند. از همه مهم‌تر آن‌که اگر عَلَم عباس در جلو نخل کلبی‌خان حرکت نمی‌کرد، هرگز نخل از جا نمی‌جنبید. بین عوام مشهور بود که یک‌بار در اثر اختلافات محلی، عَلَم را بیرون نیاورده بودند، هرکاری کردند نخل هم از جا بلند نشد‌ تا این‌که یک آدم زرنگ به خانة عَلَم رفت و منجوق را بیرون آورد و زیر عبا پنهان کرد تا برابر نخل رسید، بی آن‌که کسی متوجه شود، عبای خود را اندکی عقب زد تا نخل منجوق عَلَم عباس را دید از جای خود جنبید! اجرای این مراسم به قدری مهیج بود که مردمِ معتقد، سر از پا نمی‌شناختند. اولاً ادامه آن مراسم منع شرعی ندارد و ثانیاً اگر اجرای مجدد آن مصلحت نیست، خوب است برای یک‌بار فیلمی از آن تهیه شود تا همگان آن را ببینند، زیرا بر این باورم که در تمامی ایران هرگز مراسمی با این شکوه و جلال و هیبت وجود نداشته است».

وبلاگ چمدان آبی - محمدحسین درچین

محرم و سابقه عزاداری در دزفول

دزفول شهری با پیشینه ی طولانی در برگزاری مناسک عزاداری محرم

دزفول از شهرهای استان خوزستان در جنوب غربی ایران است که در کنار رودخانه دز گسترده شده‌است. دزفول شهری كهن با پیشینه ای چند هزار ساله است و از قدیمی ترین شهرهای استان خوزستان به شمار می رود. این شهر در دامنه‌های زاگرس میانی جای دارد و پیشینه تاریخی آن به زمان ساسانیان برمی گردد، اما پیش از ساسانیان هم آباد بوده و بخشی از سرزمین های امپراتوری های ایلام و هخامنشیان به شمار می رفته است. برپایه نوشته ایرج افشار (شهرهای ایران) دزفول شهری است که پیشینه آن به چندین هزار سال می‌رسد. «دزپل» یا «دژپل» را در گویش بومی دزفیل و دسفیل گویند و عربی شده آن دزفول است. دژ به معنی(چم) سنگر و سکوی دیدبانی می‌باشد. این واژه از پلی كه در زمان شاپور اول ساسانی با استفاده از اسرای رومی در دزفول برای پدید آوردن پیوند میان پایتخت تازه (جندی شاپور) و شوشتر بنیان نهاده شد، كه هنوز این پل با گذشت بیش از 1700 سال پا برجاست و به عنوان قدیمی ترین پل آجری جهان كه تا چندی پیش تردد وسایل نقلیه بر روی آن صورت می گرفت در جهان شناخته می شود وجود این آثار در واقع بیانگر قدمت این شهر می باشد. از دیگر ویژگی های خاص دزفول می توان به بافت قدیم آن اشاره نمود. بافتی آجری كه در كنار رودخانه دز شكل گرفته و شامل 28 محله قدیمی در هم تنیده است. معماری خاص و تزئینات آجری بی نظیری در بافت قدیم دزفول، این شهر را به شهر آجر معروف نموده است.

در طول تاریخ بعد از اسلام شهر دزفول گاهی آباد و گاهی ویران گردید اما پیشرفت واقعی آن بعنوان یك شهر بعد از ایجاد سد دز بوجود آمد. در طول جنگ تحمیلی نیز علیرغم آسیب های فراوان و بمباران های متعدد هوایی كه از طرف دشمن دید. معهذا بعلت مقاومت دلیرانه اهالی و بعد از جنگ بدلیل روحیه قوی و كم نظیر مردم دزفول؛ بسرعت محلهای آسیب دیده بازسازی گردید.
در تاريخ معاصر دزفول ، جنگ تحميلي هشت ساله مشكلات و مسائل بسياري در شهر دزفول ايجاد كرد. دزفول یکی از شهرهایی بود که بیش از ۱۶۰ بار به آن یورش موشکی شد موشك باران شديد شهر، موجب تخريب تعداد زيادي از بناها و واحدهاي مسكوني با ارزش بافت قديم دزفول گرديد. علاوه بر تخريب مستقيم مناطق مسكوني و فضاهاي شهري، تأثيرات جانبي خسارات وارد آمده بر پيكره اين شهر نيز قابل توجه بود، البته در اين ميان بايد از ايستادگي و مقاومت مردم دزفول كه در اين سالهاي سخت با روحيه‌اي مثال‌زدني نمونه‌اي از يك ملت مقاوم و زنده را در پيش چشم جهانيان به نمايش گذارد، ياد كرد.

وجود بناهای تاریخی متعدد در این شهر ،که اکثرا" از اماکن مذهبی و مقدس هستند به خوبی بیانگرغلبه بافت مذهبی، در این شهرستان می باشد. مهمترین مکان زیارتی در این شهر، آستانه متبرکه سبزقبا است که مقبره محمد بن موسی کاظم(ع)، برادر امام رضا(ع) می باشد. که مرکز ثقل گردهمایی های مذهبی می باشد. در واقع دزفول شهری است كه از قدیم الایام مركز علم و ادب و مهد تربیت شخصیت های بزرگ فرهنگی و مذهبی بوده از جمله برجسته ترین آنها می توان به دانشمند بزرگ، ((سید صدرالدین كاشف دزفولی)) و مرجع تقلید شیعیان ((شیخ مرتضی انصاری )) اشاره نمود. وجود چنین علمای بزرگی در گذشته دزفول و استمرار حضور بسیاری از شاگردان ایشان دردوران معاصر در حوزه های علمیه این شهر، باعث شده دزفول به عنوان یکی از شهرهای مذهبی ایران شناخته شود و طبعا"وجود چنین زمینه مذهبی بر فرهنگ عامه مردم نیز تأثیر مستقیمی داشته است. لذا مقوله عزاداری عاشورا نیزکه از قدرتمند ترین ابزار تبلیغ مذهبی شیعه محسوب می شود، در اینجا به مهمترین ارکان فرهنگ مردم تبدیل شده است و از انسجام و استحکام ویژه ای برخوردار است.

به گفته بسیاری از اهالی قدیمی شهر و همچنین پیشکسوتان مداحی و افراد مرتبط با برگزاری مراسم عزاداری، در گذشته برپایی مجالس عزاداری تحت نظارت مستقیم علمای بزرگ و روحانیون برجسته شهر شکل می گرفته است و ارتباط بسیار جدی میان بانیان این مجالس و نهاد دین برقرار بوده است و اکثریت مجالس هم در بیت همین علما ء و روحانیون منعقد بوده است و در روز تاسوعا و عاشورا نیز اکثر این علما در میدان اصلی شهر در بین مردم حاضر می شده و به عزاداری می پرداخته اند، در ضمن هر مداح برای حضور در مجالس عزاداری به اذن علما نیاز داشته است و کسی خود سرانه به این کار اقدام نمی نموده است.

هیئتهای عزاداری دزفول از قدیم الایام به دو دسته کلی هیئتهای شمالی و هیئتهای جنوبی تقسیم می شده اند و این تقسیم بندی به قرن هفتم و زمان تیمور لنگ بر می گردد، که عده ای به شکل مهاجر در دزفول سکنی می گزینند و بین آنها و ساکنان دزفول درگیریهایی به وجود می آید. ولی با وساطت زعمای شهر و به کار بردن تمهیداتی بین سران دو گروه جلسه آشتی و صلح برقرار می گردد و از آنجا که این جلسه در اوائل محرم و همزمان با برپایی مجالس عزاداری امام حسین(ع) برگزار شده است، از آن تاریخ به بعد مقرر می شود برای حفظ آشتی و صلح میان دو گروه، هیئتهای هر محله به نشان ابراز دوستی و محبت به محله دیگری بروند، به این شکل که هیئتهای عزاداری محله های جنوبی یعنی منطقه((صحرا بدر)) روز تاسوعا به محله های شمالی یعنی محله((حیدر خانه))می رفتند و متقابلاً در روز عاشورا دسته مقابل به سمت محله های جنوبی می رفتند و با هم به عزاداری می پرداختند. عزاداران میهمان ضمن عزاداری از سوی هیئات میزبان این مناطق مورد استقبال گرم قرار گرفته و پذیرایی می شوند. یکی از کارکردهای مثبت این رفت و آمد عزاداران میان دو منطقه به نوعی انسجام و همبستگی میان این مناطق و کم رنگ شدن اختلافات قومیتی است که از گذشته های دور میان اقوام این مناطق وجود داشته است.

وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین درچین)

* به بهانه درگذشت همسر سردار شهید لطفعلی لطفی خلف  (شیرمرد دزفولی و مدافع جسر نادری) *

* به بهانه درگذشت همسر سردار شهید لطفعلی لطفی خلف

(شیرمرد دزفولی و مدافع جسر نادری) *

 

ایامی چند قبل از آغاز جنگ تحمیلی عراق بر ایران نیروههای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دزفول در نوار مرزی شاهد حرکات مشکوک ارتش بعث عراق می شود بر اساس اسناد موجود برادران غلامعلی رشید - احمد سوداگر - عبدالمحمد رئوفی نژاد عبدالکریم پورمقامی   علیمحمد رشید الماسی حمید پورسوزنی - علی صولتی  و دیگر نیروهای سپاه دزفول جهت حفظ مرزها به منطقه دشت عباس می روند ولی صدام و بعثیون عراقی تصمیم خود را گرفته اند در تاریخ 31 شهریور 1359 ارتش بعث عراق به حریم ایران اسلامی هجوم می آورد مسیر را خالی از نیرو می بیند از سه راهی قهوه خانه گذشته و حتی تعدادی از نیروهایش که ظاهرا مسیر را گم کرده اند خود را به پل کرخه یا جسر نادری می رسانند ولی غافل از اینکه شیران دلان جان برکف سپاه دزفول منتظرند تا دمار از روزگارشان درآورند، آنان همانجا زمین گیر می شوند و حسرت رسیدن به دزفول را به دل آنان می گذارند.

بر اساس اسناد موجود لطفعلی لطفی خلف بعنوان مسئول تدارکات و راننده ای ماهر منطقه را زیر نظر دارد

سردار شهید حاج احمد سوداگر در خاطراتش آورده است:

( روز ۲۴ مهر سال ۱۳۵۹ بود. به خاطر تجربه‌اي که از منطقه کوشک داشتم، يک قبضه ۱۰۶ را در نقطه‌اي قرار دادم که هم برای سرکوب باشد و هم کنار تانک و نفربرهاي عراقي‌ها قرار گيرد. دو نفر عراقي براي ديده‌باني و هدايت توپخانه جلو آمده بودند. يکي از آنها ديده‌بان بود که خيلي جلو آمده بود و گلوله‌ها را به طرف تانکهاي ما هدايت مي‌کرد ابتدا ديده‌بان را زديم. من هم دستم را محکم بر روي ماشه ۱۰۶ کوبيدم. با ناباوري تمام ديدم عمل نمي‌کند. متوجه شدم که قبضه روي ضامن قرار دارد، چند لحظه گذشت. خواستم آن را از ضامن خارج کنم که انفجار مهيبي مقابل من رخ داد، ديگر چيزي نفهميدم. تا به خود آمدم. ديدم از قبضه ۱۰۶ خبري نيست. خواستم به لطفي خلف بگويم که ماشين را هر چه سريع‌تر به موضع ببرد. ديدم پيشاني‌اش شکاف برداشته و تمام وجودش غرق خون است. دقت کردم دیدم گلوله به پيشاني او اصابت کرده و شهيد شده است. در ادامه مسير، گلوله به وسط قبضه برخورد کرده، قبضه ۱۰۶ را به دو قطعه تقسيم کرده و همزمان گلوله‌هاي ديگر را نيز منفجر کرده بود. خودم را به لطفعلی رساندم. پيکر مطهرش را از ماشين درآوردم و روي لبه چاله که کمي بلند بود، گذاشتم. نصف بدن او بالا قرار داشت و نصف ديگرش آويزان بود.)

 

و اما در کنار این سردار دلیر اسلام که اولین مداح شهید دزفول هم بود همسری شیردل وجود داشت که زینب وار و صبورانه زندگی کرد و مزد زحمات دنیاییش، تشیع بی نظیر آن مرحومه در شهیدآباد دزفول بود.

 

محمدحسین درچین

زندگینامه شهید علیرضا چراغ زاده دزفولی

زندگینامه شهید علیرضا چراغ زاده دزفولی

(نماینده مردم رامهرمز و هفتکل در مجلس شورای اسلامی)

( زمان و محل شهادت – هفتم تیرماه ۱۳۶۰ – سرچشمه تهران )

شهید علیرضا چراغ زاده

علیرضا چراغ زاده دزفولی سال ۱۳۳۲ در یک خانواده مستضعف در اهواز به دنیا آمد. پدرش محمدعلی چراغ زاده درودگری ساده بود هنوز پا به سن چهار سالگی نگذاشته بود که پدرش را از دست داد. در دوران کودکی و نوجوانی علاوه بر تحصیل، به کارگری در زمینه های مختلف به خصوص درودگری پرداخت و رنج محرومان را با تمامی وجود لمس کرد. علاوه بر آن با شرکت در فعالیت های مذهبی به عنوان یکی از چهره های فعال و پر تلاش، در آموزش مسائل مذهبی به نوجوانان شناخته شد.

پس از اخذ لیسانس در رشته حسابداری به استخدام شرکت نفت در آمد ولی پس از یک سال کار در شرکت نفت استعفا داد و با کمک چند تن از دوستان و همفکرانش به ایجاد یک واحد تولیدی همّت گماشت که متأسفانه به دلیل کمبود امکانات، آن واحد تولیدی تعطیل شد.

پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران مشتاقانه و با اخلاص به یاری مسئولین شتافت و در اوائل سال ۱۳۵۸ بعنوان سرپرست بخشداری هفتگل مشغول به کار شد. زندگی محقرانه او در دوران بخشداری و فعالیتهای چشمگیر و بی ریایش به اهالی محل و توجه بیش از حد به طبقه مستضعف، او را بیش از پیش محبوب مردم حق شناس نمود. مردم می دیدند با آنکه سیل اطراف خانه بخشدار را احاطه کرده اما او با تمام توان و امکانات به کمک دیگران می شتابد.

شهید مقالات متعددی در زمینه های روش مطالعه و برداشت و روشهای سخنرانی و بحث تألیف کرده و آشنا به زبان انگلیسی و عربی بود. با تدریس در مدارس، کمبود معلم را جبران می کرد و با تشکیل کلاسهای مذهبی در مساجد به روشنگری جوانان می پرداخت. همه این تلاشها از طرفی و تقوی و اخلاص او که مهمترین ویژگیهای به یاد ماندنی آن شهید است از طرف دیگر باعث شد که اهالی هفتگل و رامهرمز او را که بیش از یکسال سابقه آشنایی با آنان نداشت در سن ۲۷ سالگی بعنوان اولین نماینده خود در مجلس شورای اسلامی انتخاب کردند.

در دوران نمایندگی، فعالیتهای مخلصانه او در راه بهبود وضع زندگی مردم و حوزه انتخابیه اش همچنان ادامه داشت. وی عضو کمیسیون اقتصاد و دارایی و پست و تلگراف بود. نقش شهید چراغ زاده در کمک به ایجاد راهها و بکار انداختن تقویت کننده تلویزیونی، سامان دادن به وضعیت مهاجران جنگی و دهها فعالیت نامشخص دیگر فراموش ناشدنی است.

او در هرحال سعی داشت که هیچکس جز خداوند بزرگ از خدمات و زحماتش آگاه نشود. شیفتگی و ایمان آن شهید به مقام بلند رهبری انقلاب و اصل و ولایت فقیه آن چنان بود که در زمانی که رئیس جمهور معزول با سفرهای تشریفاتی به مناطق جنگ زده برای خود کسب وجهه می کرد، در نطقهای قبل از دستور مجلس به صراحت و قاطعیت، جریان ضد ولایت فقیه را به باد حمله می گرفت و انحرافات را افشاء می نمود.

شورای اسلامی، به همراه ۷۲ تن از مسئولین جمهوری اسلامی ایران همراه با آیت الله سیدمحمدحسین بهشتی رئیس دیوانعالی کشور در تاریخ ۷ تیرماه ۱۳۶۰ در محل حزب جمهوری اسلامی واقع در سرچشمه تهران به فیض شهادت نائل آمد.

شهید علیرضا چراغ زاده دزفولی نماینده مردم رامهرمز و هفتکل در مجلس شورای اسلامی، سرانجام در شامگاه هفتم تیر، به همراه ۷۲ تن از مسئولین جمهوری اسلامی ایران از جمله شهید مظلوم آیت الله دکتر سیدمحمدحسین بهشتی رئیس دیوانعالی کشور و دیگر شهدای کربلای ایران در تاریخ ۷ تیرماه ۱۳۶۰ در محل حزب جمهوری اسلامی واقع در سرچشمه تهران به فیض شهادت نائل آمد.

شهید حجت الاسلام و المسلمین سید محمدکاظم دانش دزفولی

شهید حجت الاسلام و المسلمین سید محمدکاظم دانش دزفولی

(نماینده مردم شوش و اندیمشک در مجلس شورای اسلامی)

( زمان و محل شهادت – هفتم تیرماه ۱۳۶۰ – سرچشمه تهران )

شهید محمدکاظم دانش

 

ولادت

سید محمد کاظم دانش در سال ۱۳۱۸ در خانواده ای روحانی چشم به جهـان گشـود. وی در سن پنج سالـگی می توانست قرآن را تلاوت کنـد و در سن هفت سالگی کـه می بایست به کلاس اول برود به علت هوش سرشار و نبوغی که داشت معلومات دوره ابتدایی را داشت و چون در آموزش و پرورش دزفول ضابطه ای برای افراد نابغه وجود نداشت لذا او را در کلاس دوم ثبت نام نمودند. ایشان در سن هشت سالگی تدریس قرآن می نمود و همیشه در مدرسه شاگرد اول بود

پدر و اجداد وی از روحانیون بنام منطقه دزفول و اطراف آن بودند. در باره پدر وی گفته اند او در شمار کسانی بود که با انفاس قدسی خود و خدمات شایانی که در راه تبلیغ و ارشاد مردم انجام داد، منطقه را احیا و معارف دینی را به میان آنان برد. وی مبارزی با شهامت بود و از جهاد با عوامل ستمگر داخلی و خارجی، باکی نداشت. وقتی شاه می خواست مسجد فعلی شهید دانش در جنب حرم حضرت دانیال(ع) را تبدیل به مهمانسرا کند، یک تنه در مقابل متجاوزان ایستاد و نگذاشت این کار انجام گیرد. او در مقابل خارجیان بظاهر باستانشناس که با خود فرهنگ خودباختگی را برای ایرانیان بویژه مناطق جنوبی کشور به ارمغان آورده بودند، نیز به مقابله فرهنگی پرداخت.

ایشان بسیار خدا ترس بود و کردار و گفتار دیگران را حمل بر صحت می کرد و اهل تجسس نبود. آن عالم ربانی با در اختیار داشتن «محضر ازدواج » مورد مراجعه مردم بود و از این رهگذر به حل اختلافات و اصلاح ذات بین، همت داشت. پدر شهید به اقامه نماز جماعت در مسجد محمدیه اندیمشک و مسجد جامع شوش و نیز رفع نیازهای دینی مردم اهتمام بسیار داشت.

تحصیلات

مادر شهید دانش، صاحب مکتب بود و به زنان و کودکان، قرآن و احکام دینی می آموخت. شهید دانش در دامان مادری فاضله و پرهیزگار پرورش یافت و پیش از رفتن به مدرسه، خواندن و نوشتن را با نبوغ ذاتی و استعداد سرشار خود فرا گرفت و از آن رو که آموخته های وی، به هنگام ورود به مدرسه، بالاتر از کلاس اول و دوم بود، به کلاس بالاتر منتقل شد.

یکی از مسئولان آموزش و پرورش در آن روزگار می خواست وی را همراه خود، به تهران ببرد تا از هوش فراوان وی، حداکثر استفاده صورت گیرد، ولی پدر وی می خواست او وارد جرگه روحانیت شود.

ورود به حوزه علمیه دزفول

محمدکاظم دانش، پس از اتمام کلاس ششم، در سن ۱۲ سالگی یعنی در سال ۱۳۳۰ وارد حوزه علمیه دزفول شد و به فراگیری علوم دینی همت گماشت. وی در این دوران، گذشته از فراگیری درسهای حوزوی، به تبلیغ می پرداخت و به رغم سن کم خود، منبر می رفت. همسالان و همبازیهای شهید، اینک دوست خود را طلبه ای بسیار جوان می دیدند که برای مردم سخنرانی می کرد و موجب اعجاب و تحسین همگان می شد.

عزیمت به حوزه علمیه قم

شهید دانش در نونزده سالگی، در سال ۱۳۳۶ برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم شد و در درس امام خمینی (قدس سره) شرکت جست. پیش از آن او دوره سطح را در محضر آیات عظام مشکینی، سلطانی، نوری و فاضل به پایان رسانده بود.

در سال ۱۳۴۱ هیئت امناء مسجد محمدی دزفول و مردم شریف آن منطقه از پدر بزرگوار ایشان خواستند تا زمانی که به دزفول می آیند در آن مسجد اقامه نماز کنند و مردم را راهنمایی نمایند و ایشان با اجازه پدر ارجمندش آن مسئولیت را پذیرفت. در شروع نهضت ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ ایشان در مدرسه فیضیه حضور داشت و در همان محل مورد ضرب و شتم دژخیمان ستمشاهی قرار گرفت و به خاطر حفظ جان یکی از علمای حاضر در مدرسه( احتمالاً مرحوم آیت الله اراکی ) مدرسه را ترک نمود ولی پس از مراجعه راهی برای ورود به مدرسه نبود.

همسر شهید در این باره می گوید:

«وقتی من با وی در فروردین ۱۳۴۳ ازدواج کردم، توسط شهید با امام خمینی آشنا شدم. او به من می گفت: آیت الله العظمی خمینی، اعلم مجتهدان است و تقلید از او، شایسته می نماید.»

مبارزه سیاسی

همسر شهید می افزاید:

«حجت الاسلام دانش در درس فقه و اخلاق امام شرکت می کرد و مبارزه سیاسی خود را از همان زمان آغاز کرد. او ضمن دانش پژوهی، برای تبلیغ و آگاه کردن مردم از اهداف امام، به مناطق مختلف از مرز شوروی گرفته تا مرز عراق می رفت و به هر کجای دیگر، که امکان مبارزه با رژیم ستمشاهی بود، می شتافت. شهید دانش در پوشش تشکیل کلاسهای قرآن به مبارزه با ظلم و جهل می پرداخت و از این رو همواره مورد تهدید و آزار ساواک بود و بارها تبعید و ممنوع المنبر گردید.»

پیشینیه مبارزه شهید از دهه چهل، آغاز و تا پیروزی انقلاب ادامه یافت.

حجت الاسلام والمسلمین سید محمدکاظم دانش، بیانیه های انقلابی و نوارهای سخنرانی امام خمینی(قدس سره) را به مناطق مختلف می برد و در اختیار مردم می گذاشت.

وی جزء مؤسسان گروه نیمه نظامی «منصورون » بود و منزل خود را در اختیار آنان می گذاشت. همسر شهید دانش، رابط وی با مبارزان بود و پیامهای مجاهدان انقلاب را منتقل می کرد. از شمار اعضای این گروه، برادران: سید احمد و سید علی آوایی و سردار شهید «محمد جهان آرا» است. سردار غلامعلی رشید یکی از فرماندهان کنونی سپاه نیز از اعضای این گروه بود. یکی دیگر از مبارزان گروه منصورون، شهید«عزیز صفری» است.

وی موفق شد رئیس ساواک یزد را در بیمارستان به هلاکت برساند; او با رشادت تمام و به رغم جراحات زیادی که در اثر شکنجه در بدن داشت، هیچ کدام از انقلابیون را لو نداد و خود در سال ۱۳۵۶ در ساواک به شهادت رسید.

شهید دانش با تهیه دستگاه تکثیر، اعلامیه های انقلابی را منتشر می کرد. او این دستگاه را مخفیانه در زیر زمین مدرسه آیت الله معزی دزفول قرار داده بود. شهید سبحانی یکی از مبارزان دوران انقلاب با وی همکاری می کرد.

وقتی ساواک پی به این کار برد و شهید سبحانی را دستگیر کرد، شهید دانش تنهاکسی بود که در زندان به ملاقات او می رفت و کتابها و بیانیه های انقلاب را به صورت مخفیانه در اختیار وی و دیگر مجاهدان قرار می داد. او با عوض کردن روی جلد کتابها و استفاده از عنوانهای دیگر، کتابهای سیاسی و مذهبی ممنوعه، مانند «انقلاب تکاملی در اسلام»، را که گاه سه سال زندانی داشت، به مبارزان می رساند. هنوز در منزل شهید دانش، رساله عملیه امام خمینی (قدس سره) با جلد رساله عملیه یکی دیگر از مراجع وجود دارد.

شهید دانش در مبارزه، پیرو عقاید و مکتب اهل بیت(علیهم السلام) بود.

ساواک بارها وی را مورد بازخواست قرار داد که چرا وی به صورت غیر مستقیم و در پوشش از شاه به عنوان یزید نام می برد و امام خمینی (قدس سره) را همچون امام حسین(ع) می ستاید.

شهید حجت الاسلام دانش، برای آگاهی مردم از ظلم و ستم خاندان پهلوی، به شیوه های مختلف متوسل می شد. هنوز برخی از جوانان دزفول، اولین نمایشنامه مذهبی اجرا شده در مسجد نجفیه را به یاد دارند، که در آن «سعید بن جبیر» چگونه به رویارویی با ظالمانی همچون «حجاج» پرداخته، جان خود را در راه عقیده و جهاد، نثار دین کرد.

فرزند شهید دانش خاطرات خود را از مبارزه پدر چنین بیان می کند: «پدرم در دوران انقلاب در مسجد جامع شوش مشغول سخنرانی بود. نیروهای امنیتی در بیرون از مسجد مستقر شده بودند و منتظر بودند سخنرانی وی تمام شود و او را هنگام خروج دستگیر کنند. وقتی سخنان شهید به پایان رسید، همه مردم او را احاطه کردند و عمامه و عبا را از تنش درآوردند و از در پشتی مسجد به صورت ناشناس او را خارج کردند. رئیس ساواک دزفول، همواره از او به عنوان مبارزی نام می برد که پرونده اش سیاه است.

ساواک بارها با تهدید یا تطمیع خواست، وی را از مخالفت و مبارزه دور کند، ولی هیچ گاه موفق نشد.»

سرتیپ سید ابراهیم دانش برادر شهید می گوید:« از آن رو که شهید با هوشیاری و کیاست رفتار می نمود و سخن می گفت، هرگز خبرچین های ساواک، نتوانستند علیه او گزارشی بدهند. سازمان امنیت از کادر رسمی و ثابت خود خواسته بود، وی را تعقیب کنند و او را شبانه روز زیر نظر داشته باشند. یک بار که او دستگیر شد، چون ساواک علیه وی هیچ مدرک قابل قبولی نداشت، مجبور به آزاد کردن ایشان شد.» سرتیپ دانش می افزاید: «ساواک به منظور اغوا و فریب وی، شهید را به بازدید از سد دز و کارخانه کاغذسازی هفت تپه و صنعت قند و نیشکر برد. ساواک به خیال خود می خواست خدمات شاه را به او نشان بدهد و چنان وانمود کند که مردم و کشور در حال پیشرفت به سوی تمدن بزرگ است! ولی آن شهید با بیان شگردهای استحمار و استعمار به افشاگری پرداخت. ساواک که چاره ای پیش روی خود نمی دید، همسر شهید را که برای خواهران تبلیغ می کرد به دزفول تبعید کرد، تا حجت الاسلام دانش مجبور به خروج از شوش شود. او در بحبوحه انقلاب، همواره با رهبران انقلاب در ارتباط بود و بارها به ملاقات آیت الله طالقانی چه در زندان و چه پس از آزادی می رفت. شهید حجت الاسلام دانش، نماینده امام خمینی در منطقه بود و مبارزان را رهبری می کرد.»

مسافرت به خارج از کشور

حجت الاسلام والمسلمین دانش، برای آگاهی از اوضاع مسلمانان به کشورهای مصر، سوریه، عربستان و لبنان رفت. ره آورد او از این سفر، کتابهای ارزشمندی بود که ترجمه و انتشار یافت و از آن رو که ساواک به وی اجازه هیچ گونه فعالیت فرهنگی را نمی داد، وی برای گرفتن مجوز انتشار، از نام مستعار «کاظم ابوعالی» استفاده کرد.

مبارزه با گروههای الحادی

شهید دانش، گذشته از مبارزه با رژیم ستمشاهی، به مبارزه به بهائیت پرداخت. او در اطراف قم، تهران و مناطق جنوب به این کار اهتمام داشت.

مناظره های وی با رهبران بهائی، زبانزد مردم بود و همگان شهامت و آگاهی دینی او را می ستودند. شهید دانش با کمونیستها نیز به بحث و گفتگو می نشست. او با در اختیار گذاشتن تربیون آزاد در مسجد زرگران دزفول، به مدعیان، فرصت می داد افکار و عقاید خود را مطرح ساخته، قضاوت را به مردم واگذارند. این شیوه، در ارتقای بینش مذهبی مردم بسیار مؤثر بود. مبارزه شهید با مکاتب انحرافی، آن چنان اوج گرفت که رهبران گروههای الحادی، حضور در مجلس او را تحریم کردند.

شهید محمدکاظم دانش

حجت الاسلام  دانش امام جمعه شوش دانیال در حال ایراد خطبه های نماز جمعه – حرم حضرت دانیال نبی(ع)

تبلیغ و منبر

شهید دانش به تبلیغ مخفیانه و از طریق رابط های خود، در ارتش همت گماشت. او با ارتباط با جمعی از درجه داران و سربازان، به افشاگری پرداخت. نقش او در آگاه نمودن ارتشیان در جریان جنگ «ظفار» چنان ساواک را به خشم آورد، که وی را سه سال ممنوع المنبر کرد. از این رو، شهید به صورت ناشناس به تبلیغ و فعالیتهای زیرزمینی در دزفول و اهواز پرداخت. وی به همراه خانواده خود راهی خوزستان شد و در یکی از منازل مدرسه آیت الله بهبهانی اهواز سکونت گزید.

همسر شهید دانش در این باره اظهار می دارد: «برنامه های تبلیغی شهید، بسیار جذاب و جوان پسند بود. وقتی از مجلسی به جای دیگر می رفت، جوانان او را همراهی می کردند، چون مشتاق بودند سخنان وی را بیشتر بشنوند و بیشتر با معارف ناب اسلامی آشنا شوند. از این رو شهید بسیار مطالعه می کرد و دیر به منزل می آمد. او با همه نشست و برخاست داشت. برخی او را از معاشرت با افراد هیپی و بیتل نهی می کردند، ولی شهید دانش معتقد بود تا مرز حلال و حرام، باید با همه رابطه داشت و بر همه، اسلام واقعی را عرضه کرد. اطلاعات و آگاهی او بسیار خوب و متناسب با روز بود، زیرا زبان عربی و انگلیسی را می دانست و با استفاده از علوم و دانش روز، به نشر تعالیم اسلامی همت داشت.»

ترجمه و نویسندگی

شهید سیدمحمدکاظم دانش جزء هیأت هفت نفره تحریریه مکتب اسلام و مسئول پاسخ به سوالات این مجله بود. او همچون استاد مطهری، برای آگاهی نوجوانان و جوانان به نگارش داستان زندگی اصحاب پیامبر پرداخت. این داستانها، پس از چاپ در مکتب اسلام، با عنوان «سیمای فداکاران» در دو جلد منتشر شد و در سالهای پیش، کتاب سال شناخته شد. گرچه او می توانست فقط مقالات فلسفی، دیالکتیک و متافیزیک بنویسد، ولی ترجیح داد مطالب همه فهم و خواص پسند، بنگارد و از این راه خدمت بزرگی به اسلام کند.

خدمات پس از انقلاب

شهید دانش، پس از انقلاب مقیم شهر شوش شد و سرپرست کمیته انقلاب اسلامی گردید. او بنیانگذار سپاه پاسداران و کمیته امداد امام خمینی نیز بود.

او در شکستن اعتصابهای پس از انقلاب که به تحریک ضد انقلابیون انجام می گرفت، نقش بسیار فعالی داشت.

منطقه مرزی شوش، با تفاوتهای قومی و گروهی ساکنان آن و تعصبهای جاهلانه به جای مانده از روزگار سیاه جهل و استبداد، وجود شخصی همچون او را می طلبید تا بتواند همگان را به دور هم گردآورده، منطقه را با نقش محوری خود سامان دهد، از این رو ایشان، از سوی امام خمینی (قدس سره) به امامت جمعه شوش برگزیده شد.

شهید دانش در جمع آوری اسلحه های موجود در دست مردم که در زمان انقلاب و هنگام تسخیر مراکز نظامی به دست آمده بود، نقش بسزایی داشت. همچنین او به میان شیوخ منطقه می رفت و اسلحه هایی را که صدام به آنها برای جنگ با نظام نوپای جمهوری اسلامی داده بود، می گرفت و در اختیار نیروهای مدافع انقلاب قرار می داد. در جریان بازدید از مناطق جنوب، وی از شیوخ تعهد می گرفت علیه نظام اسلامی، اقدامی نکنند و منطقه را به آشوب نکشانند. او در یکی از روزها که برای سرکشی به میان عشایر عرب رفته بود، با اینکه روزه بود، ولی از خوردن افطار امتناع کرد و حاضر نشد بر سر سفره شیخ عشیره بنشیند، مگر اینکه او اسلحه های صدام را به وی بدهد و تعهد کند منطقه در آرامش باشد.

«صدام» برای سرِ شهید دانش جایزه تعیین کرده بود و عوامل نفوذی عراق همواره مترصد ترور وی بودند. از این رو در یکی از بازدیدهای شهید از پاسگاه مرزی، آن پاسگاه توسط نیروهای عراقی گلوله باران شد.

همسر شهید می گوید: «به یاد دارم در بازگشت از یکی از مناطق، شهید به همراه خود دسته های کلاشینکوف را که هنوز سفید بود و حتی رنگ نشده بود همچون بسته های هیزم به منزل آورد. چند گونی فشنگ نیز در میان این محموله بود.»

شهید محمدکاظم دانش

حجت الاسلام دانش نماینده شوش و اندیمشک در حال سخنرانی – میدان  ایستگاه راه آهن اندیمشک

نمایندگی مجلس شورای اسلامی

شهید دانش در اردیبهشت ۱۳۵۹  به خاطر درایت سیاسی و خدمات تحسین برانگیز خود، از سوی مردم شوش و اندیمشک به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده شد. شهید دانش همزمان با نمایندگی مجلس شورای اسلامی، در ستاد جبهه و جنگ خدمت می کرد و هر پانزده روز، یک بار به جبهه می رفت و در بازگشت، به حضور شهید مصطفی چمران و دیگر فرماندهان جنگ می رسید و اوضاع را گزارش می کرد. وی عضو کمیسیون مسکن مجلس بود و در خدمات رسانی به جنگ زدگان بسیار تلاش می کرد.

شهادت

شهید سیدمحمدکاظم دانش دزفولی نماینده مردم اندیمشک و شوش در مجلس شورای اسلامی سرانجام در شامگاه هفتم تیر، به همراه ۷۲ تن از مسئولین جمهوری اسلامی ایران از جمله شهید مظلوم آیت الله دکتر سیدمحمدحسین بهشتی رئیس دیوانعالی کشور و دیگر شهدای کربلای ایران در تاریخ ۷ تیرماه ۱۳۶۰ در محل حزب جمهوری اسلامی واقع در سرچشمه تهران به فیض شهادت نائل آمد.

حاج محمدرضا قصری(مؤسس دعای ندبه سیار دزفول)

حاج محمدرضا قصری

(مؤسس دعای ندبه سیار دزفول)

(به مناسبت چهلمین روز درگذشت مرد اخلاص و عمل)

حاج رضا ، الگویی برای مسئولین هیأت جوان انقلابی

به بهانه فقدان قدیمی ترین مسئول هیئت

وقتی نام حاج رضا قصری را به زبان می آوری همه خوبی ها و فضایل اخلاقی یک انسان همزمان در ذهنت مرور می شود. نام حاج رضا قصری با  دعای ندبه سیار دزفول، با ایستگاه های صلواتی در دوران جنگ و با نماز جمعه های پرشکوه مرحوم آیت الله قاضی ممزوج است.

قدیمی ترین برنامه هیئتی و انقلابی در دزفول هیئت دعای ندبه سیار دزفول است. هیئتی که حدود ۶۰ سال است که دم از انتظار و ظهور منجی عالم می‌زند و آن میسر نشد مگر به همت جوانان انقلابی آن عصر همچون حاج رضا قصری.

 او پیر و پیشکسوت هیئت های مذهبی دزفول بود.

هیئت داری در عین تخلق به اخلاق اسلامی شاخصه حاج رضا بود.

هرگاه وارد مراسم دعای ندبه می شدی اگر دورتر بود با لبخند و احترام و اگر نزدیک بود نزدت می آمد و استقبال می کرد و تو را با رویی خوش به جلوس در جایی مناسب رهنمون می شد. علیرغم کِبَر سن، اما آنچنان نوجوانان و جوانان را تکریم و احترام می کرد که تا مدتها خاطره دیدار با او جان دل را خنکا می بخشید.

 صف اول نماز دشمن‌شکن جمعه در کل دوران دفاع مقدس و پس از آن، جای آن مرد با صفا بود کمتر تصویری از مرحوم آیت الله قاضی می بینی که حاج رضا در آن تصویر جلوه‌گری نکند.

 یار دیرین علم و فقاهت و روحانیت انقلابی بود.

تجسم هیئت تراز انقلاب اسلامی بود حتی در قبل از انقلاب اسلامی

مردم داری که شاخصه پارسایی و دینداری است وجه ممتاز او بود و محور رتق و فتق امور  اهالی محله و مسجد بود که الگویی می تواند باشد برای کارکرد هیئت و مسجد در محله.

 

پای کار اقامه عزای امام و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بود و به با شکوه ترین وجه ممکن برگزار می کرد.

ده روز روضه حاج رضا که به اربعین حسینی ختم می شد با استقبال گسترده عزاداران حسینی روبرو می‌شد.

 از طرفی کمتر مراسم روضه خوانی خانگی که مرکز ترویج معارف و فضایل اهل بیت علیهم السلام در منازل شهر است را ببینی و حاج رضا درآن محفل نباشد.

بی شک راز موفقیت و اثرگذاری حاج رضا اخلاص در عمل و مردم داری و مدیریت و پیگیری مداوم در هرچه منظم و پرشکوه تر برگزار کردن مراسم بود.

راوی و نویسنده : محمد اسماعیلی

 

 

 

 

منبع : وبلاگ(چمدان آبی) محمدحسین درچین

پایگاه چهارم شکاری دزفول

روز نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران گرامی باد

سه شنبه 19 بهمن ماه 1400

فرماندهان پایگاه چهارم شکاری وحدتی دزفول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی

 

خلبان ... مهدوی(1359)

سردار سید احمد آوائی(با حفظ سمت"فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دزفول")

خلبان ... عابدینی(15/9/1360)

امیر سرتیپ موسوی(دو مرحله در سالهای 1364 و 1371)

امیر سرتیپ خلبان حبیب الله بقایی(خلبان اف 5) از سال ... تا سال 1372

امیر سرتیپ خلبان ... عباسیان از 1372 تا

امیر سرتیپ خلبان نادر یعقوبی(خلبان میگ 29 )

امیر سرتیپ خلبان ... زارع شاهی(خلبان اف 5)

امیر سرتیپ خلبان حسین شاه صفی

امیر سرتیپ دوم خلبان ستاد سیدحمیدرضا آشنا(خلبان اف 5) سال  1392 تا 1398

امیر سرتیپ بهمن بهفرد( 1398 تا مرداد 1400)

 امیر جواد ولدی(مرداد 1400)

 

خاطره : شنبه 14/9/1360

هواپیماهای میگ و میراژ سه بار به دزفول حمله کردند و در ساعت 45/14 بر اثر اصابت موشک زمین به هوا یکی از جت های جنگنده عراقی در جنوب غربی دزفول روستای سنجر سقوط کرد  و خلبان آن به نام محمد طاهر فتاح با چتر نجات پایین آمده و دستگیر شد و به پایگاه چهارم شکاری دزفول انتقال یافت و مصاحبه رادیویی و تلویزیونی با خلبان به اسارت آمده، انجام شد.

 

سایت های نیروی هوایی پایگاه چهارم دزفول

سایت سوم موشک هاگ(شمال دزفول) - سایت دوم موشک هاگ(جاده بن جعفر جنوب دزفول) سایت یکم موشک هاگ(سه راهی دهلران جاده اندیمشک ، شوش) سایت چهارم منطقه عملیاتی فتح المبین سایت پنجم منطقه عملیاتی فتح المبین

 

خلبانان شهید و مرحوم پایگاه چهارم شکاری و سپاه دزفول

* سرلشکر خلبان شهید عباس بابایی(پایگاه چهارم شکاری دزفول)

* سرهنگ خلبان شهیدحسین طحان نظیف فرزند غلامرضا 12/4/1349 1/2/1392

* سرتیپ خلبان شهید محمدرضا طحانیان(سپاه)

* امیر سرتیپ خلبان مرحوم عبدالکریم عصاره فرزند محمدباقر - 15/9/1329 31/3/1393

عبدالکریم عصاره در سال ۱۳۲۹ و در دزفول متولد شد. وی ۳۷ سال در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران خدمت کرد و در طول هشت سال دفاع مقدس به عنوان خلبان هواپیمای جنگی در شناسایی و بمباران مواضع دشمن نقش بسزایی داشت بطوریکه بارها مورد تشویق قرار گرفت. وی یکم خرداد سال ۱۳٨۹ از سوی شرکت فرودگاههای عقاب عسلویه به سمت مدیر فرودگاه دزفول منصوب شد. امیر خلبان عبدالکریم عصاره در ۳۱خرداد ۱۳۹۳ دار فانی را وداع گفت و در دزفول بخاک سپرده شد.

* سروان خلبان هادی چورکی(پایگاه چهارم شکاری دزفول)

* سرهنگ خلبان یونس خوش بین(پایگاه چهارم شکاری دزفول)

 

تعدادپایگاه‌های شکاری ایران و اسامی آنها

 

نیروی هوایی ارتش ایران، هم‌اکنون 14 پایگاه هوایی نظامی در اختیار دارد. از این تعداد، 11 پایگاه آن ، در زمان محمدرضا پهلوی و با مشارکت ایالات متحده آمریکا ساخته‌ شدند.

اسامی آنها به شرح زیر به ثبت رسیده است

 

پایگاه اول شکاری تهران (مهرآباد)

پایگاه دوم شکاری تبریز

پایگاه سوم شکاری همدان

پایگاه چهارم شکاری دزفول

پایگاه پنجم شکاری امیدیه

پایگاه ششم شکاری بوشهر

پایگاه هفتم شکاری شیراز

پایگاه هشتم شکاری اصفهان

پایگاه نهم شکاری بندرعباس

پایگاه دهم شکاری چابهار

پایگاه یازدهم شکاری تهران (دوشان‌تپه)

 

این 3 پایگاه شکاری در زمان نظام جمهوری اسلامی ایران ساخته و راه اندازی شده اند

 

پایگاه دوازدهم شکاری بیرجند

پایگاه سیزدهم شکاری زاهدان

پایگاه چهاردهم شکاری مشهد

 

در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷ میلادی) ارتش جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که نخستین پایگاه نظامی خود، پس از انقلاب ۱۳۵۷ را، در نزدیکی شهر بیرجند، مرکز استان خراسان جنوبی، در شرق ایران راه‌اندازی کرده‌ است. از ۱۴ پایگاه هوایی فعال در ایران، دو پایگاه امیدیه و زاهدان، پس از تغییرات ساختاری در نیروی هوایی ارتش، به نیروی پدافند هوایی ارتش واگذار شدند و پایگاه دوشان‌تپه تهران نیز، پایگاه آموزشی می‌باشد.

 

 

 

 

فهرست پایگاههای فعال هوایی       

پایگاه یکم شکاری مهرآباد (تهران) شکاری ترابری شهید لشگری مهرآباد

گردان ۱۱ شکاری میگ ۲۹ گردان هلی کوپتر ۲۱۴ گردان هلیکوپتر شنوک

گردان فرندشیپ گردان ۱۱ ترابری سی ۱۳۰

گردان ۱۲ ترابری سی ۱۳۰

گردان ۱۳ ترابری بویینگ ۷۰۷

گردان ۱۴ ترابری بویینگ ۷۴۷

پایگاه دوم شکاری شهید فکوری تبریز       

گردان ۲۱ شکاری اف ۵

گردان ۲۲ شکاری اف ۵

گردان ۲۳ شکاری میگ ۲۹

گردان۱۵۰ شکاری صاعقه

پایگاه سوم شکاری شهید نوژه همدان

گردان ۳۱ شکاری اف ۴

گردان ۳۲ شکاری اف ۴

گردان ۳۳ شکاری اف ۴

 

پایگاه چهارم شکاری شهید وحدتی دزفول  

گردان ۴۱ شکاری اف ۵

گردان ۴۲ شکاری اف ۵

گردان ۴۳ شکاری اف ۵

 

پایگاه پنجم شکاری شهید اردستانی امیدیه 

گردان ۵۱ شکاری اف ۷

گردان ۵۲ شکاری اف ۷

گردان ۵۳ شکاری اف ۷

 

پایگاه ششم شکاری شهید یاسینی بوشهر    

گردان ۶۱ شکاری اف ۴

گردان ۶۲ شکاری اف ۴

گردان ۸۲ شکاری اف ۱۴

 

پایگاه هفتم شکاری ترابری شهید دوران شیراز      

گردان ۷۲ شکاری سوخو ۲۴

گردان ۷۱ ترابری سی ۱۳۰

گردان ۷۲ ترابری سی ۱۳۰

گردان ۷۳ ترابری ایلیوشن ۷۶

گردان هلیکوپتر ترابری ۲۱۲

 

پایگاه هشتم شکاری سرلشکر شهید عباس بابایی اصفهان   

گردان ۸۱ شکاری اف ۱۴

 

پایگاه نهم شکاری شهید عبدالکریمی بندر عباس    

گردان ۹۱ شکاری اف ۴

گردان ۹۲ شکاری اف ۴

 

پایگاه دهم شکاری برادران شهید دل حامد کنارک  

گردان ۱۰۱ شکاری اف ۴

گردان میراژ اف۱

 

پایگاه یازدهم شکاری تهران

آموزشی

 

پایگاه دوازدهم شکاری شهید حسینی بیرجند ( خورو بیرجند ) ۹۰ کیلومتر مانده تا شهر بیرجند گردان شکاری صاعقه (البته به تأیید نرسیده‌است و از جنگنده‌های موجود در پایگاع اطلاع دقیقی در دست نیست)[نیازمند منبع] البته در بازدید استاندار خراسان جنوبی از پایگاه عکسهایی از ایشان سوار بر اف ۵ و همچنین فیلم تیک آف جنگنده اف ۵ مشاهده شد.

 

پایگاه سیزدهم شکاری زاهدان       

گردان شکاری اف ۶

 

پایگاه چهاردهم شکاری شهید حبیبی مشهد

گردان شکاری میراژ اف ۱

گردان شکاری فانتوم f4

گردان شکاری اف ۵ تایگر

 

پایگاه پانزدهم شکاری کرمانشاه      

رزرو

 

پایگاه شانزدهم شکاری کرمان

رزرو

 

پایگاه هفدهم شکاری مسجد سلیمان

رزرو

 

معاونت پشتیبانی فرماندهی پایگاه چهارم شکاری وحدتی دزفول

فرماندهان پدافند هوایی

 

منابع :

وبلاگ چمدان آبی

ویکی پدیا

کتابشناسی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

امیر سرتیپ خلبان حسین خلیلی و محمدحسین درچین(پایگاه چهارم شکاری دزفول)

وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین درچین)

خاطرات  مادر سردار شهید عبدالکریم پورمقامی  (فرمانده تخریب سپاه دزفول)

خاطرات مادر سردار شهید عبدالکریم پورمقامی

(فرمانده تخریب سپاه دزفول)

مادر سردار شهید عبدالکریم پورمقامی - فرمانده تخریب سپاه دزفول

سردار شهید عبدالکریم پورمقامی - فرمانده تخریب سپاه دزفول

 

بسم الله الرحمن الرحیم

عبدالکریم پورمقامی از جبهه و مسئولیتش در سپاه پاسداران چیزی برایمان نمی گفت و بخاطر مأموریتهایی که داشت دیر به دیر به منزل می آمد و به هر حال فردی راز دار بود.

او زمانی که در تیم فوتبال دزفول حضور داشت برای انجام مسابقات بین استانی به خرم آباد می رفت.

ایشان یکبار به من گفت که مقداری بطری شیشه ای و چسب و مقداری مواد عطاری و یک هاون می خواهد که بعداً مشخص شد آنها را برای استفاده در ساخت نارنجک دستی می خواهد او هیچگاه از کار تحقیقی که انجام می داد چیزی به ما نمی گفت.

یادم می آید هنگام رفتن به جبهه ما را آماده ی به شهادت رسیدنش می کرد و می گفت که به خانواده شهدا سر بزنید و آنها را تنها نگذارید آن روز رفت و یکبار که برگشت دیدم که انگشت شصتش قطع شده است و دیگر زخمهایش را به من نشان نمی داد او فقط به دو خواهر دو قلو که داشت اجازه پانسمان می داد و به آنها می گفت که از زخمهایم چیزی به مادرم نگویید بعد از آن به جبهه کرخه(عنکوش) در غرب دزفول رفت که در آنجا نیز پس از خنثی کردن یک میدان بزرگ مین به شهادت رسید.

سردار شهید عبدالکریم پورمقامی - فرمانده تخریب سپاه دزفول

من به عنوان مادر شهید از شهادت فرزندم راضی بوده و هستم و خدای را شاکرم که افتخار خانواده شهید بودن را نصیب ما فرمود.

و اما خاطره ای که از دوران طفولیت و شیرخوارگی او دارم اینست که آن زمانی که به او شیر می دادم گاه می شد که زنان همسایه به اتفاق کودکان شیرخوارشان به منزل ما می آمدند و من به عبدالکریم شیر می دادم او با توجه به اینکه شیر مادر برای خودش دوست داشتنی بود ولی اشاره می کرد و می گفت که به دیگر بچه ها هم باید شیر بدهم و گویی که از کوچکی ایثار و از خودگذشتگی با خونش عجین بود.

و خاطره دیگرم بر می گردد به دوران دبستانی او یک روز درِ منزل به صدا در آمد موقعی که در را باز کردم دیدم که دست عبدالکریم در دست مردی است آن مرد گفت که من معلم فرزندتان هستم و تقاضایی که از شما دارم اینست که برای فرزندتان اسپند(به زبان محلی وحش) دود کنید که از چشم حسودان دور بماند. این معلم در مدرسه از او چه دیده بود نمی دانم. او در انقلاب بسیار فعال بود یک روز وضع شهر نظامی شده بود و در همان چهارشنبه سیاه معروف دزفول(سال 1357) در خیابان 45 متری بین نیروهای ساواک گیر افتاده بود بطوریکه چند ساعتی را در بالای درختی در خیابان نظامی نبش 45 متری مخفی می شود و تیرهای نیروهای پلیس و ساواک از دور و بر ایشان رد شده و به او نمی خورند که اینها را خود شهید برایمان تعریف می کرد.

خاطره خواهر سردار شهید عبدالکریم پورمقامی - فرمانده تخریب سپاه دزفول

خاطره خواهر سردار شهید عبدالکریم پورمقامی - فرمانده تخریب سپاه دزفول

مراسم بزرگداشت سردار شهید عبدالکریم پورمقامی در مسجد ابوالفضل العباس (ع) جمشید آباد دزفول - فرمانده تخریب سپاه دزفول

 

منبع : وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین درچین)

حاج یوسف حاجی طالب شاعر و مداح و پیرغلام امام حسین(ع)

حاج یوسف حاجی طالب

حاج یوسف حاجی طالب شاعر و مداح و پیرغلام امام حسین(ع) متولد 1316در دزفول و در خانواده ای متدین و مذهبی و ارادتمند اهل بیت(ع) متولد شد.

ایشان از سن جوانی به مداحی و شاعری می‌پرداخت و نزدیک به شش دهه است که مداحان اهل بیت از سراسر کشور از نوحه ها و مدیحه سرایی های ایشان در مراسم عزاداری و جشن های اهل بیت(ع) برای مردم می خوانند.

خود ایشان هم با صدای گرم و زیبای خود برای اهل بیت(ع)  مرثیه سرایی و مدیحه سرایی می‌کرد.

در زمان دفاع مقدس هم یکی از مداحانی بود که داوطلبانه در پادگان ها و جبهه ها برای رزمندگان اسلام به مداحی و مدیحه سرایی می پرداخت.

نوحه های حاج یوسف حاجی طالب بر اساس آهنگ های ساخته شده توسط خود ایشان است که نشانگر ذوق و تسلط بر قریحه موسیقایی وی می باشد.

بعضی از نوحه های حاج یوسف حاجی طالب در تاریخ و ذهن مردم ( خصوصا مردم دزفول ) به یادگار مانده است مانند ( فدای دو دستت برادر ابوالفضل، الوداع الوداع ای حسینم، الهی به ابوالفضل و حسین گمشده ای رودم ای رودم )

یاد و نامش جاودان و با مولایش امام حسین(ع)همنشین باد.

 

با همکاری :

کانون مداحان و شعرای آیینی شهرستان دزفول

هیئت فاطمیون دزفول

اداره تبلیغات اسلامی شهرستان دزفول

موسسه فرهنگی ثارالله دزفول

خانواده بزرگ حاجی طالب

 هیئت عزاداران مسجد امام حسین(ع)

بقعه متبرکه علی مالک(ع)

شورای هیات مذهبی دزفول

 مجمع الذاکرین  شهرستان دزفول

 

منبع : وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین درچین)

شاعری از جنس بسیجیان « یادی از شهدای مسجد امیرالمومنین(ع) دزفول »

شاعری از جنس بسیجیان

« یادی از شهدای مسجد امیرالمومنین(ع) دزفول »

 

شاهین زاده

 

برادر بسیجی و جانباز هشت سال دفاع مقدس، جناب آقای مرتضی شاهین زاده، فرزند حاج عبدالحسین شاهین زاده(معمار بناهای سنتی و قدیمی دزفول در ساخت مساجد و بیمارستان آیت الله نبوی) متولد سال ۱۳۴۵ از  پیشکسوتان پایگاه مسجد حضرت امیرالمومنین(ع) خیابان نظامی و دانش آموخته و فارغ التحصیل رشته عمران می باشد.

شاهین زاده که علاقمند به شعر و شاعری است، اینبار تصمیم گرفته تا یادی داشته باشد از شهدای بسیج مسجد و نام آنان را زینت بخش اشعارش نماید.

 


من خوشه چین دشت یاران قدیمی

سر ‌خوش  ز یاد گلعذاران  صمیمی

 

مردان مرد سالهای جنگ در جنگ

آن قهرمانان دلیر گرده چون سنگ

 

یاران آن مسجد که با نام علی  بود

نور خدا از  ملک مسجد منجلی بود

 

آن  راد مردان دلیر خون و پیکار

مردان مرد، آن حق نشینان سر دار

 

آن سرخوشان مست و مشتاق شهادت

آن  سرخ  رویان،  نخل های استقامت

 

مردان مردِ سالهای نوجوانی

اسطوره های جنگ و عرفان نهانی

 

حق باوران، آن رازداران زمانه

شیران روز و سجده داران شبانه

 

گاهی دلم پر می کشد سوی دوکوهه

گاهی به کرخه، فکه و آن تپه چشمه

 

من می نهم بر روی هم چشمان خود را

از یاد  یاران  پر کنم، جامِ سبو را

 

یادی ‌کنم از شیر مرد خفته در خون

آن کس که دیده در فراقش گشته جیحون

 

همبازی  دوران  خوب  کودکی ها

آری  امیرم  راد  مرد  صالحیها

 

جا مانده از خیل یلان کربلا بود

لیکن شتابان راهی دشت بلا بود

 

در راه  یاری همچو عباس علمدار

خود شد سپاه عشق را راسا سپهدار

 

معبر گشود آن شیر میدان رشادت

فارغ شد از دانشگهِ درس شهادت

 

یادی کنم از آن که ما را چون پدر بود

حاجی که الحق نام نیک او حسن بود

 

صالح بود او در چهره اش نور خدا بود

آن سینه اش مملو ز عشق مصطفی بود

 

یادی کنم از چشم سبز دشت ایثار

نور‌ خدا از چهره‌ی او شد پدیدار

 

آری حبیبی شیر میدان رشادت

جنگید با دشمن به زنگاه شهادت

 

مرد غیور بختیاری هیودی بود

سرباز سر داده برای همدلی بود

 

او ساده و افتاده در خیل یلان بود

لیکن به وقت رزم مردی بی امان بود

 

تسلیم امرحق سلیمی مرد میدان

گردن فرازی از تبار راد مردان

 

سر در گریبانی ورا نام و نشان بود

مخمور از جام ولای عاشقان بود

 

آینه بندم صاف چون آیینه داران

مردی ز ایل و از تبار سربداران

 

جام الستی خورده آن مرد مسلمان

شیر نبرد و هر شبش شب زنده داران

 

آن  نوجوانی که ز یوسف ارث برده

خوش صورتی از حضرت او بهره برده

 

آب حیات از ساقی کوثر چشیده

مجد و مجلل نزد مولایش رسیده

 

آن دیگری فارغ که فارغ از زمین بود

روز شهادت را شهیدم در کمین بود

 

او از سلال پاک سادات حسینی

سرباز خوش نامی ز یاران خمینی

 

یک پیر باشد درمیان لیکن جوان است

عشق حسینی دارد و اکبر نشان است

 

گرچه بود پیر او ولی شیر ژیان است

مانند آرش تیر او اندر کمان است

 

او اکبر بنا عزیز بی نشان است

چون شیر می غرد سپهدار یلان است

 

در کربلای ما برادر دست در دست

آن زابلی هایی که از کید جهان جست

 

آن سرخوشان مست جام لایزالی

خوردند شراب عشق وانگه لا اُبالی

 

در محضر حق سرخ رو آنک رسیدند

در باغ جنت صوت ایزد را شنیدند

 

باز هم برادر هست در خیل شهیدان

خیری نژادان راد مردان و دلیران

 

هل من مبارز گفتن و پیکارکردند

آن دشمنان ملک و دین را خار کردند

 

یک شیر بیشه بود در رزم شبانه

آن صورت زیبا دو ابروی کمانه

 

گرچه غریبی بود او در این میانه

شمع شبستان بود ما را در زمانه

 

آن نادر ما هم شهیدی ساده دل بود

عاشق به شهر و این دیار و آب و گل بود

 

او را نظر کرده خدا از بین یاران

رحمت چیکده روی او مانند باران

 

آه از کریم حاج عوض خورشید تابان

خوش سیرت و تابنده چون ماه درخشان

 

از صورتش خنده نمی افتاد هیهات

پیوسته بر لب داشت او ذکر و مناجات

 

آن در کتانیان که قامت چون علی داشت

در گرد مولایش مدار چون مشتری داشت

 

گردنکشی گردن فرازی پیشه اش بود

یاد خدا پیوسته در اندیشه اش بود

 

جنسش ز مظلومی حسین بن علی بود

نور خدا در چهرِ پاکش منجلی بود

 

آری حسن بودش که بُلدی کنیه دارد

از سادگی، پاکی، شهیدم بنیه دارد

 

دیگر شهید لاله گونم هست مسعود

او که شهادت بودتش پیوسته مقصود

 

آری برادر حی بُرم مد نظر هست

او کوله بار عشق را تا کربلا بست

 

آن پور خیلا گشته نا پیدا ز چشمم

پیوسته  قلبم را فشرد، افزود دردم

 

هم جسم او هم روح او شد آسمانی

دنیا برایش تنگ بود شد لامکانی

 

آدین علی پاپی غیور ایل چهار لنگ

او که گلوی دشمنان افشرد با چنگ

 

لُرزاده ای همچون علی مردان نامی

ایران و ایرانی ز غیرت بود حامی

 

یادی کنم از لاله ی در خون نشسته

در راه عقبی او ز دنیایش گسسته

 

آری سعاده آن سعید نیک سیرت

او از درون پاک، هم برونش نیک صورت

 

دیگر حمید آن گوهر پاک پدر بود

ملا مجید مسجدی را او پسر بود

 

یوسف گله آن شیر پاک، آن نور دیده

با سرخوشی شهد شهادت سر کشیده

 

دیگر شهیدم از تبار کربلا بود

پورلطفی آن گردن فراز نینوا بود

 

او که غلام حضرت ابن علی بود

الحق که ایزد خون او را مشتری بود

 

آری به پایان آمد این دیباچه خون

دریا شد از خون جوانان رود جیحون

 

سیلاب شد بر دشمن این ملک تازید

دشمن به تار عنکبوتی دست یازید

 

سیلی خور مردان مرد حیدری شد

کفتار گونه در روی را مشتری شد

 

تا کس نباشد دست یازد مام میهن

صد مرد میدان بایدش همچون تهمتن

 


وبلاگ چمدان آبی

خاطره برادر رزمنده ، ( علی دُرچین ) از عملیات رمضان سال 1361

خاطره برادر رزمنده ، ( علی دُرچین ) از عملیات رمضان سال 1361

راوی خاطره : برادر رزمنده علی دُرچین

برای ثبت نام جهت شرکت در عملیات رمضان به مسجد حضرت امیرالمؤمنین(ع) دزفول خیابان نظامی بین شهید بهشتی و حافظ که دیوار به دیوار منزلمان بود مراجعه نمودم، مسئول مربوطه ضمن استقبال، اظهار داشت بایستی برگ رضایتنامه اعزام از خانواده داشته باشید.

به خانه آمده و به مادر جانم گفتم: مادر اجازه بفرما تا بنده نیز برای دفاع از دین و کشور به جبهه بروم.

مادر کمی ناراحت شد و پس از مکثی کوتاه ، گفت: پسرم خون شما که از دیگران رنگین تر نیست ، موافقم ، اما رضایت پدر را نیز باید بگیری که تشکر نمودم.

 عصر همانروز به پدر خوبم نیز موضوع اعزام را بیان نمودم و ایشان نیز مانند هر پدری از درون لرزید ، اما با خوش رویی فرمود بسلامت پسرم بروید و ان شاء الله بسلامت برگردید.

محل اعزام نیرو : دبیرستان امام خمینی دزفول

چند روز بعد حدوداً ۲۰ تیر ماه سال ۱۳۶۱ بهمراه تعداد نه  نفر (سه نفر از بچه های بسیج تهران، به اضافه برادران: عزیز خدمتی، حمید سبحانی(عراقی)، محمدرضا دگله، شهید: عبدالکریم حاج عوض زاده دزفولی، برادر آزاده: عباس نظری و اینجانب"علی دُرچین") از بچه های مسجد به ناحیه و سپس به جمع اعزامیهای آن روز دزفول و حومه که در دبیرستان امام خمینی جمع شده بودند پیوستیم که پس از توجیهات اولیه توسط فرماندهان بسیج ، به پادگان کرخه اعزام شدیم.

از راست به چپ : شهید عبدالکریم حاج عوض زاده - علی دُرچین - برادر آزاده، عباس نظری

به محض حضور در پادگان ضمن خوش آمدگویی فرماندهی پادگان و ضرورت  حضور سریع به منطقه عملیاتی جهت الحاق به گردانهای عمل کننده ، بلافاصله لباس و تجهیزات نظامی مربوطه را تحویل و ضمن برگزاری نماز مغرب و عشاء و شامی مختصر ، شب هنگام به اهواز اعزام شدیم.

حدوداً ساعت دوازده شب به مقر فرماندهی لشکر واقع در شرکت نورد اهواز رسیده ((پس از ده سال به استخدام همان شرکت در آمدم)) و پس از استراحت کوتاهی صبحگاهان به منطقه عملیاتی پاسگاه زید اعزام شدیم.

در بدو ورود 1361/4/21 بلافاصله فرماندهان لشکر شروع به تقسیم بندیهای نظامی ما نمودند . تیپ ،گردان ، گروهان ، دسته و تیم

گردان میثم به فرماندهی پاسدار آزاده: غلامعلی حداددزفولی

گروهان ..... به فرماندهی پاسدار شهید: احمد نونچی ​​​​​​​

فرمانده‌ی شهید، احمد نونچی

بنده شدم تک تیرانداز و کمک تیربارچی

پس از انجام یک دوره آموزش نظامی چند ساعته ، جهت انجام مرحله دوم عملیات رمضان به خط مقدم اعزام شدیم .

هوا گرم بود و بجای پوتین به ما کفش کتونی ورزشی داده بودن ، زمین منطقه عملیاتی پاسگاه زید ، منطقه ای کاملا مسطح رملی بدون حتی یک برجستگی طبیعی بود، پای ما که عرق کرده بود با خاکی که در کتونی رفته بود گل و سپس سخت شده و راه رفتن را بسیار دشوار میکرد.

گردان میثم در دو مرحله از عملیات رمضان شرکت داشت که متاسفانه بیش از هشتاد درصد گردان شهید، اسیر ، مفقودالاثر و یا مجروح شدند .

در مرحله اول گردان ما بصورت پشتیبانی عمل نمود. در مسیر رفت همینطور که بصورت خطی در حال حرکت بودیم ، نا خودآگاه خود را اولین نفر از گردان یافتم و جالب این بود که چند متر بیشتر با میدان مین فاصله نداشتیم ، از آنجا که بنده هیچ آشنایی به منطقه نداشتم بالاجبار ایست کامل نمودم ، فرمانده از پشت سر تذکر می داد حرکت کنید ، اما واقعاً نمی شد حرکت کرد ، چون جلوی ما میدان مین دشمن بود.

فرمانده گروهان به من رسید و گفت چرا حرکت نمی کنی ، پس کو فرمانده دسته ؟ بنده به ایشان عرض نمودم فرمانده جلوی ما میدان مینه ، ایشان گفت: خط دفاعی دشمن شکسته شده و شما از روی نوار سفیدی که روی زمین می بینی با احتیاط حرکت کن.

حرکت کرده و به پشت خاکریزهایی رسیدیم که کوتاه اما تو در تو و مملو از خودروهای زرهی دشمن بود.

متاسفانه همانند لشکرهای دیگر عمل کننده در خاکریزهای مثلثی عراق و انبوه خودروهای زرهی عراق زمین گیر شده و مجبور به عقب نشینی شده بودیم.

در همین مرحله که در خاکریزهای مثلثی (یک مثلث خاکریزی در مثلثی دیگر و همینطور تا چندین مثلث که مهندسی فوق به سبک اسرائیلیها طراحی شده بود)گیر افتادیم ، صدای فرماندهان عراقی که در محاصره بودند شنیده می شد که درخواست پشتیبانی می کردند.

در انتظار پشت خاکریز نشسته بودیم که ناگهان یک خودرو فرماندهی عراقی از دو سه متری ما عبور کرد و نمی دانست که در محاصره  ماست، اما فرمانده به ما گفت بچه ها شلیک نکنید و اگر نه محل ما مشخص و شروع به آتشباری می کنند.

به دستور فرماندهی نزدیکیهای صبح مجبور به عقب نشینی شده و الحمدالله بدون تلفات به مقر خود باز گشتیم.

دو الی سه روز در خط دوم (پشتیبانی) جهت بازسازی و بازپروری گردان زمان نیاز بود تا گردان آماده مرحله ای دیگر از عملیات رمضان شود.

اگر ذهن یاری کند بتاریخ 24/۴/1361 جهت مرحله بعد با کمپرسی هنگام گرگ و میش هوا به وقت غروب به پانصد متری خط مقدم که رسیدیم، عراق با مشاهده خودروهای تردد کننده در خط مقدم ، شروع به آتش باری سنگین با کاتیوشا ، توپ و خمپاره نمود.

هنوز هم وقتی آن لحظه سخت و رعب آور را به یاد می آورم که بایستی با تجهیزات کامل نظامی از کمپرسی در حال حرکت و از دیواره جک ۲ تا ۳ متری خود را بیرون انداخته و در زیر باران گلوله توپ و ترکش مسافتی ۵۰۰ متری را که همراه با صدای سوزش و ناله ترکش ها همراه گشته، در گوشم می پیچد را فراموش نتوانم کرد.

ساعت ۲۱ شب بود که فرماندهی به گردان ما که در این مرحله خط شکن بود فرمان حرکت و شکستن کمین و خط مقدم دشمن را صادر نمود. البته مقصد نهایی گردانهای لشکر حضرت ولیعصر(عج) کانال پرورش ماهی بود، که از خط مقدم ما تا آنجا حدودا ده کیلومتر مسافت بود.

ترسی غریزی سر تا پایم را فرا گرفته بود و با خود گفتم : دیگر دفتر سرنوشتت امشب شاید به خواست خدا بسته شود و از خدا طلب بخشش و مغفرت نمودم.

به خط کمین دشمن که رسیدیم ، تیربار دشمن شروع به شلیک رگباری و بدون مکث نمود، متاسفانه در همان لحظه نخست رزمندگان دو طرف بنده و نیز تعداد زیادی از عزیزان به شهادت رسیدند .

طوری تیربار دشمن تعبیه شده بود که همسطح زمین شلیک می شد (بصورت آب پاشی) و باعث زمین گیر شدن می شد و خودم نیز هنوز گرمای تیرهای رسام را حس می کنم که از جلوی سر و صورتم رد می شدند ، در آن لحظه تمام و کمال زندگی از جلوی چشمم مرور شد.

در این زمان سخت فرماندهی گروهان برادر شهید احمد نونچی که روحش شاد باد، به پا خاست و به بچه ها با صدای بلند می گفت همه بلند شوید و با هم شلیک کنید و اگر نه همه کشته خواهید شد.

هنوز هم نمی دانم چطور زیر آن آتش سنگین بلند شدیم ، با آر پی جی سنگر کمین و تیربار نابود و خط دشمن شکست، متاسفانه تیربارچی که بنده کمک او بودم در کنارم شهید شد.

پیشروی نیروها بسوی خطوط دیگر ادامه داشت ، در حال حرکت بودیم که ناگاه خود را تک و تنها در کنار تانکی عظیم و روشن یافتم، ترسیدم و در کنار خاکریزی که کنار تانک بود نشستم  و واقعاً خود را آماده مرگ یا اسارت کردم.

 آسمان منطقه عملیاتی را هواپیماهای عراقی با منورهای خوشه ایی (بصورت خوشه انگور) روشن می کردند که از این فرصت هم ما و هم دشمن سود می بردند.

چند دقیقه ای طول کشید تا صداهایی آشنا از دور به گوشم رسید ، هم خوشحال و هم ترس از شلیک نیروی خودی سرا پایم را فرا گرفته بود و با صدای بلند فریاد زدم : ژیان ، ژاله (رمزی بود که مطمئن شویم نیروها خودی است) چند نفر از گردانهای پشتیبانی به من رسیدند و با تعجب گفتند پس گردانتان کجاست؟ شما چرا تنهایی؟ و بنده ضمن شرح موضوع به فرمانده فوق گفتم تانک روشن است و نیز دیگر از این جلوتر فقط دشمن مستقر است، ضمن پیوستن به گردان فوق به سمت جلو حرکت کردیم.

در بین مسیر یک سرباز عراقی یکدفعه از لابلای خاکریز جلوی ما سبز شد ، با ترس و لرز و نشان دادن تمثال مبارک حضرت علی ابن ابیطالب(ع) پشت سر هم و بلند بلند می گفت انا مسلم ، انا شیعه ، دخیلک ، اما شب بود و اسیر را به یکی از رزمندگان جهت انتقال به عقب سپرده و به مسیر خود ادامه دادیم.

همینطور که در حال طی نمودن مسیر بودیم ناگهان بچه ها گفتند ماشین فرماندهی عراقی را بزنید ، که تعداد زیادی با تفنگ و آر پی جی شلیک کرده و ماشین فوق با خدمه منفجر شد.

از آنجا که عملیات رمضان در مساحت بزرگی در محورهای طلائیه، کوشک، جفیر، زید و شلمچه انجام شده بود ، عراق تقریبا صد در صد از نیروی مکانیزه زرهی و هواپیما بهره می برد ، به همین دلیل در هر محوری که شکست می خوردند برای فرار بایستی از گذرگاهای خاص که یکی از آنها همین کانال پرورش ماهی بود ، عبور میکردند.

لشکر حضرت ولی عصر(عج) خوب عمل کرده و بموقع خطوط دشمن را شکسته و به کانال فوق رسیدند.

وقتی به کانال فوق رسیدیم فرماندهان دستور دادند تا برای دفاع شروع به کندن و حفر سنگر تک نفره کنید تا در برابر پاتک دشمن مقاومت نماییم.

در همین حین یک تانک عراقی که به قصد فرار بسوی ما در حرکت بود متاسفانه تعدادی از بچه ها را زیر گرفت .

با فریاد بقیه بچه ها که مواظب باشید ... ما و تعداد دیگری از بچه ها که در مسیرش بودیم خود را عقب کشیده و با شلیک بچه ها تانک فوق منفجر شد.

در این مرحله از عملیات باز هم بعضی از لشکرها و تیپ ها بدلیل مقاومت عراقیها نتوانسته بودند به اهداف خود برسند و متاسفانه عملیات ناموفق بود.

نزدیکیهای صبح از فرماندهی دستور رسید که تا هوا روشن نشده  بسرعت نیروها باید به عقب برگردند.

بسیار خسته و تشنه بودیم که چشممان به فرمانده بزرگ عبدالحسین خضریان که سوار بر یک جیپ عراقی بود افتاد، ما را به عقب راهنمایی کرد از قضا مقداری نیز یخ و آب همراه داشت که به بچه ها توانی مضاعف داد.

از آنجا که هوا داشت روشن می شد و هنوز نتوانسته بودیم نماز صبح را بجا آوریم و از آنجا که پشت به قبله در حرکت بودیم بدون وضو در حالی نماز صبح را بجای آوردیم که بخاطر آن به جبهه آمده بودیم.

 به خط مقدم خود که از آنجا عملیات آغاز شده بود رسیدیم .

خط شلوغ بود و ما هم خسته، برای خود گوشه ای به استراحت پرداختم و به یکی از همرزمان سپردم که اگر خواستید جابجا شوید مرا خبر کنید. عراق شروع به بمباران و بخصوص پرتاب توپ و خمپاره زمانی کرده بود ، با صدای انفجاری از خواب پریدم و نظرم به اطراف افتاد ، هیچ نیروی نبود ، به روی خاکریز رفتم که دیدم عراق دارد بسمت ما می آید و به پشت سر خود نگاه کردم و دیدم بچه های ما نزدیک به دو کیلومتری دور شده اند ، هر چه توان داشتم با سرعت زیاد بسمت نیروهای خودی دویدم.

هیچ خبری از گردان خود نداشتم حتی بین این همه رزمنده حتی یکی از دوستان را نیافتم.

به دژ پاسگاه زید که مقرمان بود رسیدم به هر سنگری که نگاهم می افتاد ، تنم می لرزید ، در هر سنگری که قبل از عملیات هفت الی هشت نفر حضور داشتن حالا یکی دو نفر غمگین و سر بر زانو نشسته بودند. از سنگر ما نیز فقط سه نفر را یافتم.

فردای آنروز از رادیو دزفول جهت تهیه گزارش از رزمندگان دزفولی به گردان ما مراجعه نمودند ، اما متاسفانه بدلیل اینکه سنگر ما در آخر معبر قرار داشت ، موفق به مصاحبه با ما نشده و همین شد که پس از برگشت به دزفول و حضور در واحد بسیج که آن زمان پشت مرکز بهداشت بود ، نام خود را در لیست مفقودالاثرهای عملیات رمضان یافتم.

تعداد زیادی از دوستان خوبم در آن عملیات شهید و تعدادی نیز به اسارت در آمدند.

راهشان و یادشان جاویدان باد.

از یک گردان فقط اتوبوسی که نصف و نیمه مسافر داشت به دزفول برگشتیم.

 

راوی : علی دَرچین

بچه های گردان میثم در عملیات رمضان

بچه های گردان میثم در عملیات رمضان

نیروهای بسیجی مسجد امیرالمومنین(ع)

نیروهای بسیجی مسجد امیرالمومنین(ع)

 

منبع : وبلاگ چمدان آبی

از راست به چپ :

راوی : علی دُرچین

مدیر وبلاگ : محمدحسین دُرچین

اسامی 72 تن شهدای حزب جمهوری اسلامی در سرچشمه تهران   هفتم تیرماه 1360

اسامی 72 تن شهدای حزب جمهوری اسلامی در سرچشمه تهران

 هفتم تیرماه 1360

🌷 آیت الله دکتر سیدمحمدحسین بهشتی

🌷حجت الاسلام سیدکاظم موسوی

🌷حجت الاسلام غلامحسین حقانی

🌷حجت الاسلام محمدعلی حیدری

🌷حجت الاسلام عمادالدین کریمی

🌷حجت الاسلام سیدمحمدتقی حسینی طباطبائی

🌷حجت الاسلام محمد منتظری

🌷حجت الاسلام قاسم صادقی

🌷حجت‌الاسلام ‌غلامرضا دانش آشتیانی

🌷حجت الاسلام سیدمحمدکاظم دانش

🌷حجت الاسلام سید فخرالدین رحیمی

🌷حجت الاسلام محمدحسن طیبی

🌷حجت الاسلام محمدحسین صادقی

🌷حجت الاسلام عبدالوهاب قاسمی

🌷حجت‌الاسلام ‌سیدنورالله ‌طباطبایی نژاد

🌷حجت الاسلام علی هاشمی سنجانی

🌷حجت الاسلام عبدالحسین اکبری مازندرانی

🌷حجت الاسلام علی اکبر اژه ای

🌷حجت الاسلام حسین سعادتی

🌷حجت الاسلام سیدمحمد موسوی فر

🌷علیرضا چراغ زاده دزفولی

🌷سیدمحمدباقر حسینی لواسانی

🌷سیدرضا پاک نژاد

🌷مهدی حاجیان مقدم

🌷 حسن عباسپور

🌷 حسین اکبری

🌷عباس شاهوی

🌷موسی کلانتری

🌷حبیب الله مهمانچی

🌷علی اکبر سلیمی جهرمی

🌷حبیب الله مالکی

🌷حسن عضدی

🌷ایرج شهسواری

🌷محمد رواقی

🌷علی اکبر فلاح شورشانی

🌷مهدی امین زاده

🌷جواد سرحدی

🌷محمدعلی فیاض بخش

🌷محمود قندی

🌷محمود تفویضی زواره

🌷جواد اسدالله زاده

🌷هاشم جعفری معیری

🌷علی مجیدی

🌷غلامعلی معتمدی

🌷محمدصادق اسلامی

🌷جهانبخش حمزه نژاد ارشاد

🌷عباسعلی ناطق نوری

🌷شمس الدین حسینی نائینی

🌷عبدالحمید دیالمه

🌷سیف الله عبدالکریمی

🌷محمدجواد شرافت

🌷رحمان استکی

🌷مهدی نصیری لاری

🌷علی اکبر دهقان

🌷عباس حیدری

🌷میربهزاد شهریاری

🌷جواد مالکی

🌷 هادی امینی

🌷رضا ترابی

🌷محمد پورولی

🌷علی درخشان

🌷حسن بخشایش

🌷حسن اجاره دار

🌷محمد خوش زبان

🌷توحید رزمجومین

🌷حسن محمدعینی

🌷علی اصغر آقازمانی

🌷محسن اکبرمولایی

🌷حبیب الله مهدی زاده طالعی

🌷محمود بالاگر

🌷جواد سرافراز

🌷عباس ابراهیمیان

 

وبلاگ : چمدان آبی(محمدحسین درچین)

یا لَثاراتِ الحُسین- اَمِّت اَمِّت

یا لَثاراتِ الحُسین- اَمِّت اَمِّت

سالگرد شهادت شهید بهمن دُرولی و یارانش گرامی باد.

 

باز هم یزله و شور و اشتیاق بسیجی های گردان بلال و باز هم حضور علمدار شعاردادن یعنی شهید بهمن دُرولی،

در میان جمعیت زیاد بچه ها بهمن چه پرشور گفت : گوش دهید گوش دهید و بشنوید برادران معنی این شعار اینست که :  ای خون خواهان حسین بکُشید ، بکُشید- پس همه با همدیگر جواب دهید ... .

یا لَثاراتِ الحُسین- اَمِّت امِّت 

یا َلثاراتِ الحُسین- اَمِّت امِّت

شعارهای حماسی رزمی از شهید بهمن دُرولی

 

یا لَثاراتِ الحُسین- اَمِّت امِّت  * یا لَثاراتِ الحُسین- اَمِّت امِّت)

ای کسانی که برای طلب خونخواهی حسین بر خواسته اید ، بمیرانید

ای خون خواهان حسین   بکشید  ،  بکشید ) بمیرانید ،  بمیرانید )

یا انصارالحسین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

بگذر از میدان مین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

بُگشا رگبار بر کمین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

قاتلوا فتنه وکین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

محوکن جیش(لشکر) یزید- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

بازگیر خون حسین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

شِمر را رسوا کنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

همچو محمود و حمید امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

(شهید محمود دوستانی)*( شهید حمیدکیانی)

چون غیاثی و نبی- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

(شهید حسین غیاثی)* (شهید نبی پور هدایت(6) )

آبی و خاکی رویم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

با آرپی جی ها زنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

با تیربار حمله بَریم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

یا انصارالحسین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

سنگر منهدم کنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

خط دشمن بشکنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

خصم را رسوا کنیم- امّت امَت* یالثارات الحسین- امّت امَت

یالثارات الحسین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

یا انصارالحسین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

قاتلوا فتنه وکین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

محوکن جیش یزید- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

باز گیر خون حسین - امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

یا جیش(لشکر) روح الله- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

کربلا احیا کنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

قتلگاه بر پا کنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

شِمر را رسوا کنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

جنگ را پیروز کنیم- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

یا لثارات الحسین- امّت امَت* یا لثارات الحسین- امّت امَت

 

این یزله توسط محمدحسین درچین نویسنده کتاب یزله در سال 1365 صدابرداری شده است

وبلاگ چمدان آبی

حاج محمود کرمی فر (کتابفروش نام آشنا و معروف دزفول)

حاج محمود کرمی فر (کتابفروش نام آشنا و معروف دزفول)

محمدحسین دُرچین :

 

حاج محمود کرمی فر(کرم نخودی) همسر حاجیه خانم مرحومه حمیده معرف زاده و شوهر خاله بنده،  از پیشکسوتان اداره پُست دزفول و مردی اهل دل و تهجد و شب زنده داری بود وی مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و از بنیانگذاران هیئت عزاداران مسجد حضرت زینب(س) بود، نمازهایش بخصوص نماز صبح را همیشه به جماعت اقامه میکرد. حاج محمود پس از بازنشستگی با توجه به علاقه ای که به فرهنگ کتابخوانی داشت شروع به فروش کتب دینی، علمی و بخصوص کودکان پرداخت در دهه 60 و 70 محل فروش کتاب را بطور سیار در کنار مزار شهیدان شهیدآباد قطعه یک انتخاب کرده بود لذا کسانی که وارد شهیدآباد می شدند با چهره خندان مردی کتابفروش برخورد می کردند و البته روزهای جمعه هم درب مصلای جمعه دزفول کتابهایش را در معرض دید نمازگزاران می گذاشت و در طول هفته هم یا در کنار داروخانه دکتر جوهر خیابان طالقانی بود و یا روبروی مسجد علی ابن ابی طالب(ع) میاندره خیابان امام خمینی به کتابفروشی مشغول بود وی مقید بود که کتاب و کتابخوانی را باید در شهر و خصوص میان کودکان ترویج کند از این جهت بود که شب و روز اندیشه اش کتاب بود وی به شهدا عشق می ورزید و زبانش همیشه ذکر الهی بود حاج محمود کرم وصیت کرده بود نمازش را حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ محمد صالحی انصاری اقامه نماید. پیکر پاک و مطهر حاج محمود کرمی فر روز یکشنبه 9 خرداد ماه 1400 در شهیدآباد دزفول تشییع و به خاک سپرده شد.        

روحش شاد و با شهدا همنشین باد  

 

 

پیرمرد خندان کتاب فروش

به بهانه فوت حاج محمود کرمی فر، نوستالوژی دوران کودکی ام

 

علی موجودی :

 

خیلی پیر شده بود. خیلی. از فرزی و زبر و زرنگی اش چیزی نمانده بود. یک مشت کتاب کودکانه توی دستش خیابان های شهر را می رفت و می آمد و با همان زبان شیرینش کتاب ها را  به کودکان نشان می داد.

خیلی ها گمانشان این بود که او فقیر است و از بابت نداری اش کتاب می فروشد. اما من قصه اش را بهتر از هر کسی می دانستم. من او را خوب می شناختم. از سال ها پیش. از دوران کودکی ام. اینکه او عاشق کتاب است. خصوصاً کتاب های کودکان. دوست دارد بچه ها کتاب بخوانند و برای همین بود که گاهی کتاب ها را رایگان هم می داد دست بچه ها.

گاهی تا نیمه های شب هم او را می دیم که در خیابان با کتاب هایش قدم می زند. گاهی می نشست درب داروخانه ی جوهر و آنجا کتاب هایش را به بچه ها نشان می داد.

همیشه دیدن او مرا می برد به سال های کودکی ام! به آن روزهایی که همه ی هم سن و سالانم، در نهایت کم داشتن ها و گاه نداشتن ها خوش بودیم.

خوشی هایی که چقدر ساده و ارزان به دست می آمد. خوشی هایی که جریان داشت در شریان های زیستنمان. خوشی هایی که این روزها، در اوج آرامش شیشه ای و لابلای این همه داشتن های متفاوت و متعدد،  به نجومی ترین قیمت ها هم حاصل نمی شود و اگر باشد هم خداییش نقش و نگاری بیشتر نیست.

خوشی هایی که امروز تشنه ی داشتن ثانیه هایی از آن هستیم و حسرت نداشتنش حتی در متن زندگی های رنگارنگ و مصرف گرا و  پر از تَکلُف امروز مان، چنگ روی دلمان می کشد و گاه بغض می کنیم و گاه در خلوت از شرمندگی بغضمان در می آییم.

دیدن «حاج محمود کرمی فر» با آن قامت خمیده اش و آن لبخند شیرین مرا می برد به عصرهای پنجشنبه شهیدآباد و بساط کتابفروشی حاج محمود کنج قطعه ۱.

یکی از انگیزه های شهیدآباد رفتنم علاوه بر خوراکی های بی بی و دایه و سایر مادران شهدا که از بین آن «علاگه های قرمز » بیرون می آوردند و روی روقبری های شهدایشان می گذاشتند، کتاب خریدن از حاج محمود بود.

بابا، گاهی راحت و بدون مقاومت کتاب می خرید و گاهی با گریه و التماس. اما یادم هست که هر هفته کتاب خریدن توی شاخش بود و هر بار خود حاج محمود با لبخند یک کتاب بر می داشت و پیشنهاد می داد که آن را بخریم.

یادش بخیر. چه شادی های ساده ای داشتیم. چه خوشی های دائمی !

اینقدر تلاش کردیم تا به آرزوهایمان برسیم و امروز که بسیاری از آرزوهایمان خاطره شده است برایمان، دلتنگ شده ایم برای یک لحظه از آن خوشی های کودکی مان.

یادش بخیر که چه ارزان می شد خندید و خنداند. می شد شاد بود و شادابی را تکثیر کرد.

و امروز خبردار شدم که حاج محمود، آن پیرمرد خندان کتابفروش هم رفت.

و من دوباره رفتم به دوران کودکی هایم و به عصرهای پنج شنبه شهیدآباد و بهانه گرفتن پیش بابا برای خریدن کتاب و بعد لبخند شیرین حاج محمود و بعد خنده ی من که صاحب یک کتاب جدید شده بودم.

همه ی هم سن و سالهای من که آن دوران پایشان به شهیدآباد باز شده باشد، حتما آن پیرمرد خندان کتابفروش را یادشان هست. 

و حالا که گه گاهی یادم پر می کشد به آن روزها ، مدام  ابر حسرت سایه می اندازد روی سرم  و با خودم می گویم  آن روزها و با آن همه سختی ، آن همه خوش بودیم و طراوت از سر و رویمان می بارید! با آن همه کم و کسری ها . . .

و چرا  امروز خودمان و  فرزندانمان کمتر می توانیم شیرینی آن خوشی های دنباله دار و ارزان کودکی را مزمزه کنیم، با این همه امکانات و تکنولوژی های گران قیمتی که دور و برمان ریخته است.

یک کتاب شور و شادی یک هفته مان را ردیف می کرد. یک هفته خوش بودیم با قصه اش ، با نقاشی اش و یا با رنگ کردنش اگر از کتاب های رنگ آمیزی بود.

و حالا می فهمم که آن همه شادی و خوشی را در عین کم و کسری ها مدیون چه کسانی بودیم. مدیون پدرها و مادرها ! مدیون روزگاری که بر آدم ها می گذشت و مدیون آدم هایی که در آن روزها نفس می کشیدند و امروز یا نیستند و یا عوض شده اند.

مدیون نوع نگاه آدم ها به زندگی. به خدا. به رزاقیت خدا.  مدیون تعریف آدم ها از لذت، از خوشی ، از خوشبختی! مدیون سادگی و سبک باری.

و همین است که این روزها با این زندگی هایی که برای خود ساخته ایم ، دلتنگ آن سادگی و خوشی های طعم دار روزگار پیشیم.

با اینکه کودک بودیم، می فهمیدیم و ادراک می کردیم و می آموختیم که  در سادگی و دل نبستن های مکرر می توان خوش بود و می آموختیم که داشتن خدا می تواند جایگزین همه ی نداشته هایمان باشد و خدای کودکی چقدر خدای مهربانی بود و نزدیک و احساس کردنی. چقدر راحت می شد با او حرف زد و چه زود ما را به آرزوهایمان می رساند.

آرزوهای کوچکی مثل رسیدن به یکی از کتاب های کودکانه پیرمرد کتابفروش.

من که دیگر از این همه روزمره گی هایی که طعم آب می دهد، خسته شده ام. دلتنگ طعم شیرین خوشی های ساده و کودکی ام هستم!  دلتنگ خدای کودکی ام!

من خدای کودکی ام را می خواهم!  من خدای کودکی ام را گم کرده ام. کنار همان بساط پیرمرد خندان کتابفروش توی شهیدآباد.

نه! نه! او هست. همانجا که بود! همانجا که هست! همانجا که حالا پیرمرد خندان کتابفروش هم آنجاست.

من گم شده ام. یکی بیاید مرا پیدا کند.

 

 

گفتگو با اسیرِ یارِ مهربان

پیرمرد کتاب ‌فروش

 

گفتگو : مریم امیدیان(رسانه دزفول امروز)

 

نمی دانم شاید در روزگاری که مردم حسابی گرفتار زندگی ماشینی خود شده اند این همه ذوق و شوق و علاقه عجیب باشد آن هم در کشوری که سرانه مطالعه اش در روز حدود یک ساعت است ولی در بحبوحه و شلوغی این شهر مردی هست که با وجود کهولت سن و پیری دست از خدمت به مردم بر نمی دارد.

دزفول امروز: می گفتند در شهر پیرمردی ریش سفید است که شب و روز نمی شناسد، گاهی با دوچرخه و گاهی پیاده خیابان های شهر را می پیماید و به همه جا می رود فقط به خاطر اینکه مردم را با کتاب آشنا کند. راه می رود و راه می رود و کتاب می فروشد. خسته هم نمی شود و سال های سال است که مشغول این کار است.

شبی از شب های سرد زمستان وقتی که خیابان ها کم کم خلوت می شد و مردم به خانه هایشان بر می گشتند در حال عبور از یک پیاده رو بودم که او را دیدم. چند کتاب داستان کودک در دست داشت و منتظر فروششان بود. مشتاقانه پیش رفتم و بدون مقدمه با او وارد صحبت شدم.

«محمود کرم نخودی» یکی از اهالی خوب شهرمان می گوید: «من عاشق کتاب که نه من اسیر کتاب هستم! به این حرفه علاقه دارم و بیش از ۳۰سال هست که به این کار مشغولم. بعضی ها فکر می کنند من نیازمندم در صورتی که من کارمند بازنشسته ی دولتم و فقط به خاطر علاقه و خدمت به مردم دست به این کار زدم».

شاید تصورش سخت باشد ولی عمو محمود پیرمرد خوب شهرمان ساعت ها در خیابان قدم می زند و راه می رود فقط برای اینکه مردم را به کتاب خواندن تشویق کند. می خندد و می گوید: «من کتابفروشی سیار هستم، به همه جا می روم». حرف هایش آنجایی جالب تر شد که گفت: «کنار کتاب هایم می خوابم و وقتی سرم را به روی آنها می گذارم خواب های خوب می بینم!» دلش می خواست مردم پیشرفت کنند و به سطح معلومتشان افزوده شود. برای تمام سنین هم کتاب با موضوعات مختلف داشت.

حسابی سرگرم صحبت شده بودیم که کودکی با در دست داشتن یک ۱۰۰۰تومانی از او یک کتاب خواست. عمو محمود آنقدر ذوق داشت که می خواست بدون دریافت پول کتاب را به کودک بدهد. می گفت: «عیبی نداره، بزار خوشحال بشه».

راستی عمو محمود اهل ورزش هم بود. می گفت: «از جوانی ورزش می کنم پیاده روی هم دارم». نمی دانم شاید اگر من چند قدم به جای او راه می رفتم خسته می شدم اما عجیب بود که او خسته نمی شد و به قول خودش همه جا دور می خورد. ارادتش به عمه ی سادات حضرت زینب (سلام الله علیها) هم جالب بود، کتابفروشی سیار عمو محمود به نام حضرت زینب(س) بود و می گوید از تهران کتاب ها را به نام کتاب فروشی حضرت زینب(س) برایم می فرستند.

خلاصه مرد اهل دین و ادب ما اشتیاق زیادی به دانش و یادگیری داشت و صد حیف که ما آنقدر غرق این زندگی آهنین شدیم که از یار مهربان غافلیم و پندهایش را نمی خوانیم که اگر این گونه بود و انس ما با کتاب بیشتر می شد، شاید خیلی از آسیب های اجتماعی و اخلاقیمان را برطرف می کرد.

 

 

 

خاطراتی از حاج محمود کرمی فر(کتابفروش نام آشنای شهر)

 

راوی حکایت مداح اهل البیت(ع) : کربلایی حسن عسکری

(1) یادش بخیر ، هیچ وقت یادم نمی رود که یکی از شبها در عالم خواب امام حسین (ع) فرمودند: می خواهم هدیه ای به شما بدهم.

 خیلی خوشحال شدم فردای آن شب عبورم به اندیمشک افتاد پیرمردی را دیدم که کتابهایش را از اتوبوسی که از شهر قم آمده بود کنارخیابان پیاده کرده بود.

 در تابستانی که هوا بسیارگرم بود آن هم نزدیک ظهر، درحالی که تمام صورت و لباسهایش خیس از عرق شده بود به هرماشینی که دست بلند می کرد برایش نمی ایستادند.

 تا آن منظره رادیدم پیش خودم گفتم این پیرمرد هرکجا که می خواهد برود بخاطرامام حسین (ع) فی سبیل الله باید برسونمش.

 وقتی مقابلش رسیدم، ایستادم. گفت:

 آقای راننده کجاتشریف می برید گفتم هر کجا شما می خواهید تشریف ببرید

دیدم از خوشحالی قطرات اشکش سرازیر شد کتابهایش را با هر زحمتی بود تو ماشینم گذاشتم از اندیمشک تا دزفول مرتب برایم دعا می کرد

 وقتی در محل مورد نظرش پیاده اش کردم گفت:

 می خواهم از طرف امام حسین (ع) هدیه ای به شما بدهم

 در حالی که خواب شب گذشته ام به یادم می آمد اشکم روی صورتم سرازیر شد هدیه را که تحویلم داد دیدم کتابی  بود بنام (مقتل سالار شهیدان) که امام حسین (ع) برایم در نظر گرفته بود

 جریان خوابم را برایش تعریف کردم با آن لباسهای خیس از عرقش همدیگر را در آغوش گرفتیم و بسیار برای همدیگر دعاکردیم.

 خداوند روحش را با اهل البیت (ع) محشور بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد(ص)

 

 

(2) آری روزگار می گذرد و جریان زندگی استمرار دارد اما خاطرات این جریان و استمرار برجای می مانند و تو دوست داری همچنان این قسمت از متن زندگی برجا بماند.

حاج محمود کرمی فر را همه کودکان و نوجوانان بعد از انقلاب  با کتاب‌هایش می شناختند، معرفی نمی‌خواست، کتاب هایش بر خورجین موتور گازیش و این اواخر دوچرخه اش معرف او بود، بعد از انقلاب درِ  ورودی همه اجتماعات از نماز جمعه، سبز قبا، بیمارستان افشار، مسیر راهپیمایی 22 بهمن، بهشت علی و شهید آباد این مرد سفید موی زبر و زرنگ را می دیدی که یکراست میرفت سراغ بچه ها. اغلب کتاب‌ها را نیز خودش خوانده بود چرا که آنها را برگ میزد و خلاصه ای از آنرا با نقاشی هایش برایت تعریف می‌کرد. بعدها ما سنمان بیشتر شد و او پیرتر و این اواخر روبروی داروخانه جوهر او را می یافتیم اما همیشه خندان بود و این روزها کم رمق ، اگر کتابی می خریدی خوشحال می شد و اگر کتابی هم نمی خریدی چندان ناراحت نمی شد. یک شهر با این مرد خدا زندگی و بزرگ شده بودند و اینک او رهسپار سفری طولانی شده است و ما مانده ایم و خاطرات آن روزها........

 کاش می شد با همت مسئولین فرهنگی شهر تندیس این مرد فرهنگ و ادب را بر ورودی کتابخانه شهر بنا نهند تا خاطره آن پیرمرد دوست داشتنی هرگز فراموش نشودراوی: وفایی

 

 

(3) حقیر با این بزرگوار از دوران کودکیم آشنایی دارم، (دهه ۵۰ ) از آن زمان که قبوض تلفن های مردم را از طرف اداره پست به مردم تحویل می داد، این بزرگوار تا آن زمان که از لحاظ جسمانی شرایط بهتری داشت و امکان سوار شدن موتور (وسپا و سپس هوندا)برایش فراهم بود حتماً قبل از اذان صبح در مساجدی که اقامه نماز جماعت داشتند حاضر می شد و بسیار به نماز جماعت صبح در مسجد اهمیت می داد و مهمتر این که اگر کسی تمایل نشان می داد ایشان خود را مکلف می دانست و حتماً زمانی زودتر از منزل خارج می شد که آن فرد را هم با خود برای اقامه نماز جماعت صبح ببرد ، فاصله مکانی منزل آن فرد هم اهمیتی نداشت آن مرحوم بر خود واجب می دانست که او را از فیض نماز جماعت صبح برخوردار کند.

خدایش بیامرزد

 

 (4) خداوند رحمت کند حاج محمود را سالها پیش قبل از آنکه هنوز بنایی از  مسجد حضرت زینب (س) باشد حاج محمود هم جلسه قرائت قرآن و هم اقامه عزاداری برای امام حسین(ع) را در مغاره ایی در روبروی گاراژ سبزی فروشان واقع در جنوب خیابان امام خمینی (ره) بر پا می کرد  و خود را وقف کرده بود که شهید سیدرضا پورموسوی و شهید محمدحسن دوبری (مفتح زاده) در دامن آن جلسات رشد و نمو کردن .

الهی نور و رحمت الهی نصیب آن بزرگ مرد باد.      راوی: مفتح زاده(دوبری)

 

 

(5) خدا رحمتش کند، یک شهر باهاش خاطره دارند، دعای خیر یک شهر بدرقه راهش خواهد بود، مخصوصا کتابفروشی که در شهیدآباد همه بچه های ما به اسم بابا کتابفروش می شناختنش.

روحش شاد و قرین رحمت حق. ان شاالله

 

 

(6) راوی : عبدالمجید خامسی

(((بسم‌ الله الرحمن الرحیم)))

خاطره ای شیرین و درس آموز:

 

مردان خدا پرده ی پندار دریدند

یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

همت طلب از باطن پیران سحرخیز

زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند

 

نقل خاطره ای درس آموز از کتاب فروش (دوره گرد) پاک سیرت(کارمندصدیق بازنشسته مخابرات) هم‌ ولایتی شیخ  مرتضی انصاری اعلی الله مقامه الشریف- دزفول

مردان خدا در دنیا مادی گمنامند و خاموشند و بی نشان که (نوعا) پس از پرواز از عالم خاکی است که پاکی، حقانیت ، نقطه کور و اسرار ناپیدای وجودیشان برای خاک نشینان وابسته و دل بسته به خاک ناپایدار ناسوت عیان وآشکار میگردد،اصولا مردان خاموش خدایی(ای بسا درعین اُمی بودن) متخلق به ویژگی های بارزی هستند که جنبه عمومی ندارد بدیهی است که کسب چنین مقام و موقعیت معنوی بدون هزینه هرگز نشاید مگر قرارگرفتن جز با-هزینه کردن- در بوته آزمایشات الهی ،عبور از دالان سخت و دشوار ابتلائات دنیای خاکی،به ویژه، به ویژه پاک بودن( بخوانیدپاک کردن) بطن و بطون از هرگونه رجس و ناپاکی(حرام) ،منور کردن روح و روان، افکار وافعال خویش به نور قرآن ،به نور معنویت ،به زلالی و صداقت، به مشی سخاوت و قناعت(صورت مردان چو خواهی سیرت مردان گزین)..البته این تصور وجود دارد که بر فرض هویدا شدن نمادی ،علائمی از نشانه های مردان  خدا بر فرد یا افرادی (عادی) جامعه هرگز به معنای فهم و درک و کسب آن نشان و علائم نخواهد بود چرا که در آن صورت، گمنامی، زیباسیرتی مردان خوش فرجام، معنوی مرام معنا و قدر و قیمت نازل تری به خود میگرفت و چه بسا بی رنگی......علی ایهاالتقدیر

 

خواهر مومنه ای از سر بی تکلفی نقل میکند

(درسالهای نه چندان دور) به لحاظ علاقه شدیدی که به مادر بزرگ خود داشتم به رسم عرف معمول و به حکم‌ وظیفه، غالبا روزهای پنجشنبه سر مزار وی حاضر می شدم و آیاتی چند از کلام الله مجید، ادعیه ای ، ذکرفاتحه و صلواتی به روح پاک ایشان هدیه میکردم... تا اینکه  در یکی از پنجشنبه های (گرم تابستان) بعد از فارغ شدن از انجام مستحبات ماثوره به جدِ لکن توام با شوخی و مزاح خطاب به مادر بزرگ گفتم، مادر من که همیشه سر مزارتان حاضر میشوم و با ذکری، دعایی، فاتحه ای روح پاک شما را شاد و مسرور می نمایم شما نمی خواهید هبه ای، هدیه ای به نوه خود برسانید..

راوی ادامه می دهد که بعد از ترک مزار مادر بزرگ دیدم یک پیرمردی که(هر پنجشنبه ها بساط کتاب و کتابفروشی درگلزار شهدای شهید آباد پهن میکرد) مرا صدا زد، وقتی به سمت وی رفتم کتاب ادعیه ای به سوی من دراز کرد و قبل از آنکه دست او را رد کنم کتاب را از او گرفتم، بعد هم گفتم  پدرجان قیمت کتاب چند میشود؟ (زمانی برق شادی همراه با تعجب ازچهره ام پرید) که در پاسخی توام با لبخندی ملیح(۱) گفتند دخترم هدیه است!!!  وجهی هم دریافت نکردند، منتهی غرض از نقل این خاطره می تواند ناظر به باور و عقیده راوی محترمه می باشد که وی با این تصور و احتمال که چه بسا در این میان به نحوی از انحاء ارتباطی معنوی، ارتباطی پاک قلبی(۲) موجب گردیده که مادر بزرگ مرا به آن پیرمرد پاک وساده و روشن‌ ضمیر حوالت داده باشد و آن بنده خوب  خدای این اتفاق معنوی، پیرغلام، ذاکر و مداح اهل بیت (سلام الله علهیم اجمعین) کسی نبود جز مرحوم مغفور جنت مکان، خلد آشیان حاج ملا محمود کرمی فر(رحمت الله علیهم)که در روز شنبه مورخه هشتم خرداد ۱۴۰۰برابر با ۱۷شوال ۱۴۴۲ روح پاکش به ملکوت اعلی پرکشید و در اعلی علیین منزل و  ماواُ گزید.

روح پاک آن غلام درگاه عقیله بنی هاشم (زینب کبری)(۳) 

همواره قرین رحمت ،مغفرت ورضوان الهی باد- ان شاالله

۱۸خرداد ۱۴۰۰برابربا ۲۷شوال ۱۴۴۲

نگارنده: عبدالمجید خامسی

========================

۱- نگارنده که از اوایل دهه پنجاه با ایشان محشور بوده همواره شاهد لبخندی ملیح توام به چند تکیه کلام(مزاح) و نیز دعای خیر(لطیفی)وی بودند. 

۲- نقل این خاطره و نسبت دادن به آن پیرمرد زیبا سیرت به معنای کسب شان و جایگاه رفیع و معنوی کاذب(معاذالله)شائبه کشف و کرامات از آن زنده یاد نخواهد بود.

۳-به اتفاق اخوی مرحوم شان که وی نیز درکسوت مداح و ذاکر اهل بیت بودند در اوایل دهه پنجاه هیئت زنجیر زنی حضرت زینب (س)(صحرابدر مغربی) را در جنوب دزفول راه اندازی و فعال نمودند.

 

 

 

منبع : وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین درچین)

دزفول ، دژی محکم در بارش گلوله و موشک(مصاحیه خبرگزاری صدا و سیما)

دزفول ، دژی محکم در بارش گلوله و موشک

مصاحبه خبرگزاری صدا و سیما 

 

مردم مقاوم دزفول در مقابل موشک باران بی‌رحمانه دشمن برای دفاع از تمامیت ارضی و انقلاب اسلامی ، هشت سال جانانه ایستادند و دو هزار و ۶۰۰ شهید تقدیم اسلام کردند .

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان ؛  مردم شهر ، خسته از کار روزانه سر بر بالش گذاشته بودند .

شهر به خاطر وضعیت جنگی در خاموشی مطلق بسر می‌برد هیچ  لامپ و چراغی هم روشن نبود حتی اگر ماشین و یا موتوری چراغش را اتفاقی روشن می‌کرد هر کس او را می‌دید با صدای بلند به او می‌گفت: خاموش؟! خاموش!

مردم می‌گفتند: اگر هواپیما‌های عراقی حتی سوسوی نوری را ببیند ، آنجا را بمباران می‌کنند.

مردم شهر دزفول هم بعضی‌ها در حوالی شهر حواسشون به شهرشون بود، بعضی‌ها هم در (شوادون=اصطلاحی دزفولی) حدود ده، پانزده متر زیر زمین در حال استراحت بودند، بسیجی‌های شهر هم برخی گشت و نگهبانی می‌دادند بعضی ها هم خسته از کار در پایگاه‌های بسیج، رفته بودند کمی استراحت کنند  .

از گلدسته جامع تا دسته گل نجفیه

من هم درمسجد جامع پاس بخش شب بودم؛ که ناگهان صدای مهیبی، همراه با نوری قوی شهر را لرزاند و روشن کرد.

آن‌هایی که تازه خوابیده بودند با وحشت از خواب بیدار شدند ما هم طبق معمول رفتیم پشت بام مسجد جامع که ببینیم چه خبر است  چیزی مشخص نبود .

 از پله‌های مناره‌ی مسجد به بالای گلدسته‌های مسجد جامع دزفول رفتیم اطراف را نگاه کردیم در سمت شرق یعنی مسیر خیابان طالقانی دیدیم که شعله‌ها و گلوله‌های آتشینی به آسمان پرتاب می‌شوند  نمی‌دانستیم چه شده است. آیا عراق شهر را گرفته است؟

آیا شهر در حال سقوط است؟ آیا عراق موشک زده است؟

با خود می‌گفتیم اگر عراق شهر را گرفته است پس چرا از سمت شرق.

اگر موشک زده است  پس این گلوله‌های آتشینی که ده‌ها متر به آسمان پرتاب می‌شود چیست؟

از مسجد بیرون آمدیم، میدان امام خمینی را دور زدیم در مسیر خیابان طالقانی  رفتیم به طرف شرق دزفول،   نزدیکی مسجد نجفیه رسیدیم آنجا غوغایی بود، بوی آتش و باروت، صدای شیون وضجه ، صدای ماشین آتش نشانی، صدای کمک کن ، کمک کنِ مردم.

سؤال کردیم چی شده؟ گفتند: موشک به پشت مسجد نجفیه و به کامیونی که پر از کپسول‌های گاز بوده اصابت کرده، دقیقاً پشت  دیواری که بچه‌های بسیج مسجد خوابیده اند و الان هم امکان کمک رسانی به آنان نیست.

اینجا بود که دریافتیم آن گلوله‌های آتشینی که از روی گلدسته‌های مسجد جامع  آن‌ها را می‌دیدیم که بسوی آسمان پرتاب می‌شوند همانا کپسول ها‌ی گاز بوده اند.

واقعاً راهی برای نجات بسیجیان نبود بالاخره با کمک مردم و آتش نشانی  گلوله ها‌ی آتشین تمام  شد و آنچه که نباید می‌شد، شد .  نتیجه‌ی این عمل وحشیانه‌ی رژیم صدام پرپر شدن  ۱۳ گل در مسجد نجفیه دزفول بود که مظلومانه جان سپردند و به فیض شهادت نایل آمدند.

این جملات بخشی از روایت محمد حسین درچین نویسنده، گوینده، تهیه کننده و گزارشگر رادیو دزفول است .

 

وی که  ۴۰ سال در رادیو دزفول حضور فعال  داشت ،جانباز و رزمنده ۸ سال دفاع مقدس هم می باشد و روزهای گلوله و آتش دزفول را خوب به خاطر می آورد .

این فعال فرهنگی دو کتاب خطبه‌های مقاومت و یزله را به رشته تحریر درآورده است .

کتاب َیزله شامل مجموعه ی رجز‌ها و شعار‌های حماسی رزمندگان در دفاع مقدس  است و همچنین کتاب خطبه‌های مقاومت که درباره نقش آیت الله قاضی نماینده امام خمینی  و امام جمعه فقید دزفول در دوران دفاع مقدس است .

 

مقاومت دزفول ، تندیس ایستادن و نشکستن

محمد حسین درچین درباره ی مقاومت جانانه دزفول  می گوید : یکی از شهر‌هایی که از همان ابتدای جنگ مورد تهاجم گسترده و وسیع جنگنده‌های عراقی و حملات موشکی و توپ‌های دوربرد ارتش بعث عراق قرار گرفت، شهرستان دزفول بود.

 

مادران دزفولی با افتخار فرزندان خود را راهی جبهه می‌کردند و خود سنگر شهر را حفظ می‌کردند و زمانی که یکی از فرزندشان شهید می‌شد باز هم فرزندان دیگر خود را راهی میدان جنگ می‌کردند.

 

به گفته وی در طول هشت سال دفاع مقدس، یعنی از ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ تا پایان جنگ تعداد ۱۷۶ موشک فراگ هفت و اسکاد B به دزفول شلیک شد، ضمن اینکه در این مدت پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ نیز به پیکر این شهرستان اصابت کرد.

در اینجا باید به سخن سردار سرلشگر شهید حاج احمد سوداگر اشاره کرده که همیشه می‌گفت: «دزفول به تنهایی در هشت سال دفاع مقدس به اندازه یک لشگر نیروی رزمنده در جبهه‌های حق علیه باطل داشته است».

 

وی به نقش مرحوم آیت الله قاضی نماینده امام خمینی (ره) و امام جمعه وقت دزفول اشاره کرد و گفت : آیت الله قاضی یکی از نماد‌های مقاومت این شهر است و رادیو دزفول  یکی از یادگار‌های این شخصیت است  که سهم به سزایی در روحیه دادن به مردم و پشتیبانی از نیرو‌های دلاور و تقویت جبهه‌ها داشت.

 

درچین مقاومت مردم دزفول در دوران انقلاب و هشت سال دفاع مقدس شجاعانه خواند و گفت : در مقابل هجوم بی‌رحمانه دشمن با وجود زخم‌های فراوان ایستادگی کردند و در طول هشت سال دفاع مقدس، دزفول توانست دو هزار و ۶۰۰ شهید، ۱۴۷ مفقود الاثر، ۴۵۲ آزاده و چهار هزار جانباز را به کشور تقدیم کند .

منبع : خبرگزاری صدا و سیما کد خبر 3112666  - چهارم خرداد 1400 روز دزفول

وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین درچین)

ازشهیدان ما عقب ماندیم ...

ازشهیدان ما عقب ماندیم ...

 

شهید بهمن دُرولی درحال یزله گرفتن و شعاردادن گویی به یاد دوستان شهیدش می افتاد و از اینکه آنان دیگر نیستند و نیز از اینکه او با آنان هم پرواز نشده  ناراحت می شد و در گوشه ای از حما سه ی فریادش می گفت : از شهیدان ما عقب ماندیم ...  .

همه ی خوبان خدا رفتند و ما تنها ماندیم- آنان پیش خدا رفتند و ما تنها ماندیم- از طریق القدس تا فتح المبین ، از کرخه تا عملیات رمضان و از ذلیجان( جایی که شتر لیز می خورد و نام منطقه ای در خطوط جبهه) تا پاسگاه زید ، از شهیدان عقب ماندیم- همه ی خوبان خدا رفتند و ما ماندیم- شهداء همه در میان ما گُل بودند - ای خدا همه ی آنان را پیش خودت بردی و ما ماندیم و عقب ماندیم .

(اَ شهیدون اُمُون مُندیم جا= (ما از شهدا عقب ماندیم)

) اَ شهیدون اُمُون مُندیم جا کل خوبون رفتن مُندیم جا (

سخنان شهید درولی به لهجه دزفولی :

بِرارُمی سینه زَن ، هَ گُرهان مالکَ (برادرم سینه بزن اینجا گروهان مالک است) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

کُلِّ خُوبُون رَفتِن -  مُندیم جا ( همه ی خوبان رفتند و ما عقب ماندیم) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

کُلشُون رَفتِن پیش خدا مُندیم  جا = همه ی آنها پیش خدا رفتند و ما عقب ماندیم* اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

اَ طَریقُ القُدس تا فَتحِ مُبین (از عملیات طریق القدس تا عملیات فتح المبین) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

اَ مِی کَرخَه تا جنگِ رَمَضُون ( از دل رودخانه ی کرخه تا عملیات رمضان) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

اَ زلیجُون تا وَر پاسگا زید ( از منطقه ی زلیجان تا نزدیک پاسگاه زید) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

غیوثی رفت پیش خدا مُندیم جا( شهید حسین غیاثی پیش خدا رفت و ما عقب ماندیم) *اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

کُلِّ خوبون رفتن -  مُندیم جا ( همه ی خوبان رفتند و ما عقب ماندیم) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

شهدا گُل بیدِن بینِ اُومُون ( شهدا در میان ما مانند گل بودند) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

اِی خدا بُردیشون پیش خودِت ( ای خدای بزرگ تو آنها را نزد خودت بردی) * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا * اَ شهیدون اُمون - مُندیم جا

 

صدابردار این یزله در سال 1365 توسط محمدحسین درچین

منبع : چمدان آبی

آسمانی شدن حجت الاسلام والمسلمین شیخ خلیل الله میوه چی، امام جماعت مسجد حضرت امیرالمومنین(ع)

آسمانی شدن

حجت الاسلام والمسلمین شیخ خلیل الله میوه چی

امام جماعت مسجد حضرت امیرالمومنین(ع)

  • شخصیتی اهل علم و مطالعه، متواضع و متخلق به اخلاق حسنه و یاری رسان نیازمندان
  • رزمنده ۸ سال دفاع مقدس
  • برادر بزرگوار شهید (سعید میوه چی)
  • خطیب توانا، ذاکر و مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع)
  • اهل نماز شب و دعا خوان شبهای قدر در ماه مبارک رمضان
  • خوش اخلاق و شوخ طبع و اهل صفا و صمیمیت

حضرت حجت الاسلام والمسلمین شیخ خلیل الله میوه چی امام جماعت فقید مسجد حضرت امیرالمومنین(ع) خیابان نظامی بین خیابان شهید بهشتی و خیابان حافظ شهرستان دزفول

رحلت: یکشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۰ برابر با پنجم ماه مبارک رمضان  1443

تشییع و تدفین: چهارشنبه اول اردیبهشت 1400

مزار: شهیدآباد دزفول

 

 


 

عروج حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی

 

این روحانی فرهیخته و فعال که سالیانی امام جماعت مسجدحضرت امیرالمؤمنین را بر عهده داشت شخصیتی پارسا، خدوم، متواضع، بااخلاق و اهل علم بودند که عمر گهربار خویش را خالصانه و متعهدانه در مسیر ترویج، تبیین و تدریس فرهنگ و معارف اسلامی و دفاع از اسلام و انقلاب اسلامی و پیروی از ولایت وقف نمود و باقیات و صالحات ارزشمندی از خود بر جا گذاشت که ان‌شاءالله ذخیره‌ی عقبای او خواهد بود.

فقدان این روحانی َجلیل القدر را به خانواده شهید سعید میوه چی، حوزه علمیه، نمازگزاران و جلسات قرائت قرآن مسجدحضرت امیرالمؤمنین، ارادتمندان، بیت شریف، همسرو فرزندان مکرّم ایشان تسلیت عرض نموده و برای آن مرحوم علو درجات و همجواری با ائمه اطهار(ع)و برای بازماندگان صبر و اجر مسألت داریم.

در این ایام که با توجه به محدودیت های اعمال شده کرونا امکان برگزاری و حضور در مراسم تشییع این عبد صالح خدا میسر نیست با قرائت فاتحه و نماز لیله الدفن روح آن عزیز سفر کرده را یاد کنیم. ان شاءالله روح این روحانی پارسا قرین رحمت الهی و محشور با اولیاء و ابرارگردد.

حضور حاج آقا در جمع بسیجیان و مسئولین برگزار کننده‌ی نماز عید سعید فطر در سال 1396

 

1- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی جانباز دفاع مقدس، و از خانواده محترم شهدا است.

 

2- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی از تلاشگرانی بود که در دوران دفاع مقدس از پشتیبانی کنندگان رزمندگان 8 فصل عشق بود که در هنگام پیروزی رزمندگان 8 فصل عشق یاری گر مردم باصدای الله اکبر بود.

3- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی در دوران دفاع مقدس که دزفول مورد هجوم گلوله های توپخانه های دشمن، بمباران‌های هوایی و انفجارموشک های 12متری ارتش بعث عراق بود به همراه مردم در یاری رسانی و کمک به مجروحان و خانه های تخریب شده دلاورانه و دلسوزانه تلاشگر بود و شعار جنگ جنگ تا پیروزی جاری لبانش بود.

 

4- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی که برادرانش رزمنده و جانباز 8 سال دفاع مقدس هستند همیشه فریاد پیروزی، دلسوزی و اراده های رزمندگان نقش بند سخنانش در منابر عاشورایی بود و ایستادگی و مقاومت و پایداری مردم گلواژه های کلامش بود.

 

5- به غیراز حل مشکلات مذهبی و فرهنگی مردم، زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی دریاری رساندن به نیازمندان تلا‌شگر و با همت بود.

 

6- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی در ماه محرم و صفرکه مردم عزادار شهیدان کربلا و امام حسین(ع) بودند در منابر و در سخنانش به ترویج اهداف و قیام کربلا، امام حسین(ع)، شهیدان کربلا، حضرت عباس(ع) علمدار و جانبازکربلا، حضرت زینب(س) و اسیران  کربلا، صحنه های غم آلود عاشورا و اربعین می پرداخت تا جایی که اشک برگونه های مردم جاری می شد.

 

 

7- وقتی که زنده یادحجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی بر منابر عاشورایی و دفاع مقدس قرارمی گرفت از دلاورمردی، مقاومت و هیبت شهیدان دفاع مقدس می گفت بی اراده اشک بر گونه هایش جاری می شد تا جایی که تکان شانه هایش نیز یاری گر او برمنابر عاشورایی می شد.

 

8- زنده یادحجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی از پیروان ایستاده ی ولایت بود و همیشه در سخنانش خود را از سربازان امام زمان(عج) می دانست و به همین دلیل در سخنان، رفتار و حرکاتش سعی می کرد نقش سربازان واقعی امام زمان را داشته باشد.

 

9- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی در برپایی و مداومت در نماز جماعت مسجدحضرت امیرالمؤمنین(ع) تلاش فراوان می کرد به گونه ای که همیشه سرزندگی، شادابی و فضای معنوی در این مسجد زبانزد مردم بود.

 

10- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی همیشه به عنوان یک روحانی و یک امام جماعت همراه و همگام سلحشوران بسیجی و رزمندگان 8 سال دفاع مقدس بود تا جایی که در اعزام بسیجیان به جبهه ها همت والایی به کارمی برد.

 

11- زنده یاد حجت الاسلام والمسلمین خلیل الله میوه چی هنگام پیروزی های رزمندگان در جبهه های نبرد حق علیه باطل او نیز با فریادهای الله اکبرخمینی رهبر و جنگ جنگ تا پیروزی در بالابردن روحیه سلحشوران بسیجی همراه و همگام بود.

 

12- باید زنده یاد حجت الاسلام والمسلین خلیل الله میوه چی را در نماز جماعت ، روزه،  عبادات، ماه رمضان، دعا و مناجات، خاطرات 8 سال دفاع مقدس، خاطرات موشک باران دزفول، کمک به نیازمندان، عبادات و معنویات در ماه مبارک رمضان، سخنرانی ها و عزاداری در ماه محرم و صفر، نمازشب  و احیا در شب های قدر سرود تا در رفتار، گفتار، حرکات و عبادات او به عنوان الگویی باشد برای پیروان راه اسلام.

غلامرضا کاج

 

 

 

مزار مرحوم حجت الاسلام والمسلمین شیخ خلیل الله میوه چی، امام جماعت مسجد حضرت امیرالمؤمنین(ع) که قریب 30 سال در این مسجد اقامه ی نماز نمودند. به یاد او که سال های متمادی، نماز عید سعید فطر را نیز با انبوهی از جمعیت در این مسجد اقامه می نمود.

منبع :

وبلاگ چمدان آبی (محمدحسین دُرچین)

http://www.chamadaneabi.blogfa.com/

 

شهدای شهرستان دزفول در عملیات فتح المبین 1361

شهدای شهرستان دزفول در عملیات فتح المبین با رمز یا زهرا(س)

فروردین ماه سال 1361

 

مسعود آریانپور - غلامعلی ابول قلعه سیّدی - عبدالامیر اسحاق زاده - منصور افشارنيا - محمّدنقي اكبر بناء - کریم امیدی - عبدالرضا امين زاده - عزيز اميني خواه - محمّدحسن انيس - عبدالحسن ايزديان - امير باغبان بُنواري - غلامرضا بختيار - ناصر بَلخ - جاسم بنی عُقبا(نبی عقبا) - حسنعلي بولدی(بُلدي) - غلامرضا به افتاده  - قباد بیابانی - حسين بيدُخ - آدینه علی پاپی خليل آبادي - غلامرضا پاپی علی کولی - هوشنگ پورحسين چرخکی - حسن  پورركني - محمود پورركني - رجب پورطاهرزرعي - حسن پورمحمّدقالوندی - حسن پوست كن قلم دزفولی - حمیدرضا پویا - رضا تاز - علي عباس تخته - مرتضي تراب خيشگر - حمید ترسلی - عزیز تقی زاده دزفولی حمید تنگی - مسعود توتونچي - قربان تورنگ - قربانعلی تیموری سردارآبادی - سيّدمحّمدرضا جعفری منش - احمد جلالي زاده - مرتضي جهان پري - عبدالرضا چراغی - محمّدعلي حاجی سبيلي - پرويز حاجيوند زاده - عبدالسیّد حسن نژاد - عبدالمحمّد حسین پورنجف آبادی - مسعود حی بُر غلامرضا حیدر علیپور - شاپور خادم پاپي - محمّدكاظم خادم عليزاده محمدعلی خدادادزاده دزفولی - کرمعلی خسروآبادی - محمّدحسين خلف رضايی زارع - غلامحسين دركتانيان - منصور درويش خراسانی - محمّدرضا دهقانيان پور - حبيب دیانتی - عبدالحمید دیانتی - محمّدرضا دي بَري - احمد ذاكرمبارکی - حبيب رشنو - نورعلي ريسمانباف نورعلی رئیسی للری - عبدالحمید زاده رکنی - محمود زاده سَگوَند - یوسف زارع قلعه عبدالشاهی حسین زاروی دزفولی - عليرضا زمانی نيا - عظيم سبزعلي چغاسرخی - مسلم سرلک - عبدالرحيم سِگير - عبدالزهرا سَعد - سلطانعلی سلیمانی نژاد علیمحمد شکوهی راد - علیرضا شنبول(رئوفی کیا) - عبدالامير شوشی نسب - میرزارضا شُهونی - عبدالرحيم شيرمحمّدي - محمّدحسين شيرزاد محمدحسین صاحب محمدی - حميد صادق جولا - اميرحسین صالحي زاده - عبدالمجید صدف ساز عبدالرحيم صفرپور - محمّدحسین صمصارخلف سبیلی - حسین ضریحی زاده - عبدالرحیم طاهردوره گرد(معارفی فر) نصراله طحان پسران دزفولی - عباس طريفي - محمّدعلی طهماسبی نیا - نورعلي طيرزاده عنایت اله عابدزاده - عبدالحسین عبّاس دمي - عبدالکریم عباسی - حسين عباسي للري - نورعلي عبدالهي لب خندقي - ولي عشیری - محمود عَلَم نشان - هوشنگ عليخاني نژاد - سیّدعلیمحمّد علی رحیمی - اصلان عمادهيودي - عبدالرضا غافلی کوتیانی(عارفی نیا) - سیّدجمال غفّاري خلف محمّدی - سیّدمهدي غفّاري زارع دزفولی سیدحسین غفاری زارع دزفولی - عبدالعلی غلام مُنگری - محمّدحسين غلامي قلعه نو - محمّدرضا فروغي راد - محمود فروغي فر - غلامعلي قنادان - مهدی کایدخورده - علیرضا كبابي بره(فرزام نیا) - حبیب كرمي - مهدی کرمی شمس آبادی - محمّدرضا كلانتريان - محمّدحسین کوتیانی - عبدالحسين كياني - مسعود كياني - سعيد گلابكش - عبدالحسین گندمچین حیدرقلی گوروئی - محمّدرضا لاشه زاده(زمرديان) علیرضا لطیف حداد - خلیل محراب - عبدالرحیم محمدسعید - اميرجان مرادی - حميد مرساق - عظيم مرواريدنژاد - عبدالحميد مشكي زاده غلامعباس منگل دیناری - ایرج موقرسردارآبادی - سیّدعبدالحميد مهدي نسب عبدالرسول مهرنما - حسن مهرولی خسروآبادی - محمّدحسين ناجی دزفولی - عبدالامیر نادي بلوچيان محمود نانازاده - محمّدرضا ناهيدي حسن نجفیان رضا نجفی - غلامحسين نراقي نمدمال - حميدرضا نصرالهي - موسي نفيسي - احمد نورالدين زاده دزفولی - سیّدكريم وَسمه گر - احمد وفايي - سیّدفخرالدّين هاشمي نسب

 

وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین دُرچین)

خبرگزاری مهر: آیت الله قاضی نماد مقاومت دزفول

آیت الله قاضی نماد مقاومت دزفول

 

خبرگزاری مهر:

 

یک پژوهشگر و نویسنده دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه ارتش مسلح رژیم بعث عراق به سرکردگی صدام در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹ با تهاجم گسترده به مرزهای جمهوری اسلامی ایران آغاز گر جنگ بود، اظهار می‌کند: هرچند عاقبت این جنگ مرگ حکومت دیکتاتوری عراق بود.

محمدحسین درچین با اشاره به توجه ویژه دشمن به شهرستان دزفول عنوان می‌کند: یکی از شهرهایی که از‌‌ همان ابتدای جنگ مورد تهاجم گسترده جنگنده‌های عراقی و حملات موشکی و توپ‌های دوربرد عراق قرار گرفت، همین شهرستان دزفول بود.

وی بیان می‌کند: مادران دزفولی با افتخار فرزندان خود را راهی جبهه می‌کردند و خود سنگر شهر را حفظ می‌کردند و زمانی که فرزندشان شهید می‌شد باز هم فرزندان دیگر خود را راهی میدان جنگ می‌کردند.

این نویسنده دفاع مقدس دزفولی در ادامه با بیان اینکه در طول هشت سال دفاع مقدس، ۱۷۶ موشک فراگ هفت و اسکاد B به دزفول شلیک شد، ادامه می‌دهد: ضمن اینکه در مدت مذکور پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ نیز به پیکر این شهرستان اصابت کرد.

درچین تصریح می‌کند: در طول هشت سال دفاع مقدس، دزفول توانست دو هزار و ۶۰۰ شهید، ۱۴۷ مفقود الاثر، ۴۵۲ آزاده و چهار هزار جانباز را به کشور تقدیم کند.

وی، مرحوم آیت الله قاضی نماینده امام خمینی (ره) و امام جمعه وقت دزفول را یکی از نمادهای مقاومت این شهر در آن زمان برشمرده و می‌گوید: یکی از یادگارهای این شخصیت، وجود رادیو دزفول بود که سهمی به سزایی در روحیه دادن به مردم و پشتیبانی از نیروهای دلاور و تقویت جبهه‌ها داشت.

 

این نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس به سخن سردار سرلشگر شهید احمد سوداگر اشاره کرده و می‌افزاید: وی همیشه می‌گفت که «دزفول به تنهایی در هشت سال دفاع مقدس به اندازه یک لشگر نیروی رزمنده در جبهه‌های حق علیه باطل داشته است».

درچین می‌گوید: به راستی که مردم دزفول در دوران انقلاب و هشت سال دفاع مقدس شجاعانه در مقابل هجوم بی‌رحمانه دشمن با وجود زخم‌های فراوان ایستادگی کردند.

دو خاطره از خولو مرتضی(شهید سعیدی نیا)

دو خاطره از خولو مرتضی

(1)

(( مصاحبه با خولو مرتضی ))

هرگاه خودم را آماده می کردم تا با او مصاحبه ای داشته باشم و صدای او را به یادگار در ضبط صوت رادیو دزفول نگهداری کنم او قبول نمی کرد و جواب ردّ می داد.

و موقعی که از او می خواستم از رزمنده ها سخن بگوید و نیز از خودش که چند سال در جنگ و دفاع مقدّس بود ، تنها جوابم این بود که :

چه بگویم ، هر وقت می خواهم چیزی بگویم ، پیشانیم از خجالت عرق می کند و زبانم بند می آید . بالاخره تنها یادگارم از او ضبط اشعاری حماسی بطور مخفیانه بود .

او برادر شهید مرتضی سعیدی نیا از گردان خط شکن بلال بود.

(2)

 (( توجیه پاتک منطقه فاو توسط خولو مرتضی ))

روز چهارشنبه 14/3/1365 همراه با او برای توجیه منطقه از اروندرود گذشته و وارد شهر بندری فاو عراق شدیم ، در محل عملیات والفجر8 و همچنین پاتک 27/11/1364 و مقاومت جانانه گردان بلال حضور یافتیم. او مکان شهادت تک تک عزیزان و جریان شهادتشان را در این پاتک نشانمان داد .

 و اما چند روز بعد یعنی روز شنبه20/3/1365 خودش نیز در همانجا و در خط مقدّم فاو به دوستان شهیدش پیوست و به شهادت رسید .

 

او برادر شهید مرتضی سعیدی نیا معروف به (خالو مرتضی) از گردان خط شکن بلال  شهرستان دزفول بود.

راوی : محمدحسین دُرچین

مسجد جامع دزفول

 

مسجد جامع دزفول با قدمتی ۱۰۰۰ ساله 

 

مسجد جامع دزفول

قدیمی ترین مسجد شهرستان دزفول ، مسجد جامع است که در مرکز شهر قرار دارد و از دو قسمت تشكيل شده است.

 1- شبستان شرقي 2- شبستان جنوبي

شبستان شرقي بناي باریکی است که وضع دیوارها و کیفیّت ساختمان آن به خوبی نشان می دهد که قدیمی ترین قسمت مسجد می باشد و به احتمال زیاد در قرن سوّم یا چهارم هجری ساخته شده است . قسمت دوّم مسجد، شبستان جنوبی است. شبستان جنوبی بسیار وسیع می باشد و قسمت اصلی مسجد را تشکیل می دهد.

   ستون های سنگی و اصول دیگری که در ساختمان شبستان جنوبی به کار رفته، نشان می دهد که این قسمت از بنای مسجد ، در قرن هفتم هجرت احداث شده و در دوره ي صفویّه ، به سال 1110 هجری قمری مرمّت یافته است. برخلاف شبستان شرقی ، در بنای آن از سبک معماری اعراب استفاده شده است.   

مسجد جامع قدیمی دزفول، از لحاظ معماری و دارا بودن شبستان و ستونهای سنگی در اعداد مساجد اوائل دوره اسلامی است که سپس در قرن هفتم و دوازدهم هجری قمری وسعت و مرمت یافته است.

مسجد جامع‌ دزفول‌ در ميدان‌ مركزي‌ شهر واقع‌ و از آثار قرن‌ سوم‌ يا چهارم ‌هجري‌ قمري‌ است‌ كه‌ در قرن‌ هفتم ‌، نهم‌ ، دوازدهم‌ و در دوره‌هاي‌ متأخر تعمير و گسترش‌ يافته‌ است‌. بناي‌ مسجد شامل‌ سردر ورودي‌ ، صحن‌ وسيع ‌، ايوان‌ها و شبستان‌هاي‌ جنوبي‌ و شرقي‌ است‌. مسجد چهار ورودي‌ كوچك‌ دارد كه‌ سه‌ ورودي‌ آن‌ مسدود شده‌ است‌. سردر ورودي‌ شمال‌ غربي‌ از آثار قرن‌ 12 هجري قمري است‌ و تزئينات‌ مقرنس‌ و كاشيكاري‌ دارد. در ميانه‌ ضلع‌ جنوبي‌ و شرقي‌ ايوان‌ و در طرفين‌ ايوان‌ها ، دهنه‌هايي‌ وجود دارد. بخش‌ اصلي‌ مسجد كنوني‌ شبستان‌ ستوندار جنوبي‌ است‌ كه‌ در ميانه‌ آن‌ ايوان‌ قرار دارد. طاق‌ و گنبد آجري ‌شبستان‌ بر روي‌ پايه‌هاي‌ سنگي‌ ساخته‌ شده‌ است‌. ايوان‌ جانب‌ شرقي‌ صحن‌، در زمان‌ صفوي‌ ساخته‌ شده‌ است‌. شبستان‌ مسجد قديمي‌ترين‌ بخش‌ آن‌ است‌. بر نماي‌ اضلاع‌ شمالي‌ و غربي‌ مسجد تاريخ‌هاي‌ قرن‌ سيزدهم‌ و چهاردهم‌ هجري‌ قمري‌ ثبت‌ شده‌ است‌.

مسجد جامع دزفول بعد از پل قدیم دزفول ، دومین اثر مهم تاریخی شهر دزفول به شمار می رود و از لحاظ معماری و دارابودن شبستان و ستون های سنگی در شمار مساجد اولیه دوره ی اسلامی بوده که در قرن سوم هجری احداث گردیده است. این بنا برگرفته از اصول معماری کاخ ایوان کرخه بوده و شکل گیری کنونی آن (چهار ایوانی) به اواسط دوره صفویه (1050 هجری قمری) بر می گردد

سبک معماری مسجد جامع دزفول به قرن سوم یا چهارم هجری (981- 1061 میلادی) خورشیدی تعمیر و مرمت شده است. ایوان شرقی مسجد از بناهای دوره ی صفویه است که به سال 1110 هجری قمری بنا گردید. سر در و گلدسته های این مسجد مربوط به سده 12 هجری قمری است.

در این مسجد تاریخ سال 1157 هجری قمری در سر در آن خوانده می‌شود که دلیل بر مرمت بنا می‌باشد. این مسجد که به شیوه و معماری دوره ساسانی ساخته شده از لحاظ شبستانهای قدیمی و ستونهای سنگی که آثار فرسودگی در آنها هویدا می‌باشد قابل کمال توجه است.

عمده تزئینات کاشیکاری بنا مربوط به دوره ی قاجاریه می باشد که با خط بنایی و نقوش هندسی مزین شده است. این مسجد با شکوه در قرون هفتم تا دوازدهم هجری قمری توسعه و مرمت یافته است. دیوارهای مسجد بسیار قطور و دارای ستون سنگی می باشد. پوشش شبستان مسجد گنبدی شکل و آجری است. محراب مسجد در وسط شبستان واقع است و دارای گچبری های زیبایی است. در جبهه شرقی مسقف مسجد غریبخانه واقع شده که در گذشته محل استراحت مسافرین از راه رسیده بوده و در دوران اخیر تبدیل به نمازخانه گردیده است، این قسمت را می توان قدیمی ترین بخش مسجد جامع عنوان نمود. از دیگر قسمت های تاریخی مسجد می توان به شوادان (شبادان) آن اشاره نمود که دارای 25 پله و اتاق های کوچک بدون درب می باشد که در اصطلاح محلی کَت گفته می شود. از شوادان جهت استراحت در تابستان استفاده می شده است. مسجد جامع دزفول به شماره 287 در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مرحوم "سیدمحمدعلی امام" اتاق شرق مسجد جامع را قدیمی‌ترین قسمت مسجد نوشته‌است که به آن " غریب خانه " هم می‌گویند.

مسجد جامع دزفول، بزرگ ترين و مهم ترين مسجد دزفول است كه در خيابان امام خمينى و در يك خيابان فرعى متصل به آن با گستردگى كوچكى در جلو درب اصلى خود واقع گرديده است. اين بنا كه در يك طبقه ساخته شده داراى يك صحن بزرگ بوده كه در دو جبهه آن ساخت و ساز انجام گرفته‌است و نماهاى آجرى سقف‌ها و ستون هاى سنگی بسيار زيبايى دارد. كالبد اصلی بنا در جبهه جنوبى آن كه هسته اوليه مسجد است، سنگى مي باشد. مسجد داراى يك نمازخانه و محراب اصلى و دو شبستان پر ستون در دو طرف است و در قسمت شرقى نيز فضاهايى به عنوان فضاهاى خدماتى و پشتيبانى واقع شده‌است. اين مسجد در دوره هاى مختلف تكامل يافته و در هنگام جنگ نيز قسمتى ازآن مورد اصابت موشك قرار گرفته و تخريب شده‌است. كه در همان زمان دوباره بازسازى گرديده است. در قسمتهاى مختلف نيز بخش‌هاى مختلفى به اين مسجد الحاق گرديده است. كه از آن جمله سرويس‌ها و بخش هاى خدماتى شمال شرقى بناست.

 

ساختمان مسجد جامع:

بنای مسجد در یک طبقه ساخته شده و دارای صحنی بزرگ است. کالبد اصلی بنا در جبهه جنوبی آن، که هسته اولیه مسجد است، سنگی می‌باشد. دیوارهای مسجد بسیار قطور و شبستان آن ایستادگی خود را از ۲۰ ستون سنگی می‌گیرد که در وسط شبستان مسجد قرار داشته و جای شمعدان در آن تعبیه شده‌است. مصالح به کار رفته در دیوارها عمدتاً آجر و در ستون‌ها، سنگ‌های چهار تراش است و از ملات ماسه و آهک جهت ساخت دیوارهای و ستون‌‌های باربر استفاده شده‌است. محراب مسجد در وسط شبستان واقع است که دارای گچبری‌‌های زیبایی است. در مجاورت محراب، منبری سنگی با ده پله قرار دارد که در دو طرف آن گلدسته‌‌های کوچک و سفید رنگی قامت افراشته‌اند.

ایوان مسجد که در وسط واقع شده، در دو طرف خود، گلدسته‌هایی به ارتفاع ۱۵ متر دارد که شکوه معماری اسلامی و ایرانی آن را به رخ می‌کشد و با کاشی کاری‌های زیبایی مزین شده‌است. در گذشته بانگ مؤذن مسجد از این گلدسته‌ها نمازگزاران را به راز و نیاز فرا می‌خوانده‌است.

نوع سقف‌های مسجد سنتی و تلفیقی از طاق، تویزها، کلمبوها و طاق گهواره‌ای است و سقف ایوان اصلی بنا با کاربندی و آجرهای رنگی جدا و ۴ تیپ متنوع دارد. سقف ایوان‌های مسجد نیز گنبدی شکل و از آجر هستند. از دیگر بخش‌های مسجد جامع دزفول، شوادانی عمیق با مساحت ۲۰۰ متر است که دارای ۲۵ پله و اتاق‌های کوچکی در وسط پلکان است که درب نداشته و در اصطلاح به آن‌ها کت گفته می‌شود. برای تهویه هوای شوادان مسجد دو روزنه وجود دارد که از ویژگی‌های معماری دزفول در بناهای تاریخی و بافت قدیم دزفول می‌باشد که در دزفولی آن‌ها را « دریزه » می‌نامند.

درب ورودی شوادان مسجد در صحن اصلی آن قرار داشته و از قدیم برای استراحت نمازگزاران در تابستان‌های گرم خوزستان مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است.

 

غريب خانه (هسته اوليه مسجد):

محراب غريب خانه سوى خاورى و سوى جنوبى اين بنا كوچه و طرف باخترى آن خيابان امام خمينى شمالى است كه با يك رديف مغازه كه در سال 1332 ه ـ.ش ساخته شده‌اند از مسجد فاصله گرفته ‌است. در ضلع شمالى درب اصلى مسجد قرار گرفته كه به واسطه يك ميدان كوچك و كوچه اى كوتاه به خيابان امام خمينى متصل مي شود.

در پشت ديوار شمالى مسجد و در ضلع شرقى ميدان جلوى درب اصلى مسجد حمامين مسجد قرار داشته كه در اثر موشكهاى رژيم بعثى عراق اين حمامين به‌ طور كامل ويران گشت. مسجد جامع دزفول از مساجد شبستانى قرون اوليه اسلام است كه شبستان اصلى آن در ضلع جنوبى, غريب خانه و شبستان كوچكترى در ضلع شرقى آن ساخته شده و ضلع غربى و شمالى به صورت نماكارى قرينه ضلع مقابل خويش, اطراف حياط دلباز و بزرگى به طول 27 متر و 60 سانتيمتر و به عرض 26 متر قرار گرفته‌اند.

در طرف شرقى حياط مسجد، شبستان درازى به طول 14متر و عرض 6 متر و 50 سانتيمتر قرار دارد. اين شبستان را كه جايگاه غربا بوده غريب خانه نامند اما ديرگاهی است كه فقط در ايام زمستان از آن استفاده مي شود.و در تعمير اخير مسجد قسمتى از آن را مجزا كرده و جهت انبار از آن استفاده مي شود. كهنگى اين شبستان و كيفيت ساختمانى آن به خوبى ميرساند كه به‌طور يقين قديمي ترين قسمت مسجد مي باشد به اين معنى كه به احتمال زياد در قرن سوم يا چهارم هجرى اين شبستان را ساخته‌اند.

نقشه كنونى شبستان شرقى وضعيت قديم آن را نشان نمي دهد؛ بلكه الحاقات و تصرفاتى كه ضمن وسعت دادن مسجد و افزودن ابنيه ديگر به عمل آمده تا اندازه اى آن را از صورت اوليه بيرون آورده است.ليكن با ملاحظه گوشه و كنار شبستان و بررسى آن از بالاى پشت بام و ديواره‌ها به خوبى ثابت ميگردد كه شبستان نامبرده ابتدا عبارت از ساختمان منفرد و مجزاى طولانى بوده‌است كه سازنده آن را به سبك كاخ عهد ساسانيان كه در سه فرسخى دزفول يعنى ايوان كرخه ديده مي شود بنا نهاده است.

(نقل از كتاب مسجد جامع دزفول و تاريخچه آن به قلم: سيد محمدعلى امام دزفولى)

قسمت جلوى غريب خانه(در ورودى غريب خانه در وسط ايوان شرقى مسجد قرار دارد)حد فاصل حياط و غريب خانه در سال 1110هجرى به بناى مسجد اضافه شده‌است، شامل يك دهانه بزرگ در وسط و در هر دو طرف دو دهانه كوچكتر ساخته شده‌است.

بخش جنوبى مسجد در سده هفتم ساخته شده‌است .اين قسمت شامل يك دهانه بزرگ به عرض7 متر و به طول 19متر و 80سانتيمتر است كه از سمت مغرب دو دهانه و از سمت شرق سه دهانه ديگر شبستان را در ميان گرفته‌است.

اين پنج دهانه شبستان كه در اطراف ايوان اصلى قرارگرفته اند, هر يك به عرض سه متر و نيم است و طول اين شبستان‌ها با دهانه بزرگ مساوى است. فاصله بين ديوار شرقى و غربى در شبستان جنوبى 30 متر و80 سانتيمتر است و ضخامت ديوارهاى مسجد معمولاً يك متر و نيم مي باشد.

در زير طاق اصلى كاربندى زيبايى با آجرهاى نقاشى شده بكار رفته و در دو طرف ايوان دو مناره قرار گرفته كه از سطح حياط تا بالا بوسيله كاشيهاى رنگى (لاجوردى, فيروزه اى, مشكى و سفيد)تزيين شده‌اند.

محراب مسجد جامع در انتهاى دهنه وسط ضلع جنوبى قرارگرفته و ابعاد آن به طول 1متر و30سانتيمتر و عمق 1متر و10سانتيمتر مي باشد و در كنار آن منبر سنگى به عرض 1 متر و 15سانتيمتر كه داراى10 پله است قرار دارد. محراب داراى درب مشبك چوبى است كه به صورت عمودى بالا و پايين مى رود البته در تعمیرات بعدی این درب مشبک برداشته شده است.

در طرفين ايوان اصلى مسجد (ايوان جنوبى) دو گلدسته (مناره) كوتاه مشاهده ميشود كه احتمال مى رود در زمان محمدعلى ميرزا دولتشاه ساخته شده و با كاشى مزين شده‌اند.

غير از حاشيه هاى زينتى كه در گلدسته‌ها بكار رفته, پنج قسمت متمايز با توجه به نقوش به كار رفته در تزئينات مناره‌ها ديده مي شود؛ قسمت اول كه بالاتر از ايوان اصلى قرار گرفته با واژه على، قسمت دوم حد فاصل ارتفاعى ايوان اصلى و سقف شبستان با كلمات(الله, محمد, على)و در سومين قسمت سوره اخلاص در سه سطر و قسمتهاى چهارم و پنجم با نقوش زيبايى تزئين شده‌اند.

ارتفاع كلى گلدسته‌ها از سطح حياط به ترتيب, تا لبه نمايى شبستان 6.5 متر تا نماى ايوان بزرگ 11متر و تا انتهاى مناره 15متر مي باشد.نماى غربى صحن مسجد كه قرينه نماى شرقى آن مي باشد داراى 5 طاق نماكه 4 تاى آن‌ها به صورت دوبه دو(قرينه)در اطراف طاق نماى وسط كه دهنه بزرگترى دارد قرار گرفته‌اند.

در بالاى طاق نماى وسط اشكال هندسى زيبايى با كاشيهاى الوان ترسيم شده‌است و در زير طاق آن 4 طاق نماى كوچك ديده مي شود كه به وسيله كاشى نوشته هاى زيرين از راست به چپ بر بالاى سه طاق نماى پائينى به ترتيب" لااله الالله","محمدرسول الله","1366هـ.ق" و   "على ولى الله" كار شده‌است. در بالاى طاق نماى بالايى زمان تعمير و تجديد بناى قسمت غربى بنا و معمار آن بر كتيبه اى با كاشيهاى الوان نوشته شده‌است.

متن كتيبه به اين شرح مي باشد؛

"تجديد ساختمان سمت غربى به توليت سيدمحمدعلى امام جمعه عمل حسن بن محمد جواد1326هـ.ش."

 

شوادون:

در زمان قديم در تابستان كه هوا گرم بوده نماز جماعت ظهر و عصر را در مسجد برگزار كرده‌اند. با توجه به هواى گرم تابستان دماى هوا در زير زمين هاى سنتی دزفول(شوادون) نسبت به سطح زمين اختلاف دمايى در حدود 30 درجه سانتيگراد دارد.

لازم به ذكر است كه در جنگ تحميلى عراق عليه ايران شوادون‌ها نقش عمده اى در مقاومت مردم داشته‌اند.

عمق زياد و استحكام آن ها(جنس زمين كه بطور طبيعى ديوارها و سقف شوادون را تشكيل مي دهد از كنگلومرا مي باشد)باعث اين امر شده‌است كه مساجد به عنوان پناهگاه و محل امنى براى پايگاه هاى مقاومت بسيج مورد استفاده قرار بگيرد.

ظاهراً در آغاز سده دوازدهم هجرى قمرى, در گوشه ديوار خارجى شمال غربى مسجد(جايى كه در روزگار ما در بزرگ مسجد و ميدان جلوى آن به نظر مى رسد)بدين گونه نبوده‌است و به جاى آن دو خانه قرار داشته كه به وسيله مرحوم آقا سيد عبدالباقى آقامير, خريدارى شده و به جاى آن در بزرگ فعلى و ميدان جلوى آن را احداث كرده‌اند.

و در زير آن دو زير زمين ساخته اندكه از حدود سال 1143 (سال درگذشت مرحوم آقا سيدعبدالباقى آقامير)تا سال1324هجرى قمرى, مدفن خانوادگى خاندان آقامير دزفول بوده و نشان اين مقابر چهارطاقى(چهارطوقى) است كه برفراز بام بنا شده‌است.

در شهرى كه بر قدمگاه عرفا,گنبد و بارگاه باشكوه مي سازند, مردى با ارج چون آقامير(تا آن جا كه تاريخ نشان مي دهد نخستين دانشمند دينى دزفول بوده)با صرف هزينه اى كه از قرائت مطالب بالا مقدار آن بر خواننده گرامى روشن مي شود خود و فرزندان را سرسپرده بارگاه ايزد يكتا مى شناساند . از اين جهت است كه اكنون از اهالى قدرشناس شهر دزفول ,آنها كه با علامات آشنا هستند , هنگام ورود به اين مسجد,فاتحه اى به روح آن شادروان و فرزندانش نثار مى نمايند و همچنين در موقع خروج نيز فاتحه اى مى خوانند و از روان آن مربيان استمداد مى جويند.

 

رقبات:

رقبات مسجد جامع دزفول در اطراف مسجد و بازار قديم و خيابانهاى اطراف كه محل تجارى و بازار شهر است پراكنده مي باشد. در جداره خود مسجد, رقبات آن شامل دو باب حمام مردانه و زنانه است كه در جنگ تحميلى بوسيله موشك هاى بعثى ويران گشتند. ديگر رقبات مسجد شامل چند باب مغازه در جداره مسجد و چندين باب ديگر در بازار قديم و خيابان امام خمينى مي باشد .

 

تيپولوژى سقف:

سقف شبستان‌ها و ايوان‌ها و قسمت هاى مختلف مسجد جامع دزفول هم از نظر نوع پوشش و هم از نظر نقش و نگارى كه به وسيله آجر توأماً با پوشش كار شده‌است, از تنوع زيادى برخوردار است. معمار چيره دست اين بنا نقوش هندسى بسيار زيبايى را با آجر بر روى سقف و قرنيزهاى مسجد انداخته و به وسيله رنگهاى گياهى زيبايى خاصى به اين سقفها بخشيده است. پوشش سقفها با توجه به آجر چينى آن‌ها چهار تيپ, همچنين نوع آجركارى قرنيزها نيز چهار تيپ مي باشد. ضمناً سقف ايوان اصلى با كاربندى و آجرهاى رنگى جدا از 4 تيپ ياد شده مي باشد.

 

سازه بنا:

سازه بنا سازه اى ماسونرى و سنگين با ديوارهاى باربر با جرز ضخيم و ستون هاى عريض با مقطع مربعى شكل با ابعاد تقريبى يك متر است مصالح به كار رفته در ديوارها عمدتاً آجر و در ستون ها، سنگ هاى چهارتراش است و از ملات ماسه و آهك جهت ساخت ديوارها و ستون هاى باربر استفاده گرديده است نوع سقف‌ها نيز تركيبى از انواع سقف هاى سنتى؛شامل طاق وتويزه ها, كلمبوها و طاق هاى گهواره اى است. به اين صورت كه طاق و تويزه‌ها و طاق هاى گهواره اى در فضا هاى وسط نيرو را در يك راستا به گوشه‌ها منتقل كرده و در گوشه‌ها با استفاده از طاق هاى گرد و تويزه هاى دو طرفه و كلمبوها نيروهاى متعامد كنترل ميگردد سازه اين بنا در قسمت نوساز سازه اى جديد شامل تير آهن با ديوارهاى باربر آجرى جديد ميباشد.

 

مصالح بنا:

با توجه به قدمت مسجد كه به قرون اوليه هجرى برمي گردد؛ مصالح به كار گرفته شده در آن به جز آجر, خشت و گل كه در اكثر ساختمان هاى بافت قديم دزفول نيز به كار رفته از سنگهاى رسوبى واقع در كوه هاى شمال دزفول براى پی‌ها و ساختن ستون‌ها استفاده شده‌است. علاوه بر مصالح ذكر شده از كاشي هاى الوان به رنگ هاى سياه,آبى فيروزه اى,لاجوردى و سفيد جهت كاشي كارى نما نيز استفاده گرديده و براى پوشش نهايى پشت بام از كاهگل و براى سطوح داخلى و در برخى فضاها از گچ استفاده شده‌است. كف شبستان ها,صحن و ديگر فضاهاى مسجد قبل از مرمت اخير, با آجر مفروش بوده كه بعد از مرمت, موزائيك را جانشين آن ساخته‌اند.

 

 1-زمين زير پى:

زمين زير پى بنا در مسجد جامع دزفول مانند ساير زمين‌ها در اين شهر بافتى متراكم از سنگ هاى كنگلومرايى است كه خاك رس ناخالص منطقه به صورت ملات جهت چسبندگى اين بافت و استحكام فوق العاده آن گرديده است به صورتيكه در بسيارى جاها به جاى استفاده از پى از همين زمين به عنوان پى استفاده مي گردد. در هرحال اين خاك مقاومت كافى جهت تحمل وزن ساختمان را دارا مي باشد. ولى اين خاك در مقابل نفوذ دائم آب مقاومت نداشته و استحكام خود را از دست ميدهد.

 

2 - كف:

كف فضاها در گذشته كفپوش آجرى مربع شكل 20×20 بوده‌است كه در حال حاضر كف حياط با موزائيك 30 سانتيمترى مفروش گرديده است.كف فضاهاى نيمه باز و بسته از كف حياط 15 سانتيمتر بلندتربوده و آن‌ها نيز با موزائيك فرش شده‌است. ازاره‌ها در قديم آجرى و يا از سنگ چهارتراش بوده كه اكنون در كنار ديوارها سكوهايى الحاق شده كه از سنگ مرمر است.

 

 3- سقف:

سقف مسجد جامع تلفيقى از سقفهاى سنتى شامل طاق و تويزه‌ها ,كلمبوها و طاقپهاى گهواره اى است كه بر حسب نياز در قسمتهاى نيمه باز كه نياز به ارتباط فضاها با يكديگر و پوشاندن گستره اى وسيع بوده ؛از طاق و تويزه و سقف هاى كلمبو با تويزه هاى دوطرفه با طاق ضربى آجرى نشسته بر ستون‌ها و در جاهايى كه داراى استقلال بوده اند؛ از طاق گهواره اى احداث شده بر ديوارهاى باربر استفاده گرديده است.و سقف هاى كلمبو نيز در گوشه هاى بنا قرار گرفته‌اند. بام اين بنا نيز در قسمت طاق و تويزه‌ها داراى عوارض و بالا و پائين هاى حاصل از نوع سقف مي باشد و در قسمت طاق هاى گهواره اى تسطيح و شيب بندى گرديده است. كلاً بام بنا با كاهگل ايزوله گرديده است.

 

 4- پى:

همانطور كه گفته شد زمين زير پى در اين بنا خود مي تواند در حكم پى ساختمان عمل كند. با اين حال به احتمال قريب به يقين پى اين ساختمان شامل سنگ كنگلومرا با ملات شفته آهك است كه اين نوع بسيار مقاوم و محكم مي باشد. باتوجه به خصوصيات شفته آهك اين پى در مقابل نفوذ آب نيز داراى مقاومت نسبى بوده و به آسانى دچار مشكل نمي شود. آنچه در منطقه مرسوم است احداث پى با ارتفاع تقريبى يك متر مي باشد كه احتمالاً در اين بنا نيز چنين مي باشد با اين حال براى شناسايى بهتر پى بايد در هنگام شروع كار كارگاهى در اطراف پى گمانه زد و ساختار آن را كاملاً روشن نمود.

 

 5- ديوارها:

ديوارها در اين بنا آجرى با ملات ماسه آهك مي باشد و اگر ستون‌ها را نيز ديوارهايى با طول كم در نظر بگيريم در اين قسمت‌ها به جاى آجر از سنگ هاى چهارتراش استفاده گرديده است ديوارها در اين بنا جزئى از ماسونرى بوده و مانند ساير بناهاى سنتى داراى ضخامت زيادى مي باشد. آجر استفاده شده در ديوارها و آجرهاى مربعى شكل بيست و پنج سانتيمترى مي باشد.در بعضى قسمت هاى بنا تركيب ستون و ديوار باد و مصالح سنگ و آجر ديده مي شود كه درست در راستاى ستون هاى گذرنده از ديوار مي باشد.

 

تاريخچه مسجد جامع دزفول به نقل از مقالات و كتب مختلف:

       1- در سالنامه فرهنگ خوزستان(صفحه 133-25-1324)آمده است:

در دزفول قريب به شصت مسجد وجود دارد و از آن جمله مسجد جامع را كه در قرن سوم هجرى ساخته شده‌است مي توان نام برد.

      2- در سالنامه فرهنگ دزفول(صفحه 28-33-1332)در مقاله اى به قلم آقاى فضل اله مسيح تحت عنوان جغرافياى تاريخ دزفول آمده است:

از اماكن تاريخى شهرستان دزفول ميتوان مسجد جامع آن را نام برد كه از يادگارهاى سده هفتم هجرى است.

      3- در سالنامه فرهنگ خوزستان (صفحه 135-24-1423)آمده:

... مسجد جامع دزفول كه بناى آن متعلق به قرن سوم بوده:و اندكى بعد از مسجد جامع شوشتر ساخته شده‌است.

     4- نشريه كميته حزب ايران نوين دزفول(1347)آورده:

مسجد جامع دزفول كه قديمي ترين قسمت آن مربوط به قرن سوم يا چهارم هجريست و با اقتباس از سبك معمارى ساسانى ايجاد شده و شبستان هاى با روح آن مربوط به سده هفتم است و آرامگاه نخستين دانشمند دينى اين شهرستان شادروان سيد عبدالباقى آقامير در زير شبستان بزرگ اين مسجد زيارتگاه مردم اين شهرستان و مورد ستايش عام و خاص است.

5 - بعضى ازكتب مانند كتاب جغرافياى تاريخى دشت ميشان و شمران از تاريخ طبيعى و سياسى خوزستان به قلم آقا حاج عبدالصاحب آرمند (صفحه 103),نشريه اطلاعات و راديو خوزستان در سال 1345 در ذيل مقاله اى تحت عنوان آثار باستانى خوزستان و در مرآت البلدان ناصرى جلد چهارم قدمت مسجد جامع دزفول را به قرن اول هجرى نسبت داده‌اند همچنين در بين خود مردم دزفول اين عقيده وجود داردكه روزگارى اين بخش از مسجد(غريب خانه در قسمت شرقى بناى فعلى مسجد جامع دزفول)پرستشگاه زرتشتيان و يا ديگر اديان پيش از اسلام در دزفول بوده‌است.

 

بازسازی‌ها:

مسجد جامع در گذر زمان از ابتدای احداث همواره در کانون توجهات بوده و به دلیل اهمیتی که داشته در دوره‌های مختلف بازسازی و مرمت شده‌است. از روی سنگ نوشته‌‌هایی که در مسجد موجود است آخرین مرمت‌‌های این مسجد در دوره‌‌های صفویه و قاجاریه بوده، از جمله بر روی یکی از سنگ‌ ها، تاریخ تعمیر، مقارن با پادشاهی شاه سلطان حسین صفوی است و به همین خاطر رنگ‌‌های آبی و فیروزه و کاشی‌‌های آبی که شاخصه معماری آن دوران است در بخش‌هایی از مسجد دیده می‌شود؛ یا بر روی یکی از کاشی‌‌ها تاریخ ۱۲۵۳ یعنی در زمان محمد شاه قاجار ذکر شده‌ است. از دیگر دلایل قدمت بالای مسجد، سبک معماری آن است که الگو گرفته از معماری کاخایوان کرخه و معماری دوره ساسانی است.

 

تاريخچه توسعه و تعميرات مسجد:

همانطور كه در بخش هاى پيش آمد, هسته اوليه مسجد در قرن سوم هجرى ساخته شده كه همان قسمت غريب خانه است و در ادوار مختلف بخش هايى به آن اضافه شده ,كه با توجه به كتب و كتيبه هايى كه در مسجد است به تاريخ آن‌ها اشاره شده‌است. درضمن در بخش‌هاى مختلف مسجد در دوره هاى متفاوتى مورد مرمت و بازسازى قرار گرفته‌است.

بعد از غريب خانه توسعه مسجد در ضلع جنوبى با پيدايش شبستان جنوبى مسجد در قرن هفتم شروع شده‌است.

ايوان جلوى غريب خانه(ضلع شرقى صحن) چنانكه از سنگ نبشته بالاى در برمى آيد متقارن با زمان پادشاهى سلطان حسين صفوى ساخته شده(1110 هـ.ق)

ساخت گلدسته ظاهراً در روزگار محمدعلى ميرزا دولتشاه انجام شده‌است و شرح مناره‌ها در معرفى مسجد قبل از اين ذكر شده‌است.

قديمى ترين سنگ نوشته اى كه تعمير مسجد را نشان مي دهد در سردر اصلى مسجد نصب شده كه تاريخ آن 1157 هـ.ق(1157تا1160)سلطنت نادرشاه افشار مي باشد كه در آن مقرنس سردر مسجد تجديد شده‌است .

در دو سوى خاورى ديوار ضلع شمالى بر ستون اتاق دفتر هيئت امنا و كتابخانه به‌طور برجسته كلمات"الله","محمد","على","فاطمه","حسن","حسين"و تاريخ 1253 هـ.ق نوشته شده كه نشان دهنده تعمير اين بخش از مسجد است(در زمان سلطنت محمدشاه قاجار).

بر بالاى در غريب خانه بر بالاى آجر ششم از بالاى درب عدد 1331 برجسته نشان داده شده است كه تاريخ آخرين تعمير بخش خاورى و حوضخانه مسجد را مى نماياند . ضمناًدر تاريخ مذكور كه زمان امامت آقاسيدمحمدسيدآقاميرى بوده كف ايوان شرقى و شبستان هاى جنوبى را با آجر نيز مفروش ساخته اند.

بازسازى ورودى مسجدجامع دزفول كه در جنگ تحميلى عراق ويران گشت متأسفانه تابع هيچگونه اصول و قوانين مرمتى نبوده است.حتى شكل ظاهرى سردر قديمى مسجد در نما و ابعاد و اندازه نيز آن را حفظ نكرده اند.همچنين از جمله مواردى كه مي توان ذكركرد:

1- وجود دو مناره كه در سردر اصلى(قديمى) وجود نداشته

2- قرارگيرى چهارطاقى كه از گوشه سمت راست به قسمت وسط سردر

3- تغيير ارتفاع و ابعاد ورودى

4- استفاده از آجر به جاى سنگ در ساختن در و... (توضيح اينكه از نوع سنگ به كاررفته در مسجدجامع دزفول در روستاهاى شمالى اين شهر به وفور يافت ميشود.)

 

وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین دُرچین)

چند برادری های جبهه ای دزفولی در دفاع مقدس


شما اسامی تکمیلی را می توانید در لینک زیر آدرس سایت ( چمدان آبی ) مشاهد بفرمایید.

https://chamadaneabi.ir/chand-baradariha/

وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین دُرچین)

چند برادریهای جبهه ای
خانواده های شهدا و رزمندگان بسیجی دزفولی در دفاع مقدس

در هشت سال دفاع مقدس و جنگ تحمیلی، بودند خانواده های دزفولی که علاوه بر پدر خانواده، پسران و برادران آنان نیز در بسیج و یا جبهه حضور پیدا می کردند همچنین دو، سه، چهار، پنج و .. برادر در جبهه بودند و این در حالی بود که مادران، دختران و خواهرانشان امورات پشتیبانی را در شهر بعهده داشتند.
نکته قابل توجه اینکه در این لیست مبارک، نام شهیدان انقلاب وشهدای مدافع حرم و دفاع مقدس و رزمندگان هشت سال 1359 تا 1367 (خانوادگی) به ترتیب حروف الفبا ذکر شده است تا پیدا کردن نام مورد نظر سهل الوصول گردد.
اینحانب " محمدحسین دُرچین " گردآورنده، نگارنده و ترتیب دهنده اسامی قطع به یقین می داند نام بسیاری از شهیدان و رزمندگان در این لیست وجود ندارد البته لازم به توضیح است که چندین مرتبه در فضای مجازی در این خصوص فراخوانِ دریافت اسامی داده شده است و اگر الان هم اسامی مرتبط با موضوع را در خصوصی ارسال نمایید با افتخار به لیست اضافه خواهد شد(09166422841)
ممنون و سپاسگزارم

منبع: وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین دُرچین)

چند برادری های دزفولی در دفاع مقدس

* آیت الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی"امام جمعه دزفول" *

* برادران بسیجی و رزمنده:

* سیدحسین - سیدمحمود – سیداحمد – سیدعزیزاله - سیدحبیب اله و سیدحمید آذرنگ(نام پدر: سیدعنایت اله)
* سیدمحمود آذرنگ(نام پدر: سیداحمد)

* غلامرضا و غلامعلی آذرنیا

* ابراهیم – علی و حسن آرایش

* شهیدان: عبدالمحمد و محمد و سعیدآژنگ(پسر عمو)
* علی و عبدالحسین آژنگ

* حمید – میرزاعلی و عظیم آستی

* سیدعزیز و سیدمحمد آشنا(پسرعموهای شهید: سیدمرتضی اشتا)

* شهید: اقبال آقاخورده
* عبدالرضا آقاخورده(برادر شهید)

* احمد - محمدحسین و علی آل کجباف

* محمدحسین آل مبارک(پدر شهید و رزمنده)

* شهید: محمدرضا آل مبارک(نام پدر: محمدحسین)

* شهید: عبدالامیر آماده
* غلامحسین آماده(پسر عموی شهید)

* سیداحمد – سیدعلی و سیدسعید آوایی

* شهید: غلامعلی آهوزاده(نام پدر: محمد)
* نبی مجیدی راد - محمدعلی شکوری"آهوزاده"(برادران شهید)
* مصطفی آهوزاده و محسن مجیدی راد(نام پدر: غلامرضا)

* شهید: محمدحسن آهونمدی(نام پدر: محمود)
* شهید: محمدی آهونمدی(نام پدر: علی)
* حبیب – عزیز – رحمن - علیرضا و امیر آهونمدی(پسرعمو)

* شهید: حسن آیرمی
* ناصر آیرمی(برادر شهید)

* مهدی - حسین و تقی ابراهیمی مهر

* محمدحسین – محمدتقی و محمدکاظم ابراهیمی نسب

* سیدحسین ابوالقاسمی(پدر شهید)

* شهید مدافع حرم: سیدمجتبی ابوالقاسمی(نام پدر: سیدحسین)
* سیدعلیرضا – سیدمحمد و سیدمصطفی ابوالقاسمی(برادران شهید)

* عبدالامیر - عبدالحسین و محمدعلی ابول قندی

* شهید: محمدحسین اثنی عشری
* محمدحسن اثنی عشری(برادر شهید)

* رحمان و محمدرضا ، احسان

* شهید: محمدحسن احمدی
* مرتضی و مصطفی احمدی(برادران شهید)

* حسن و حسین احمدی(دیا احمدی)

* شهید: عبدالعظیم استاد(استا)
* امیر و حمید استاد(برادران شهید)

* شهید: عبدالحسن اسدمسجدی(نام پدر: احمد)
* رضا(حسن) – ناصر – مسعود – محمد و هادی اسدمسجدی(نام پدر: محمود)
* محسن اسدمسجدی(نام پدر: موسی)

* شهید: غلامعلی اسلامی پور
* علیرضا – محمدرضا و غلامحسین اسلامی پور(برادران شهید)

* شهید: سیدمرتضی اشتا
* سید مهدی اشتا(برادر شهید)
* سیدرضا – سید هبت اله و سیدمحمود اشتا(پسران عموی شهید)

* علیرضا - حمید و ابراهیم ، اشرف کوچک

* حسین و علی افشاری

* عبدالرضا و عبدالعلی افشه(نام پدر: غلامرضا)

* شهید: عبدالامیر اقتداریان
* داریوش – مسعود و عبدالحسین اقتداریان

* شهید: محسن اکرام فر(کاظم چائیده)
* محمدرضا اکرام فر"چائیده"(برادر شهید)

* شهیدان: خلیل و سعید امیدیان(نام پدر: نظام)
* داوود و مسعود امیدیان(برادران شهیدان)

* محمدعلی – عبدالرحمن – عبدالرحیم و عبدالحسین امین راد

* حسن و حسین ایزدپور

* عبدالرضا ایزدیان(پدر شهید)
* شهید: عبدالحسن ایزدیان(نام پدر: عبدالرضا)
* محمدرضا – غلامحسین و محسن ایزدیان(برادران شهید)

* شهید: عبدالحمید بادروج(نام پدر: موسی)
* شهید: عبدالحسین بادروج(نام پدر: رضا)
* حسن و حسین بادروج

* شهید: غلامرضا بختیار
* محمدرضا – نعمت الله و عبدالرضا بختیار(برادران شهید)

* عبدالرضا - مرتضی و مصطفی بدخشان

* شهیدان: اسماعیل و محمدرضا برمکی

* شهید: عبدالامیر بزاززاده
* عبدالعظیم و عبدالحسین بزاززاده(برادران شهید)

* شهید: عبدالمحسن بزرگی
* عبدالغفور و مسعود بزرگی(برادران شهید)
* محمود – محمد و حسین بزرگی

* شهید: عبدالرحیم بساق زاده
* عبدالحسین بساق زاده(برادر شهید)

* شهید: حمیدرضا بصیرزاده(نام پدر: حسین)
* غلامرضا - عبدالرضا و علیرضا بصیرزاده(برادران شهید)

* علیمحمد و محمود بصیری

* شهیدان: عبدالرضا و منصور بصیری فر(نام پدر: نظام) و علی بصیری فر

* غلامرضا – محمدرضا و حمیدرضا بک صحرایی(نام پدر: عبدالرضا)

* شهیدان: عبدالصمد بلبلی جولا و محمدحسین بلبلی جولا (پسرعمو)

* منوچهر و غلامرضا بنواری

* شهیدان: حسن – عبدالحسین و محمدعلی بویزه(سعیدی نیک)

* شهید: غلامرضا بهاری پور
* غلامحسین و بهروز بهاری پور(برادران شهید)

* محمدعلی بهرامی(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: حمید بهرامی(نام پدر: محمدعلی)
* رضا بهرامی(برادر شهید)

* شهید: محمدعلی بهروزی زاده
* عبدالحسین – محمدحسن – سعید و محمد بهروزی زاده

* علیرضا و محمدعلی بی باک

* شهید: حسین بیدخ(نام پدر: غلامرضا)
* عبدالرضا - محمدرضا - عبدالکریم و حسن بیدخ(برادران شهید)

* سعید و مهدی بیگدلی(نام پدر: محمدکاظم)

* شهید: محمدتقی بیدلی
* کریم - رحیم – رحمن حمید و عبدالحسین بیدلی

* شهیدان: علی و حسین پارسافرد(نام پدر: غلامحسین)
* عبدالرحیم و عبدالحسین پارسافرد

* احمد پالاش(پدر شهید)
* شهید: حبیب پالاش(نام پدر: احمد)
* سعید پالاش(برادر شهید)
* حسن و رضا پالاش(پسران عموی شهید)

* شهید: منصور پدرام
* عزیز پدرام(برادر شهید)

* شهیدان: صادق و عزت الله پشت یافته

* محمدحسن و بهروز پرآور

* شهید: غلامحسین پرچه خوارزاده
* ایرج پرچه خوارزاده

* شهیدان: احمد و عبدالحسین پرموز(نام پدر: حسین)
* مسعود - نعمت و محمد پرموز
* حسین صادقی مهر و عبدالعلی عدالت مهر(دامادهای خانواده شهیدان: پرموز)
* شهید: محمدرضا پرموز(نام پدر: محمدعلی)
* محمدناصر پرموز(برادر شهید محمدرضا پرموز)
* رضا بروسان"پرموز"(پسر عموی شهیدان پرموز)

* شهید: سیدرحیم پژوهیده(نام پدر: سیداحمد)
* سیدعزیزالله پژوهیده(برادر شهید)

* شهیدان: خلیل و عبدالغفور پشم فروش(پسر عمو)

* شهیدان: امیر و حمید پلنگچی(کرمعلی پلنگ چی)
* عظیم پلنگچی"رئوفی فر"(برادر شهیدان)

* نظر و ناصر پناهی

* شهید: حمید"مجید" پناهی بروجردی
* سعید پناهی بروجردی(برادر شهید)

* شهید: عبدالرضا پنبه زن
* علیرضا – عظیم و رحیم پنبه زن

* شهید: حمید پورابراهیم(نام پدر: محمدحسین)
* ماشالله حاجی ابراهیم(عموی شهید: پورابراهیم)
* امیر ابراهیمیان پور(پسر عموی شهید: پورابراهیم)
* شهید: اقبال آقاخورده(دایی شهید: پورابراهیم)
* عبدالرضا آقاخورده(دایی شهید: پورابراهیم)

* عبدالرحمن و محمدحسین پوراسد

* شهید: محمود پوررکنی(نام پدر : علی)
* شهیدان: رحمن(حسن) و محمود پوررکنی(نام پدر: غلامعلی)
* مصطفی پوررکنی(برادر شهیدان)
* حامد"هوشنگ" و محمدرضا پوررکنی(دایی های شهیدان: پوررکنی)

* شهیدان: بهمن و حاجیعلی پوردیان
* فریدون - یاور و بهروز پوردیان(پسر عمو)

* شهید: سعید پورعبدی(عیدی جولک)
* منوچهر(علی) پورعبدی(برادر شهید)

* خیرعلی - علیرضا و محمدرضا پورعیدی

* شهید: محمدحسین پورکاوه
* محمدحسن پورکاوه(برادر شهید)

* حسن و محمد پورکیانی(پسر عمو)

* محمدصادق پورگلیان(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: احمد پورگلیان(نام پدر: محمدصادق)
* منصور و مظفر پورگلیان(برادران شهید)
* سیدحبیب کاشانی زاده(داماد خانواده شهید: پورگلیان)

* شهید: علیرضا پورسوزنی"مهرانیان"(نام پدر: محمود)
* حمید و منصور مهرانیان"پورسوزنی"(برادران شهید)

* شهید: رضا پورعابد(نام پدر: محمد)
* محمدعلی و عظیم پورعابد

* شهید: مهدی پورلباف(علیپورلباف)
* ماشاالله – حسن و غلامرضا(برادران شهید)
* علی و محسن پورلباف

* شهید: عبدالکریم پورمقامی(نام پدر: عبدالنبی پورمقامی"مقومی")
* عبدالرحیم – عبدالرحمن و عبدالمجید پورمقامی(برادران شهید)
* محمدحسین دُرچین(داماد خانواده شهید: پورمقامی)

* شهید: سیدرضا پورموسوی(نام پدر: سیدمهدی)
* سیدزمان پورموسوی(برادر شهید)
* سیدمرتضی پورموسوی(پسر عموی شهید)

* مصطفی و محمدامیر پورمند

* شهیدان: غلامعلی و ماشاالله پوست کنان

* شهید: حمیدرضا پویا
* عبدالعظیم پویا(برادر شهید)

* سیدمحمدعلی پیرایه(پدر رزمنده)
* سیدحسن پیرایه"موسوی"(نام پدر: سیدمحمدعلی)

* شهید: فرج اله پیکرستان
* نصرالله پیکرستان(برادر شهید)
* غلامحسین پیکرستان(پسر عموی شهید)

* شهید: مصطفی پیلوار
* کریم و مرتضی پیلوار(برادران شهید)

* شهید: عبدالحسین تاج
* حسن تاج(برادر شهید)
* ابوالقاسم تاج(عموی شهید)
* علی و غلامعلی تاج(پسران عموی شهید)

* حمید – میرزاعلی تجلی(برادر) و عبدالامیر تجلی(پسرعمو)

* میرزاعلی ترابی زاده(پدر رزمنده و بسیجی)
* محمدرضا – محمدحسین و محمدحسن ترابی زاده(نام پدر: میرزاعلی)

* شهید: حمید ترسلی
* امیر ترسلی(برادر شهید)

* خیرعلی تفرقی(پدر رزمنده)
* مجید و حمید تفرقی(نام پدر: خیرعلی)

* شهید: عزیز تقی زاده دزفولی
* محمدعلی تقی زاده(برادر شهید)

* شهید: مسعود توتونچی(نام پدر: عبدالرحیم)
* سعید توتونچی(برادر شهید)

* ابوالقاسم و محمد توحیدی(نام پدر: عبدالمحمد)

* عبدالحسین – عبدالکریم – محمدرضا و علیرضا تیزگر

* شهید: محمود ثابت قدم
* محمدباقر ثابت قدم(برادر شهید)

* شهیدان: جانعلی و جانمحمد جاری

* شهیدان: محمدعلی و یوسف جاموسی(نام پدر: خداداد)
* شهید: علیرضا جاموسی(نام پدر: احمد)
* شهید: غلامرضا جاموسی(نام پدر: علی)
* ابراهیم جاموسی(عالمی) - فرهاد جاموسی – رضا و محسن جاموسی(خجسته مهر)

* شهیدان: محمدتقی و حبیب جاموسی پایدار(پسر عمو)

* قاسمعلی جعفر خادم(پدر رزمنده)
* کریم – علی – عظیم و محمد جعفرخادم(نام پدر: قاسمعلی)

* شهیدان: عیدی محمد و محمدحسن"حمزه" جعفرخراطی(نام پدر: یوسف)
* علی جعفرخراطی(برادر شهیدان)

* شهیدان: سیدمحسن و سیدمحمدرضاجعفری منش(نام پدر: سیدحسن)

* شهید: احمد جلالی زاده
* حمید جلالی(برادر شهید)
* بابک و سیامک جلالی زاده

* شهید: عباس"محمد" جلایی
* حمید - غلامرضا و غلامعلی جلایی(برادران شهید) و حبیب جلایی

* شهید: عبدالرحیم جمال
* عبدالکریم و عبدالمجید جمال(برادران شهید)

* محمد – حسین و غلامعلی جمال زاده

* شهیدان: عبدالامیر و محمدعلی جمشیدی

* عبدالمجید – مسعود – سعید – هوشنگ – حبیب – حمید و مهرداد جودکی زاده(نام پدر: احمد)

* شهید: محمدحسین جودیداری
* علی و حسن جودیداری(برادران شهید)

* شهید: سیدمهدی جولازاده حسینی(نام پدر: سیدعلی)
* سیدابوالقاسم و سیدهبت الله جولازاده حسینی(برادران شهید)
* سیدرضا جولازاده حسینی(عموی شهید)

* بهزاد و بهرام جولایی

* شهید: احمد جوهر
* عظیم - حبیب و محمود جوهر(برادران شهید)
* رجبعلی جوهر(پدر بسیجی)
* محمدحسین – مهدی – رحیم(نام پدر: رجبعلی)
* غلامعلی – غلام - محمدرضا و کریم جوهر(پسر عمو)
* شهید: محمدعلی جوهر(پاپی جوهرزاده)
* شهید: محمدرضا جوهرزاده

* شهید: غلامعلی جهانبخش
* علی جهانبخش(برادر شهید)

* عزیزالله"فرامرز" – کیومرث"مهدی" و حبیب چادرهانی

* امیر و سعید چاری نژاد

* حسن - حسین و محسن چسب فروش

* شهیدان: علیرضا و محمدعلی چراغ چشم(نام پدر: رضا)
* عباس – میرزاعلی و محمود چراغ چشم(برادران شهید)

* محمدرضا و بهروز چگنی(اسماعیل چگنی)

* شهید: حسین چمن آرا
* کاظم – رضا و محمدعلی چمن آرا

* شهید: علیرضا چوبتراش زاده(نام پدر: احمد)
* محمدرضا چوبتراش زاده(برادر شهید)
* محمدعلی صبور – محمدرضا اکرام فر(چائیده) - سیدمحمد امام - حسین طحان نظیف – حسین چوبتراش و محمود پاینده پور(دامادهای خانواده شهید: چوبتراش)

* نجات – حسین – حسن – نورعلی و رحمان حاتمی نسب(نام پدر: ولی)

* شهید: عبدالکریم حاج عوض زاده دزفولی
* علی حاج عوض زاده دزفولی(برادر شهید)

* شهید: یوسف حاجی خلف
* محمد حاجی خلف(برادر شهید)

* شهید: سید مصطفی حبیب پور(برادر شهید)
* سیدحبیب حبیب پور

* شهیدان: علیرضا"امیر" و غلامرضا حداددزفولی
* غلامعلی حداددزفولی(برادر شهیدان)

* نورعلی و سلطانعلی حسین پور

* عبدالمجید – عبدالرحیم و رضا حسینی فر(نام پدر: صفرعلی)
* ناصر و منصور حسینی فر(نام پدر: علی)

* عبدالرضا – محمدحسن و عبدالحسین حسینی فرد(نام پدر: علیمحمد)

* سیدحسین و سیدعلی حقجویان(زکی زاده)

* شهید: عبدالمجید حقیقی زاده
* محمدحسین - منصور – محسن و حمید حقیقی زاده(برادران شهید)

* شهید: مسعود حکمت(گرگ زاده)
* منصور حکمت(برادر شهید)

* شهید: احمد حلمی
* عبدالمجید و عبدالحمید حلمی(برادران شهید)

* شهید: حمید حویزی
* امیر"عبدالعلی" - غلامعلی و نورعلی حویزی

* شهیدان: محمدحسن و محمدکاظم خادمعلیزاده(نام پدر: رجبعلی)
* غلامحسین – عبدالحسین و محمدی خادمعلیزاده(نام پدر: رجبعلی)
* شهید: نعمت الله خادمعلی زاده(نام پدر: عبدالنبی)
* غلامعلی – غلامرضا – حسین - عبدالامیر و حسن خادمعلیزاده(نام پدر: عبدالنبی)

* شهید: عبدالرحیم خاضعی نیا(بختیاری)
* محمد و عبدالکریم خاضعی نیا"بختیاری"(برادران شهید)

* شهید: کرم خاکسارمدنی(پدر رزمنده)
* محمدعلی و غلامحسین خاکسارمدنی(پسران شهید: کرم خاکسار مدنی)
* علیرضا و محمدعلی خاکسارمدنی(پسر عمو)

* محسن و حبیب خاکی

* عبدالمجید و محمدعلی خامسی

* نبی خبری(پدر شهید و رزمنده)
* شهیدان: عبدالحسین و حمید خبری(نام پدر: نبی)
* عبدالعظیم مشکی زاده(داماد خانواده شهیدان : خبری)
* فریدون و محمد"فردین" خبری(پسران عموی شهیدان: خبری)

* شهید: امیر خدمتی
* عزیز خدمتی(برادر شهید)

* شهیدان: مسعود و عبدالامیر خرمی(نام پدر: غلامرضا)
* حمید خرمی(نام پدر: غلامرضا - برادر شهیدان)
* شهیدان: علیرضا و نادر خرمی(نام پدر: مرتضی)

* شهید: علیار خسروی
* اللهیار خسروی(برادر شهید) و اسدالله خسروی

* شهید: مسعود خشت چین"محمدخشت چین"(نام پدر: محمد)
* غلامرضا – عبدالرضا و سعید خشت چین(محمدخشت چین)
* غلامعلی ظفری پور – محمود مم یوسفی – حسین جوادموتاب و سعید مخبردزفولی (دامادهای خانواده شهید: خشت چین)

* شهید: محمد خضریان
* عبدالحسین و علی خضریان(برادران شهید)
* رحیم خضریان(پسر عموی شهید)

* شهید: محمدحسین خلف رضایی
* غلامرضا و علی خلف رضایی(برادران شهید)

* مهدی و حجت خمس جدی

* شهید: قاسم خورشیدزاده دزفولی
* مهران خورشیدزاده دزفولی(برادر شهید)

* محمدحسین خوشکلام(پدر رزمنده)
* حسن - فریدون و عبدالمحمد خوشکلام(نام پدر: محمدحسین)

* شهید: محمدرضا خونساری
* محمدحسن و محمدحسین خونساری

* شهیدان: احمدرضا و بهرام خیری نژاد(نام پدر: رجبعلی)

* محمود و مظفر دادور

* شهید: سیدمحمدکاظم دانش دزفولی
* سید ابراهیم دانش دزفولی(برادر شهید)

* شهید: محمود دانشیار(نام پدر: مجید)
* شهید: هادی دانشیار(نام پدر: حسین)
* مهدی دانشیار(پسر عموی شهیدان)

* شهیدان: رحمن و عظیم دباغچی(نام پدر: ابوالقاسم)

* محمدحسین – علی و محمد دُرچین(نام پدر: غلامعلی فرزند: شهید عبده دُرچین معروف به عبده سقا – شهادت: 23/11/1330)
* خاله زاده های برادران دُرچین:
* شهیدان: سلطانعلی طاهردناک و محمد(حبیب) طحان نژادیان
* قربانعلی طاهردناک
* عمه زاده های برادران دُرچین:
* شهیدان: احمد پورگلیان - علیرضا سجادی پور و محمدرضا مهدیان زاده
* محمدصادق(پدر) - منصور و مظفر پورگلیان – محمدی و محمود سجادی پور – علیرضا ساقی
* شهید: عبدالکریم پورمقامی(برادر خانم محمدحسین دُرچین)

* شهید: غلامحسین درکتانیان
* غلامرضا درکتانیان(برادر شهید)

* شهیدان: احمدرضا و علیرضا درگاهی(نام پدر: عبده)

* ماشاالله دُرولی(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: بهمن(محمدجواد) دُرولی(نام پدر: ماشاالله)
* بهرام - شهرام و شهاب دُرولی(برادران شهید)

* شهید: حمیدرضا درویش زاده(نام پدر: عبدامحمد)
* مهدی رضا درویش زاده(برادر شهید)

* شهیدان: علی و محمود دوستانی دزفولی(نام پدر: حسین)
* شهید: عبدالکریم دوستانی دزفولی(نام پدر: عبدالرضا)
* رضا دوستانی دزفولی

* شهیدان: محمدرضا و مرتضی"لازم" دهقانیان پور(نام پدر: علی)
* غلامرضا و علیرضا دهقانیان پور(برادران شهیدان)

* شهید: مصطفی دیاحسین
* عظیم و رحیم دیاحسین(برادران شهید)

* شهیدان: عبدالحمید - عبدالرحیم و حبیب دیانتی

* شهیدان: غلامعلی و منصور دیانی(پسر عمو)
* ناصر دیانی(برادر شهید: منصور دیانی)
* ابراهیم و مسعود دیانی

* عباس - ابراهیم – مصطفی و مرتضی دیبایی(نام پدر: حسن)
* عبدالرحیم – عبدالکریم و عبدالمجید دیبایی(نام پدر: علی)
* محمود و عظیم دیبایی(نام پدر: محمد)

* حسن دینارزاده(پدر رزمنده)
* عبدالحسین – بهروز و بهمن دینارزاده(نام پدر: حسن)

* شهیدان: رحمان و علی دیناروند

* شهید: غلامعباس دیناری"منگل دیناری"(نام پدر: نعمت الله)
* غلامرضا دیناری"منگل دیناری"(برادر شهید)

* شهید: عبدالحسین دینوی زاده
* بهروز و هوشنگ دینوی زاده

* شهیدان: عبدالحمید و محمد ذاکرنیا

* هادی و خلیل ذبیحی

* شهید: عبدالکریم راجی(نام پدر: احمد)
* علی - حسین و حمید راجی(برادران شهید)
* محمدرضا و محمدحسین راجی(پسر عموهای شهید)

* شهید: مهدی راحمی(عیدی مراد)
* محمد - غلامعلی – غلامرضا و علیرضا راحمی(عیدی مراد)

* شهیدان: حبیب ربانی خواه(نام پدر: رجب) و غلامرضا مسکرزاده(پسر خواهر)
* علی و امیر ربانی خواه

* حسین – علی و غلامعلی رجایی پور(هلیلی)

* امیر – عظیم - حمید و لطیف ، رجب کردی(نام پدر: شیرعلی)

* علیرضا – علی و محمدرضا رجو

* شهیدان: عزیز و مصطفی رجول دزفولی

* شهیدان: عبدالرضا و علیمحمد رحمانی فرد(نام پدر: حسن)

* عبدالرضا - قدرت و رحمن رحمتی فر(دمساقه)

* محمدکاظم - غلامرضا و مرتضی رسولیان

* شهید: عبدالرضا رشید(رشیدعلی نور)
* غلامعلی رشید(پسر عمو)

*حمید و عبدالحسین ، رضابدلی

* شهیدان: حسنعلی و میرزاعلی رضازاده خلطه

* احمد – محمود – حبیب الله و سعید رضوانی(نام پدر: خیرعلی)

* شهید: عبدالرضا رضوانی(مرازه)
* حمید و نورعلی رضوانی"مرازه"(برادران شهید)

* شهید: عبدالرضا رودبندی زاده
* حسن و غلامعلی رودبندی زاده
* عبدالعظیم و مجید رودبندی زاده"دانش آرا"(نام پدر: حسن)
* حمید – عزیز و رحیم رودبندی زاده(نام پدر: محمد)

* شهید: عبدالرضا روضه سرا(نیک بین)
* محمدرضا روضه سرا(نیک بین)

* فولاد روغنیان(پدر شهیدان و رزمنده)
* شهیدان: علیرضا – محمدرضا و حمیدرضا روغنی دزفولی(نام پدر: فولاد)

* محمد"عبدالمحمد" - مسعود و منصور رئوفی نژاد

* حمید - حسن ریحانپور

* شهید: غلامرضا ریسمانباف(نام پدر: حسین)
* شهید: نورعلی ریسمانباف(نام پدر: حسن)

* شهیدان: احمد و غلامعلی زابلی

* سلطانعلی زادمحمدی"ذات محمدعلی"(پدر بسیجی)
* عبدالعلی – حسن و مهدی زادمحمدی"ذات محمدعلی"(نام پدر: سلطانعلی)

* شهید: حمید زاده رکنی
* محمد – رضا – عظیم - مهدی و علی زاده رکنی(پسر عمو)

* محمدرضا و علیرضا زاده شیر

* شهیدان: حمیدرضا و نورعلی زاده گندم(نام پدر: غلامعلی)

* عبدالرضا – غلامعباس - علیرضا و محمدرضا زارع(زارع دیمی)

* شهیدان: یوسف – اصغر - عظیم - محمد – محمود – مجید و موسی زارع
* حمید – علی – علیرضا - رحیم و امیر زارع

* شهید: حسین زاروی
* امیر و جلال زاروی(پسران عموی شهید)

* محمدحسین – محمدرضا و علیرضا زاهدیان

* شهیدان: عبدالعظیم و غلامعلی زربخش

* محمدحسین - عبدالمحمد و ناصر زرچی

* شهید: سیدمحسن زرنگ زاده(نام پدر: سیدهاشم)
* سیدمهدی – سیدمحمود – سیدمرتضی و سیدمصطفی زرنگ زاده(برادران شهید)

* سیداحمد و سیدمحمود زرهانی

* احمد - محمد و محمود زمان(زمون)

* حسنعلی زمانی راد(پدر بسیجی)
* صفرعلی - نظرعلی – میرزاعلی - محمدحسین – خیرعلی - علیرضا و محمدرضا زمانی راد(نام پدر: حسنعلی)

* شهیدان: محمدعلی و محمدحسین زمانی نیا

* شهیدان: حسن و عبدالعظیم ژاله(نام پدر: حسین)

* محمدحسن – غلامحسین و غلامرضا ژولاپور

* شهید: علیرضا ساکی (نام پدر: حسین)
* شهید: علیرضا ساکی (نام پدر: مجید)

* شهید: حسن ساکیانی(نام پدر: مصطفی)
* شهید: بیژن ساکیانی(نام پدر: عبدالعلی)
* احمد و محمود ساکیانی

* شهید: علی سالمی فر
* عبدالرضا و محمدرضا سالمی فر

* شهید: حسن رضا سبزآبی(نام پدر: حسین)
* شهید: عبدالرحیم سبزآبی(نام پدر: ستار)

* شهیدان: عبدالکریم و عبدالحمید سپهرجو

* شهیدان: عبدالمحمد – غلامحسین و غلامرضا سپهری(نام پدر: عوض)

* شهید: علیرضا سجادی پور(نام پدر: اسدالله)
* محمدی و محمود سجادی پور(برادران شهید)

* غلامعلی – عبدالحسین – غلامحسین – محمدعلی – محمدرضا – عباس و میرزا سخاوت(نام پدر: نامدار)

* غلامعلی و محمدعلی سخاوتی راد(خاله زاده های شهید: ایزدیان)

* عبدالحسین و مهدی سخایی

* اسدالله – امیر و عظیم سرافراز

* شهید مدافع حرم: عبدالحسین سعادت خواه(محمد قلفی)
* حسین سعادت خواه"محمدقلفی"(پسر عموی شهید)

* شهیدان: علی- محمود و مصطفی سعادتی زارع
* رضا سعادتی زارع(برادر شهیدان)

* شهید: سعید سعاده
* حمید سعاده(برادر شهید)

* حاجی محمد و محمد سعادت پور

* طعیمه سعد(پدر شهید و رزمنده)
* شهیدان: عبدالزهرا و علی سعد(نام پدر: طعیمه)
* شهیدان: علی و صالح سعد(نام پدر: خشان)
* شهید مدافع حرم: عادل سعد
* ناصر و حاتم سعد(پسر عمو)

* نادر و عظیم سعادتی فرد

* حبیب و حمید سعیدفر

* شهید: مرتضی سعیدی نیا
* علی سعیدی نیا (پسر عموی شهید)
* منصور سعیدی نیا و مسعود سبزکی(پسر خاله های شهید)

* شهید: عبدالکریم سفیدزاده
* عبدالمحمد - عبدالرحیم و مهدی سفیدزاده

* محمدرضا – علیرضا و غلامرضا سفیدگر(نام پدر: محمدحسن)
* عبدالرحمن سفیدگر(مهدی سفیدگر)

* عبدالمحمد سفیران(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: حسن سفیران
* غلامحسین و محمود سفیران(برادران شهید)

* شهیدان: عبدالرحیم و محمود سگیر(نام پدر: صفر)

* شهید: محسن سلمان خاکسار(خاکسار)
* عبدالامیر - عبدالحمید – رضا و مجتبی سلمان خاکسار"خاکسار"(برادران شهید)

* شهیدان: قاسم و یعقوب سلیمانی(نام پدر: محمد)

* عباس – علیرضا - ابوالقاسم و عبدالرضا سُنبل

* محمدرضا و احمد سنگری

* شهیدان: احمد و محمود سوداگر(نام پدر: علی)
* امیر و حمید سوداگر(برادران شهیدان)

* شهیدان: غلامرضا و هوشنگ سوزنگران"حسین سوزنگران"(نام پدر: عبده)
* عبدالمحمد – عبدالعلی – عبدالحسن – عبدالحسین و فریدون سوزنگران

* شهید: سیدعلی سیدآسیابان
* سیدحسن و سید امیر سیدآسیابان(برادران شهید)

* شهید: سیداحمد سیدقلندر(پسر خواهر شهید: سیدمحمدحسن صافی)
* سیدمحمود سیدقلندر(برادر شهید)

* شهید: سید احمد سیدنظرزاده(نام پدر: سیدعلی)
* سیدعبدالکریم و سیدشمس الدین سیدنظرزاده(پسر عموهای شهید)

* رحیم – رحمان – غلامرضا و عبدالرضا شادابی نیا

* شهید: عبدالمجید شارونی(محمدشارونی)
* کریم و رحمن شارونی(محمدشارونی)

* شهیدان: عبدالامیر و حبیب شاکر(نام پدر: بره) و مسعود شاکر

* شهید: مسعود شاه حیدر(نام پدر: محمد)
* شهید: محمدرضا شاه حیدر(نام پدر: موسی)
* عبدالحسین و محمدحسین شاه حیدر(برادران شهید)

* شهید: سید هیبت اله شاهرکنی(نام پدر: سید احمد) و شهید: غلامرضا روبندی (داماد خانواده شهید شاه رکنی)
* سیدمصطفی شاهرکنی

* شهید: امیر شاهوارپورنجف آبادی
* حسن و حمزه شاهوارپور

* شهید: محمدعلی شایقی
* فریدون شایقی(برادر شهید) و حمید شایق(پسر عموی شهید)

* شهیدان: غلامرضا و حمیدرضا شخص زرین کار(نام پدر: محمدرضا)

* شهیدان: احمد و محمد شریف(نام پدر: عباس)

* شهید: عبدالرضا شریفی پور
* محمدعلی – نادعلی – عبدالعلی شریفی پور

* شهید: غلامرضا شریفی نسب
* محمدرضا شریفی نسب(برادر شهید)

* شهید: عبدالمجید شعبانپورفولادی
* حمید شعبانپور(برادر شهید) و عبدالکریم شعبانپور(پسر عموی شهید)

* منصور - عزیز - نعمت و حمید شلال نژاد(پسر عمو)

* شهید: محمدحسن شکوهنده
* مصطفی شکوهنده(برادر شهید)

* عبدالرضا - غلامرضا - علیرضا شمس آبادی زاده و محمدرضا شمس آبادی زاده(شمسایی فر)

* شهید: علیرضا شنبول(نام پدر: حسن)
* محمدرضا و عبدالرضا شنبول(نام پدر: حسن . برادران شهید)
* شهید: عبدالمحمد شنبول(نام پدر: حسین)
* شهید: محمد شنبول(نام پدر: حاجی)

* علیرضا و محمدرضا شوشی نسب(نام پدر: نادعلی)

* شهید: محمدحسین شهربانوزاده
* عبدالرحیم – عبدالرحمن و علیرضا شهربانوزاده(برادران شهید)

* عبدالرضا – غلامعلی و محمدعلی شه عابدی

* شهیدان: حسن و مجید شهیدی(انبری)
* کریم شهیدی"انبری"(برادر شهیدان)

* شهید: عبدالرحیم شیرمحمدی
* عبدالرحمن و مرتضی شیرمحمدی(برادران شهید)

* حبیب و سعید صابری نسب(درویش جواد)

* شهیدان: حمیدرضا و عبدالکریم صادق حبشی

* شهید: حمید صادق جولا(نام پدر: امیر)
* مجید و عزیز(برادران شهید)
* رضا و منصور صادق جولا(پسران عموی شهید)

* شهید: مرتضی صارمی نیا(نام پدر: ماشاالله)
* شهید: غلامرضا صارمی نیا(نام پدر: محمد)

* شهید: سیدمحمدحسن صافی و (خواهر زاده اش شهید: سیداحمد سیدقلندر)
* سیدمحمدرضا – سیدعلی و سیدحسین صافی(برادران و دایی شهیدان)

* شهیدان: حمید – عبدالمجید و محمدرضا(بهروز) صالح نژاد(نام پدر: نبی)

* حسن صالحی زاده(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: امیر صالحی زاده(نام پدر: حسن"محمدعلی")
* حسین و علی صالحی زاده(برادران شهید)

* شهیدان: سیف الله و یدالله صبور(نام پدر: احمد)
* محمدعلی و علیرضا صبور و (داماد خانواده) عبدالنبی صفار

* شهیدان: عبدالحسین - محمدحسین و سعید صحتی
* کاظم صحتی

* شهید: نعمت اله صفارپور
* محمدرضا و علی صفارپور

* هادی - علی و منصور صفایی(رضاغریب)

* شهیدان: غلامرضا و محمدرضا صفایی فر(نام پدر: حسن)

* شهیدان: عبدالحمید و عبدالعلی صفربنا
* مجتبی صفربنا

* شهید: عزیز صفری
* حمید صفری(برادر شهید)

* علی صفری(پدر رزمنده)
* شهید: صفر صفری(نام پدر: رضا)
* هوشنگ صفری(برادر شهید) و حمید زارع مچول(داماد خانواده)

* شهید: محسن صفری نژاد
* شاپور صفری نژاد

* شهید: محمد صفقلي پور
* عزیز صفقلی پور(صفایی پور)

* شهید: سیدجمشید"حسین" صفویان
* سیدحمید و سیدسعید صفویان(برادران شهید)

* یوسف صلواتی زاده(پدر شهیدان و رزمنده)
* شهیدان: عبدالرحمن و علیرضا صلواتی زاده(نام پدر: یوسف)
* محمدرضا - مسعود و منصورصلواتی زاده(برادران شهیدان)

* شهید: ناصر صندوق ساززاده و (داماد خانواده شهید: احمد سوداگر)

* علی - حسن – عبدالحمید و محسن صنیعی

* شهید: منصور ضامن
* مسعود – سعید و محمدعلی ضامن

* شهید: حسین ضریحی
* حبیب اله(برادر شهید) و نعمت اله ضریحی

* شهیدان: سلطانعلی طاهردناک(نام پدر: احمد)
* قربانعلی طاهردناک(برادر شهید)
* شهید: غلامحسین طاهردناک(نام پدر: ابوالقاسم)
* محمدحسین طاهردناک(برادر شهید)
* شهید: سعید طاهردناک(نام پدر: محمد)
* مصطفی طاهردناک(برادر شهید)
* عبدالرزاق طاهردناک(پسر عموی شهیدان)

* شهید: امیر طحان پوریان
* مصطفی طحان پوریان(برادر شهید)
* سلطانعلی طحان پوریان(عموی شهید)

* شهیدان: عباس و محمد طحان کار
* علی طحان کار(برادر شهید)

* عبدالحمید و عبدالرحیم ظاهرطحان

* محسن و ناصر ظریفی

* کریم و حمید ظفری

* شهید: محمدعلی ظفری پور(پدر شهید)
* شهید: محمدرضا ظفری پور(فرزند شهید: محمدعلی)
* منصور و ناصر ظفری پور

* علی – حمید و مجید عالم افروز(خورده فروش)

* غلامرضا عبابافی(پدر رزمنده)
* محمد و مسعود عبابافی(نام پدر: غلامرضا)

* شهیدان: عبدالرضا و علی ، عباس حویزاوی

* شهیدان: حمیدرضا و عبدالحسین ، عباس دمی
* محمدحسن ، عباس دمی(برادر شهیدان)

* شهیدان: حبیب و عزیز عباسی مقبل

* منصور – عبدالرضا و مسعود عبایی(ابراهیم عبایی)

* شهیدان: حمید – محمدعلی و عبدالکریم عبدال زاده

* شهید: نورعلی عبدالهی
* علیرضا - محمدعلی و حسین عبدالهی(برادران شهید)

* شهیدان: علیرضا و غلامعلی عرفان پور(رضاقلی)عمه زاده های شهید: رشید

* حسین ، عزیزحاجی(پدر رزمنده)
* مظفر – حسنعلی – علیرضا و احمد ، عزیزحاجی و محمد پویان(عزیزحاجی)

* شهید: مسعود عزیزیان
* عزیز عزیزیان(برادر شهید)

* روشن و غلامعلی عشیری

* شهیدان: محمدحسن و فریدون عطارروشن(پسر عمو)

* شهیدان: عبدالرحمن و محمدرضا عطوان
* غلامرضا - علیرضا و محسن عطوان

* رضا و غلامرضا عطایی

* شهیدان: حمیدرضا و غلامرضا عظیمی(نام پدر: غدیر)
* مصطفی عظیمی فر

* شهید: سیدمحمدعلی"سیدمحمدی" علوی(نام پدر: سید مصطفی)
* شهید: سیدحسن علوی(نام پدر: سیدعلی)
* شهید: سیدمحمود علوی(نام پدر: سیدصدرالدین)
* شهید: سیدماشاالله"سیدمهدی" علوی(نام پدر: سیدمحمدصادق)
* سیدرضا – سیدکاظم – سیدنصراله - سید اسماعیل - سیدعلی و سیدعنایت اله علوی(پسر عمو)

* محمدعلی علیپور(پدر رزمنده)
* علی – هوشنگ و داریوش علیپور(نام پدر: محمدعلی)

* شهیدان: عبدالعلی و غلامعلی علیخانی(نام پدر: حسین) و شهید: عبدالحمید گلچین نژاد( نام پدر: محمد . پسر عمه شهیدان: علیخانی)

* محمدعلی - مسعود – رضا – نورعلی – محسن و عظیم علیزاده اصل"محمدعلیزاده دزفولی"(نام پدر: محمد)

* شهید: عبدالحمید علیزاده حداد(نام پدر: غلامعلی)
* علیمحمد و عبدالامیر علیزاده حداد(برادر شهید)
* حسین و حسن علیزاده حداد(عموهای شهید)
* عبدالکریم و محمدرضا علیزاده حداد(پسران عموی شهید)

* شهیدان: حسین و علی عمارکعبی
* رضا عمارکعبی(برادر شهیدان)

* شهید: غلامحسین عنایت الهی
* عبدالحسین و حمید عنایت الهی(برادران شهید)

* غلامعلی(خیرعلی) و نورعلی عندلیب(نام پدر: غلامرضا)
* عبدالعظیم – عبدالحمید – حبیب و محسن عندلیب(نام پدر: محمدعلی) و (داماد خانواده عندلیب شهید: خلیل پشم فروش)

* شهید: غلامحسین عیدیان
* غلامرضا عیدیان

* شهیدان: محمد و مسعود ، عیدی عطارزاده(نام پدر: حسین)

* شهیدان: بهرام و هوشنگ عیسوندرحمانی و (برادر مادری شهید: پرویز نصیری)

* خداداد و محمدحسین عیسوندزیبایی

* شهید: علیرضا عیسوندمحمودی
* محمدرضا عیسوندمحمودی

* شهید: سیدمحمدحسن غفاری خلف محمدی
* سیدابراهیم – سیدعلیمحمد و سیدجلال الدین غفاری(برادران شهید)
سیدجمال غفاری خلف محمدی(نام پدر: سید جلال)
سیدحسن و سیدحسین غفاری زارع(نام پدر: سیدمحمد)
سیدمهدی غفاری زارع(نام پدر: سید امیر)

* شهید: غلامرضا غلامزاده
* علیرضا غلامزاده(پسر عمو)

* غلامعلی و محمود غلام کشور

* علی و حسین غلامی

* حسن و حسین غله کار

* شهید: عبدالحسین غیاثی(خیاط غیاثی)
* عبدالکریم غیاثی"خیاط غیاثی"(برادر شهید)

* شهید: مسعود فارغ دزفولی(نام پدر: سیدمصطفی)
* حبیب و محسن فارغ دزفولی(برادران شهید)

* غلامعلی – محمدعلی و حسین فرحمند

* شهیدان: محمودرضا و شاپوررضا ، فرزانه

* شهید: محمود فروزش(نام پدر: محمدعلی)
* غلامرضا فروزش(برادر شهید)

* حمیدرضا – علی و مجید فروغی(مارپیچ)

* شهید: غلامحسین فروغیان
* محمدرضا و عبده فروغیان(برادران شهید)
* مجید – بهزاد و مسعود عبده فروغیان(پسر عمو)

* شهید: محمدرضا فروغی راد
* عبدالمجید و عبدالرحیم فروغی راد

* هوشنگ و حسن فرهود

* شهیدان: غلامحسین و غلامرضا فرهی(نام پدر: محمود)
* غلامعلی فرهی(برادر شهیدان)
* علی و غلامرضا فرهی(پسران عموی شهیدان)

* علی و محمدحسن فضیلت پناه

* عیدی فضیلت پور(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: عبدالرحمن فضیلت پور(نام پدر: عیدی)
* عبدالکریم فضیلت پور(برادرشهید)
*حسین فضیلت پور(پسر عموی شهید)

* شهید: حمید فضیلت فر(گیمدیلی)
* حبیب فضیلت فر"گیمدیلی"(برادر شهید)
* حسین فضیلت فر"گیمدیلی"(پسر عموی شهید)

* علیرضا و محمودرضا فهیمی پور(بردیده)

* شهیدان: ابراهیم و ماشاالله قارم
* امان الله – نصرالله و شکرالله قارم(برادران شهید)

* شهید: سیدهبت الله قاضی دزفولی(نام پدر: سیدنعمت الله)
* سیدمحمدعلی قاضی دزفولی(برادر شهید)
* سیدمحمدرضا قاضی دزفولی

* شهید: محسن قانعی
* حسین و مسعود قانعی(برادران شهید)
* احمد و محمد قانعی

* شهیدان: علیرضا و غلامرضا قزلباش(نام پدر: رحیم)
* رحمن قزلباش

* عبدالمحمد و عبدالکریم قصری(نام پدر: حسنعلی)
* غلامرضا و علیرضا قصری(نام پدر: محمدحسن)

* شهید: علیرضا قلمبردزفولی
* هادی – غلامعلی و مجید قلمبردزفولی

* شهید: سیدعزیز قلندری
* سیدعلی قلندری(برادر شهید)
* شهید: سیدکاظم قلندری
* سیدمهدی قلندری(برادر شهید)

* رسول - منصور و مسعود قمر(نام پدر: محمد)
* نعمت الله و موسی"ناصر" قمرزاده(نام پدر: حسن)
* رضا قمرزاده(نام پدر: محمدعلی)
* محمود قمر(نام پدر: حاجی)

* شهید: منصور قمری نژادیان
* لازم - محمد و مسعود قمری نژادیان

* حمید و مجید قناعتی

* عبدالکریم – محمدحسین – حمید و عبدالمجید قنبری(قنبری نانوا)

* عبدالرحیم"ماشاالله" و عبدالحسین قیلاوی

* حمید و فریدون کارساز(برادر) و بهزاد کارساز(پسر عمو)

* محمدرضا و غلامرضا کاج

* عیسی - کاظم و هاشم کاروان مسجدی

* غلامرضا"شاپور" - محمدرضا و محمد کاسب زاده

* شهیدان: عبدالعلی و غلامعلی ، کاظم خانی

* شهید: سیدحسن کاظمینی(نام پدر: سیداسدالله)
* سیدمحمدمهدی - سیدصدرالدین – سیدعنایت الله – سیدمحمود و سیداحمد کاظمینی

* غلامعلی - علیرضا – مصطفی و منصور کالک بر(پسر عمو)

* شهید: غلامعلی کایدخورده(نام پدر: علی)
* حاجیعلی کایدخورده(نام پدر: علی – پدر و برادر شهید)
* شهید مدافع حرم: عارف کایدخورده(نام پدر: حاجیعلی)
* غلامعباس کایدخورده(نام پدر: علی – برادر شهید)
* شهید: مصطفی کایدخورده(نام پدر: عبدالحسین)
* حسن و فریدون کایدخورده(نام پدر: عبدالحسین - برادران شهید)
* شهید: احمد کایدخورده(نام پدر: محمد)
* عباس کایدخورده"صدریانفر"(نام پدر: محمد – برادر شهید)
* شهیدان: محمد و شعبان کایدخورده(نام پدر: یدالله)
* شهید: مهدی کایدخورده(نام پدر: حاجی)
* شهید: شنبه کایدخورده(نام پدر: چهارشنبه)
* علی کایدخورده(ادیب مهر)

* رضا و غلامحسین کبابی

* احمد و علیرضا کج فروش

* شهید: محمدکاظم کرامت زاده
* غلامرضا کرامت زاده(نام پدر: احمد)
* علی – امیر و حمید کرامت زاده(نام پدر: عیدی)
* عبدالرحیم – رحمان – حمید و عظیم کرامت زاده(نام پدر: ماشااله)
* امیر - عبدالرحیم و رحمان کرامت نیا(نام پدر: سردار)

* شهید: حمیدرضا کردونی
* عبدالرحیم کردونی(برادر شهید)

* شهید: علیمحمد کرمی(نام پدر: سیفعلی)
*سیفعلی کرمی(پدر شهید)
* حمید و ناصر کرمی(برادران شهید)
* شهیدان: عبدالنبی و عبدالعلی کرمی زاده(نام پدر: غلامعلی)
* عبدالحسین و مهدی کرمی زاده(برادران شهیدان)
* شهید: حبیب کرمی زاده(نام پدر: محمود)
* اسفندیار - محمدحسین و حمیدرضا کرمی زاده(برادران شهید)

* مصطفی – محمدرضا و عبدالمجید کرمی نژاد

* شهید: عبدالعظیم کفشیری
* امیر – نعمت الله و عزیز کفشیری(برادران شهید)

* شهیدان: عبدالرحیم و محمدرضا کلانتریان
* منصور و علی کلانتریان

* شهید: محمدعلی کلاهمال
* حسین کلاهمال"مدبریان"(برادر شهید)

* شهیدان: نعمت و محمدرضا کُلُول(نام پدر: احمد)

* شهید: مجید کلولی(نام پدر: عبدالرضا)
* عبدالرحمان کلولی(برادر شهید)

* غلامحسین و عبدالحسین کلولی دزفولی
* عبدالکریم کلولی دزفولی(محتشمی زاده)

* عبدالرحیم کمال(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: مصطفی کمال(نام پدر: عبدالرحیم)
* مرتضی کمال(برادر شهید: مصطفی کمال)
* شهید: علیرضا کمال(نام پدر: عبدالرحمان)
* حسنعلی و محمدعلی کمال(برادران شهید: علیرضا کمال)

* شهید: محمدجواد کمالیان پور(بنواری)
* هوشنگ کمالیان پور(برادر شهید)

* شهیدان: یدالله"محمد" و محراب کمانی ملا

* شهید: رجب کمیلی فر(نام پدر رزمنده و شهید: علی کمیلی فر)
* شهید: علی کمیلی فر(فرزند شهید: رجب کمیلی فر)
* محمود کمیلی فر(فرزند و برادر شهید)

* علی کنجدکار(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: امیر کنجدکار(نام پدر: علی)
* مجید کنجدکار(برادر شهید)

* شهیدان: حسن و عبدالعلی کوره دزفولی

* شهید: محمدحسین کوپایی
* محمدحسن و محمدرضا کوپایی

* محمدحسن کوسه چی(پارساکیان) – محمدرضا کوسه چی(کوثری صدر) و مظفر کوسه چی

* شهیدان: عبدالحسین و حمید کیانی(نام پدر: علی)
* محمدحسین - غلامعلی - مهدی – هادی و احمد کیانی(برادران شهیدان: عبدالحسین و حمید کیانی)
* شهید : عبدالحسین کیانی(نام پدر: علی)
* ناصر و منصور کیانی(نام پدر شهید: عبدالحسین کیانی)
* شهید: احمد هدایت پناه(داماد شهید: عبدالحسین کیانی)
* علی صولتی داماد شهید: عبدالحسین کیانی
* شهید: مسعود کیانی(نام پدر: غلامحسین)
* محمود کیانی(برادر شهید: مسعود کیانی)

* مجید – رضا و حمید کیوان

* یدالله و عظیم گلابکش

* شهید: محمد گل اکبر
* غلامرضا گل اکبر

* شهید: محمدحسین گلبهاری(نام پدر: حسن)
* عزیزالله و علی گلبهاری(برادران شهید)
* محمدحسین کلندی(دایی شهید: گلبهاری)

* شهید: عبدالحمید گلپیچی
* عبدالکریم گلپیچی(برادر شهید)

* علیرضا – محسن - مسعود - حسین و حسن گلستان باغ(نام پدر: محمدعلی)

* شهید: مسعود گل گل
* غلامعلی گل گل

* شهید: عبدالحسین گندمچین(نام پدر: علی)
* حسن – قاسم گندمچین(نام پدر: علی . برادران شهید)
* شهید: هادی گندمچین(نام پدر: رضا)
* مهدی گندمچین(پسر عموی شهیدان)

* سیدمحمود – سیدعلی و سیدحبیب اله لاری سیدزاده(نام پدر: سیدعبدالرحیم)

* غلامعلی لب آبیان(پدر رزمنده)
* احمد لب آبیان(نام پدر: غلامعلی)
* مهدی – منصور و مسعود لب آبیان(پسر عمو)

* نعمت لحافچی زاده(دادآفرید) – منصور لحافچی زاده(شاداب پور) و غلامحسین لحافچی زاده(کوثری کیا)

* شهید: لطفعلی لطفی خلف
* رجبعلی لطفی خلف(برادر شهید)

* نورعلی و حسنعلی لوینه نسب

* شهید: مسعود ماپار(نام پدر: قدرت الله)
* شهید: مسعود ماپار(نام پدر: نعمت الله)
* عبدالنبی - اسدالله – عبدالحسین – محمود و مسعود ماپار(نام پدر: علی محمد)

* شهید: مسعود ماه پیکر
* یاور – یحیی ماه پیکر و علی ، فرشید(ماه پیکر)
* مظفر – منصور و تیمور ماه پیکر

* شهیدان: عبدالرضا – غلامحسین و عبدالرحیم مجدیان

* علیرضا و حمید مجدی نسب(نام پدر: نورعلی)
* علیرضا و غلامرضا مجدی نسب(نام پدر: اسماعیل)
* محمد و احمد مجدی نژاد(خواجه مبارک)

* شهید: محمدرضا مجلل
* محمدحسن مجلل(برادر شهید)

* اسماعیل و حسین محامی

* شهید محمود محبوبی خواه
* مسعود محبوبی خواه(برادر شهید)

* شهید: حسنعلی محتشمی راد(بُولدی دزفولی)
* حسین و صفرعلی محتشمی راد(برادران شهید)
* محمدحسین و علیرضا محتشمی راد"بُلدی"(پسران عموی شهید)
* عبدالامیر محتشمی راد(پسرعموی شهید)

* عبدالحسین – عبدالحسن - محمدرضا – محمود – حمید"امیر" و موسی محمدپور(نام پدر: عبدالعزیز معروف به شیخ عزیز)

* شهید: عبدالرحیم ، محمدسعید
* امیر ، محمدسعید(برادر شهید)

* محمد محمدی" لیوسی "(پدر رزمنده)
* حمید و ناصر محمدی"لیوسی"(نام پدر: محمد)

* رضا و منصور محمدی خباز

* شهیدان: عظیم و منصور محمدی زاده(نام پدر: ابراهیم)

* ناصر - عظیم - منصور و عزیز محمدی زاده(ممل زاده)

* شهید: سیداحمد محمودی نژاد دزفولی(نام پدر: سیدمحمدکاظم)
* سیدکمال الدین – سیدجمال الدین و سیدنورالدین محمودی نژاد

* محمد – عبدالله - منصور – سعید و علیرضا مخبردزفولی(نام پدر: عباس)

* شهیدان: عبدالامیر و عبدالعظیم مدیری زاده

* عزیز و عبدالرحیم مرداس(حسنقلی مرداس)


*حسین مرون(پدر رزمنده)
* محمد مرون"توحیدپناه"(نام پدر: حسین)

* عبدالحمید و مسعود مزبان زاده دزفولی(نام پدر: کریم"طاهر")

* شهیدان: حمیدرضا"امیر" و رحمن مریدی اصل(نام پدر: نورعلی)

* شهید: منصور مشکی زاده(نام پدر: غلامحسین)
* شهید: عبدالحمید مشکی زاده(نام پدر: عبدالشاه)
* عبدالعظیم مشکی زاده(برادر شهید: عبدالحمید مشکی زاده)
* علیمحمد مشکی زاده(نام پدر: عبدالنبی)
* عبدالحسین – عبدالغفور – عبدالامیر - عبدالرحیم و محمدرضا مشکی زاده(نام پدر: نادعلی)
* محسن - مرتضی – عبدالمجید و مظفر مشکی زاده(نام پدر: محمد)

* غلامحسین – عبدالامیر – عبدالحمید و عبدالعظیم مطیع رسول

* شهید: عبدالرحیم معارفی فر(طاهر دوره گرد)
* مجید - عبدالکریم و حسین معارفی فر"دوره گرد"(برادران شهید)

* شهید: حسن معتمدی نیا
* عبدالحسین معتمدی نیا(برادر شهید)

* علی – علیرضا و محمدرضا معصوم نژاد

* شهید: محمدحسین معینی زاده
* محمدعلی – محمدرضا و محمدحسن معینی زاده(برادران شهید)

* شهیدان: حسنعلی و علیرضا"مفتح زاده"(دوبری)
* محمدحسین و محمدرضا مفتح زاده(دوبری)

* شهید: محمدطاهر"لازم" مقامیان پور(نام پدر: حسین)
* عبدالمحمد و حبیب مقامیان پور(برادران شهید)
* شهید: ابراهیم مقامیان پور
* محمدکاظم و اسماعیل مقامیان پور

* شهید: حبیب مقدم دزفولی
* عزیز و عظیم مقدم دزفولی

* شهید: علی مکارم مسجدی
* محمدحسین - محمدکاظم مکارم مسجدی(برادران شهید - خاله زاده های شهیدان: امیدیان و جوهرزاده و عمه زاده های شهیدان: حداددزفولی)

* عبدالرضا – محمدرضا – غلامرضا و علیرضا ملائین

* شهید: عبدالعلی ملک ذاکر
* عبدالحسین – عبدالرحمن و عبدالامیر ملک ذاکر(برادران شهید)

* شهید: علی ملکوتی نیا(رجب کمری)
* عبدالرضا ملکوتی نیا"رجب کمری"(نام پدر: علی)

* شهیدان: محمد و جواد ملکی قلعه طوق

* شهید: محمود منصوری
* مسعود منصوری(برادر شهید)

* علیرضا منیعی – رضا"غلامرضا" - محمدرضا منیعی

* حسن و حسین موتاب(جوادموتاب)

* یوسف موردی بقال"آذین پور"(پدر رزمنده)
* مسعود موردی بقال(آذین پور) - سعید و محسن موردی بقال"درافشانی"(نام پدر: یوسف) و (مصطفی زمان زاده: داماد خانواده)

* شهیدان: عبدالرحمن و محمود موسایی قلعه عبدالشاه

* شهید: سیدعباس موسوی
* شهید: سیدحسن موسوی(نام پدر: سیدجعفر)
* شهید: سیدسعید موسوی(نام پدر: سیدمصطفی)
* شهید: سیدمحمود موسوی(نام پدر: سیداحمد)
* سیدمجید و سیدعلی موسوی(نام پدر: سیدمحمد)
* سیدحسین - سیدرضا و یگانه موسوی
شهید: سیدمهدی موسوی زاده

* شهید: عبدالعلی مویدی فر(پوریاقلی)
* عبدالحسین و علی مویدی فر"پوریاقلی"(برادران شهید)

* شهید: مسعود مهدوی تبار
* محمود مهدوی تبار(برادر شهید)

* شهید: سیدعبدالحمید مهدی نسب(نام پدر: سیدمحمدعلی)
* سیدعبدالرحیم مهدی نسب و سیدعبدالحسین مهدی نسب

* شهیدان: شکرالله و نعمت الله مهرانی"ساکی"(نام پدر: خدارسان)

* حسین - رحیم و مهدی مهرپویا

* شهیدان: عبدالرسول و محمود مهرنما(نام پدر: غلام)

* شهید: مهدی میرزاپور(نام پدر: عبدالحسین)
* غلامحسین میرزاپور(پدر رزمنده)
* ابراهیم و محسن میرزاپور(نام پدر: غلامحسین)
* عبدالمجید و عبدالحمید میرزاپور(پسرعمو)

* غلامرضا علی و حاجی میرشکار

* شهید: سعید میوه چی(نام پدر: سلطانعلی)
* مسعود – عبدالصمد - ناصر - خلیل الله – نادر و سهراب میوه چی(برادران شهید)

* شهید: عبدالکریم ناحی
* رضا ناحی(برادر شهید)

* شهید: عبدالامیر نادی بلوچیان
* حمید نادی

* شهید: منوچهر نادی سراجی
* کریم و هادی نادی سراجی(برادران شهید)

* شهیدان: محمدحسین و عبدالامیر ناجی دزفولی(نام پدر: کاظم) و شهید: محمد روغن چراغی(داماد خانواده)
* مسعود ناجی دزفولی

* شهید: سیدمحمدمهدی نبوی
* سیدحمید نبوی(برادر شهید)

* شهیدان: عبدالرحیم و عبدالعلی نجف آبادی(نام پدر: یوسف)

* حسین – هادی – صالح و حسن نجفی صالحی

* امیر – علی - رضا و عظیم نجیب پور

* شهیدان: سهراب"سجاد" و عبدالعظیم نداف پور
* شهید: حمید نداف پور(نام پدر: عبدالکریم)
* حبیب نداف پور

* عبدالرضا و غلامحسین نژادحسینی(عیسی ذرتی)

* علیمحمد - مهدی و محمدعلی نصرتیان

* شهید: عبدالرحمن نصیرباغبان(نام پدر: احمد)
* شهید: عبدالرضا نصیرباغبان(نام پدر: علی حسین)
* رضا – حمید و رحیم نصیرباغبان

* هادی و محمدعلی نصیری پور(پسر عمه های برادران : وحیدنیا)

* عبدالمحمد و عبدالکریم نعناکار

* شهید: علی نفیسی(نام پدر: عباس)
* شهید: موسی نفیسی(نام پدر: محمود)

* شهید: حسین نمدمال(نمدمال زادگام)
* مهدی - محمد و ناصر مکارم"نمدمال زادگام"(برادران شهید)

* سعید و عبدالمجید نوایی

* شهید: مجید نوری زاده(نام پدر: سیدحسین)
* سیدهدایت الله و سیدعنایت الله نوری زاده(برادران شهید)

* عبدالحسین – محمدحسین و غلامحسین نوذری فر

* شهیدان: احمد - عبدالمجید و محمدرضا نونچی(نام پدر: عبدالنبی)

* علی و حمید نیک بین

* عبدالمحمد – عبدالرضا - محمدرضا و امیر نیکوروش

* سلطانعلی نیکی(پدر رزمنده)
* منصور – غلامحسین - حسن"محمدحسن" – محمدحسین و علی "غلامعلی" نیکی و (دامادهای خانواده: کاظم صحتی و حمید عباسی فر)

* حسن – حسین – علی – منصور و مهرداد والی پور

* شهید: حبیب وحیدنیا(قصاب بلنده)
* حسنعلی – غلامعلی - ابراهیم و نادر وحیدنیا(قصاب بلنده)

* شهید: علیرضا ورشوی دزفولی
* حمید ورشوی دزفولی

* سیدعبدالرحمن وسمه گر(پدر شهید و رزمنده)
* شهید: سید کریم وسمه گر(نام پدر: سیدعبدالرحمن)
* سید عظیم - سید عزیز - سید حسین - سید مهدی و سید رحیم وسمه گر(نام پدر: سیدعبدالرحمن - برادران شهید)
* سیدعبدالسلام وسمه گر(پدر رزمنده)
* سیدحسن - سید رضا و سید محسن وسمه گر(نام پدر: سیدعبدالسلام)
* سیدمجید سیدامیر و سیدمحمد وسمه گر(نام پدر: سیدابوالقاسم)
* سیدحسین وسمه گر(نام پدر: سیدعباس)

* شهید: احمد وفائی(نام پدر: حسین)
* محمدرضا و محمود وفائی(برادران شهید)
* امیر وفائی(پسر عموی شهید)

* محمدهادی – محمدهاشم و غلامعلی هادوی نیا

* شهیدان: سیدضیاء الدین و سیدفخرالدین هاشمی نسب(نام پدر: سیدتقی)

* محمود هدایت پناه(پدر شهیدان و رزمنده)
* شهیدان: احمد و غلامرضا هدایت پناه(نام پدر: محمود)
* محمدرضا – مهدی و علیرضا هدایت پناه(نام پدر: محمود – برادران شهیدان)

* شهید: عبدالرضا هردوانه
* محمدرضا هردوانه"صابر"(برادر شهید)

* شهید: محمدعلی هفت تنانیان
* مجید هفت تنانیان

* عبدالنبی هکوکی و حسین"عبدالرضا" هکوکی(شکیبایی جم)
* عبدالحسین هکوکی(پدر رزمنده)
* رحیم هکوکی(نام پدر: عبدالحسین)

* فیروز همایی و بهروز توکلی نسب(همایی"جبرک")

* سعید و مسعودهنرجو(نام پدر: غلامرضا)
* جلیل- جبار – مهران"رضا" - حمید و مجید هنرجو(پسرعمو)

* شهید: عبدالرحمان هودگر
* عبدالکریم هودگر(برادر شهید)

* غلامرضا و غلامعلی یامین پور

* شهید: محمد یزدی
* احمد - مرتضی و محمود یزدی(برادران شهید)

* شهید: احمد یزدی زاده دزفولی(نام پدر: حسین)
* محمد – محمود یزدی زاده دزفولی(برادران شهید)

* شهید: علیمحمد یگانه زاده
* سعید – مسعود – رمضان – عبدالمحمد و بهروز یگانه زاده

* شهید: مسعود یوسفی(نام پدر: مصطفی)
* شهید: عبدالامیر یوسفی(نام پدر: رجب)
* حمید یوسفی
* شهیدان: احمد و محمود یوسفی حاجی آباد(نام پدر: ولی)

منبع: وبلاگ چمدان آبی(محمدحسین دُرچین)
یکشنبه 9/9/1399

بَسیجیُون شهادت؟   اَ عَسل شِرین تَرَه

بَسیجیُون شهادت؟

 اَ عَسل شِرین تَرَه

 در میان سر و صدا و غوغای بچه های گردان بلال از لشکر 7 حضرت ولی عصر(ع) صدای خوش شهید بهمن دُرولی بود که خطاب به رزمندگان شعار می داد و می گفت : (بسیجیون شهادت) – وهمه یکصدا فریاد می زدند-) ازعسل شیرین تر است)- دست حسین زیارت- از عسل شیرین تر است- قبر حسین زیارت- از عسل شیرین تر است- شهادت در راه خدا- از عسل شیرین تراست- جراحت در راه خدا- از عسل شیرین تر است- جراحت در راه حسین- از عسل شیرین تر است- فرمود قاسم حسن(حضرت قاسم بن الحسن(ع)) : از عسل شیرین تر است - واللّه اَحلی مِن عسل- از عسل شیرین تر است- برادران شهادت- از عسل شیرین تر است- پیش همه شهیدان – از عسل شیرین تر است- بوسه ی بر دست حسین- از عسل شیرین تر است.

 

بسیجیون شهادت (ای بسیجیان شهادت در نزد شما چگونه است؟)

   اَ عَسل شِرین تَرَه (از عسل شیرین تر است)

اَ عَسل شِرین تَرَه ========    اَ عَسل شِرین تَرَه

بسیجیون شهادت (ای بسیجیها شهادت در نزد شما چگونه است؟) 

 اَ عَسل شِرین تَرَه (از عسل شیرین تر است)

دست حسین زیارت( دست امام حسین را زیارت بکنید چگونه است؟ )  ==  اَ عَسل شِرین تَرَه

راه خدا شهادت(در راه خدا به شهادت برسید چگونه است؟)  =========  اَ عَسل شِرین تَرَه

راه حسین جراحت ( در راه حسین زخم برداشتن چگونه است؟)  ======  اَ عَسل شِرین تَرَه

قبر حسین زیارت(زیارت قبر حسین(ع)چگونه است؟ ) (زیارت کرببلا ) ==== اَ عَسل شِرین تَرَه

فرمود: قاسم الحسن( حضرت قاسم بن الحسن (ع) چنین فرمودند:) =====  اَ عَسل شِرین تَرَه

واللّه اَحْلی مِن عَسل( به خدا قسم شیرین تر از عسل است )      ======  اَ عَسل شِرین تَرَه

برارُم ( برادرم )شهادت(برادرم شهادت در نزد شما چگونه است؟)  =====  اَ عَسل شِرین تَرَه

پیشِ حسین غیوثی(غیاثی)= (در نزد یا در جوار) شهید حسین غیاثی بودن چگونه است؟ 

== اَ عَسل شِرین تَرَه

بِرارون (برادران) شهادت( برادران شهادت در نزد شما چگونه است؟)     === ==  اَ عَسل شِرین تَرَه

دست حسین زیارت( دست امام حسین(ع) را زیارت بکنید چگونه است؟)   =====  اَ عَسل شِرین تَرَه

راه خدا جراحت(در راه خدا زخم برداشتن و مجروح شدن چگونه است؟)   =====  اَ عَسل شِرین تَرَه 

این یزله توسط نویسنده کتاب(محمدحسین دُرچین)

در سال 1365 صدابرداری شده است .

 

منبع: کتاب یزله صفحه 26 وبلاگ چمدان آبی (دُرچین)